به گزارش رهروان ولايت در وبلاگ گروه اينترنتی آرامش کجاست آمده است:محدوده ی مدیریت در خانواده کدام یک از زوایای زندگی زن و شوهر را شامل می شود؟ مدیریت نبی اکرم(ص) در خانواده چگونه بوده است؟
وقتی عنوان مدیر را مطرح می کنیم، نباید به ذهن تبادر کند که او فردی ست، که همه ی اختیارات را دارد وبه نوعی دیکتاتورست ومثلا اگر خانم خانواده یا بچه ها بخواهند لیوانی را جا به جا کنند،مدیر فریادش دربیاید که چرا این لیوان جابه جا شده؟ مدیر خوب کسی ست که بتواند از مشارکت فعال وبا نشاط دیگران استفاده کند و حسن اداره داشته باشد. حسن اداره به این معنی ست که از هرعضوی که درون خانواده ست،طبق توانایی ها و دانای هایش؛ حداکثرِاستفاده را در جهت پیشبرد مجموعه ی خانواده به سوی هدف آن داشته باشد.
خدای متعال درباره ی شیوه ی مدیریتی رسول اکرم(ص) می فرماید:«فبما رحمة من الله لنت لهم و لو کنت فظا غلیظ القلب لانفضوا من حولک فاعف عنهم و استغفر لهم و شاورهم فی الامر فاذا عزمت فتوکل علی الله ان الله یحب المتوکلین» (آل عمران/آیه159)
این آیه ی شریفه بهترین شیوه ی مدیریت را به ما می آموزد و می فرماید:ای پیامبر،تو به خاطر دریافت رحمت ویژه ی الهی این گونه با مردم مهربان شدی ؛ اگر سخت ، خشن و تندخو بودی ، مردم از دور تو پراکنده می شدند و نمی توانستی مدیریت کنی!
بنابراین،مهربانی و درک احساس طرف مقابل،اولین شرط مدیریت است. مدیر باید دل ها را به دست آورد تا بتواند مدیریت کند.اگر دل کسی در اختیار شما نباشد نمی توانید مدیریت کنید. مدیر یک سازمان بدنیست که از زیر مجموعه ی خود سوال های عاطفی غیر سازمانی داشته باشد تا کارمندانش بدانند که او نیز انسان است و با آن ها با عواطف انسانی کار می کند. لغزش های آنان را خیلی به رخشان نکشد. نباید کاستی های مجموعه را به رخ آنان بکشد و در تابلو منعکس کند. برعکس،باید تشویق ها و تقدیرها را منعکس کند.با این که پیامبرخدا(ص) علمش به دریای علم الهی متصل است و نیازی به مشورت ندارد،اما برای این که اصحاب خویش را اکرام کرده و به آن ها احترام گذاشته باشد و فکر آن ها را هم به جریان انداخته باشد،
خدای متعال به او می فرماید: «وشاور هم فی الامر فاذا عزمت فتوکل علی الله»(آل عمران/159) با آن ها مشورت کن؛ البته بعد از این مراحل تصمیم نهایی با توست و با توکل بر خدا کار را شروع کن.
خانواده نیزهمین طور است. اگرمی گوییم:مرد مدیر خانواده است،نه به این معنا است که مطلقا هرچه بخواهد می تواند انجام دهد؛ زیرا خانواده در اسلام قانون دارد. پیامبرگرامی اسلام(ص) می فرماید:«خَیرُکُم خَیرُکُم لِاَهلِهِ وَ اَنا خَیرُکُم لِاَهلِی» بهترین شما کسی است که برای خانواده اش بهترین باشد و من بهترین شما برای خانواده ام هستم. (وسائل الشیعه/ج20/ص171)
آن بزرگوار در جای دیگر می فرماید: «اَقرَبُکُم مِنِّی مَجلِسا یَومَ القِیَامةِ اَحسَنُکُم خُلُقا وَ خَیرُکُم لِاَهلِهِ» نزدیک ترین شما از جهت جایگاه و منزلت در روز قیامت نسبت به خانواده اش خوش اخلاق ترین و بهترین باشد.(وسائل الشیعه/ج12/ص153)
بنابراین مرد باید نسبت به خانواده اش لطف و مدارای زیادی داشته باشد. لطف و مدارا و نیکی به اهل خانواده جزء قوانین اولیه ی معاشرت در خانواده ست. در عین حال یک مجموعه چندنفری در برخی از موارد احتیاج به تصمیم گیری هایی دارند. هنر مرد اینست که به گونه ای تصمیم بگیرد که همه فکربکنند که در این تصمیم گیری حاضر بوده اند. در مسائلی که به همه اعضای خانواده مربوط ست، بهتر آن است که با مشورت به نقطه ی تصمیم گیری برسند و چه بسا مرد باید در بسیاری از مسائلی که خلاف شرع نیست، تابع خانواده باشد.