رهروان ولایت ـ
وقتی از کودکی، برده‌ای و یا کارگری، خطایی سر می‌زند که باعث ناراحتی بزرگتر، سرپرست و یا کارفرمایش می‌شود، برای آشتی به دنبال واسطه‌ای می‌رود. دست به دامان کسی می‌شود که حرفش خریدار داشته باشد. سراغ کسی می‌رود که حرفش زمین زده نشود. دست توسل به دامان کسی می‌زند تا بیاید و از اربابش طلب عفو و بخشش نماید. چرا که متوسل شدن به فردی آبرومند، راهی نجاتبخش است که هم در امور دنیا گره‌گشاست و هم در امور آخرت.
همه ما بنده خدا و در معرض خطر آلودگی به گناه هستیم. ارتکاب هر گناهی نیز، خط فاصله‌ای است بین ما و خدا که اینچنین عامل دوری از پروردگارمان می‌شود. اینجاست که می‌بایست با توبه و انابه، به آبرومندی متوسل شویم که واسطه بخشش ما در پیشگاه پروردگارمان باشد. باید دست به دامان کسی شویم که برایمان استغفار کند و واسطه آشتی ما با مولایمان شود.
خدای مهربان نیز، که بندگانش را دوست دارد و عاشقانه به انتظار بازگشت گنهکاران نشسته است، خودش پیش‌دستی کرده و شفیعانی را برای واسطه آشتی و تقرب به خودش قرار داده است. راه را نشان داده و فرموده: «به سوی من با واسطه بیایید»[1]عزیزترین بندگانش -که پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله و اهل بیت او هستند - را هم، واسطه قرار داده تا با توسل به آن بزرگواران، راه بازگشت به سوی خودش را به روی بندگانش بگشاید.
از طرفی نیز، همه می‌دانند که مادر، کانون مهربانی و عطوفت است. خدا هم مقام او را گرامی داشته و زیر پایش را با بهشت فرش کرده است. چه زیبا گفته‌اند که دعای مادر مستجاب است. آنهم چه مادری! مادری که در بهترین لحظات زندگی‌اش هم، امت پیامبر را از یاد نبرده و شفاعت گنهکاران را مهریه خود نمود. حتی در آخرین لحظات زندگی مبارکش هم، طلب آمرزش برای شیعیانش را فراموش نکرد. بانوی بلندمرتبه‌ای که خشنودی‌اش رضایت خداست و هرچه از خدا درخواست کند، مستجاب و مقبول حضرت حق است. از این رو، باید به آن محبوبه خدا، متوسل شد و از او مدد گرفت و او را واسطه پاک شدن گناهان خود قرار داد. می‌بایست کاری کرد که حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها گوشه چشمی هم به ما انداخته و برایمان طلب آمرزش کند. چرا که که استغفار او قطعا در پیشگاه الهی مقبول است.
برای جلب نظر دختر رسول خدا نیز، باید کاری انجام داد که او دوست دارد. باید راهی را در پیش گرفت که مورد رضای اوست. اما اینکه چه کاری نتیجه‌اش توجه و دعای مادر اهل بیت است، پاسخ را از امام صادق علیه‌السلام بشنویم که فرمود:
«به تحقيق، فاطمه دختر محمدصلي الله عليه و آله سلم براي زائران قبر پسرش حسين علیه‌السلام حاضر مي‌شود و براي گناهان ايشان طلب آمرزش مي‌کند.» [2]
آری راه به دست آوردن دعای حضرت زهرا سلام الله علیها ، که محبوبه خدا و بهانه خلقت آسمان و زمین است، زیارت مرقد عزیزدلش، حسین علیه‌السلام است.
چه لذت و افتخاری از این بالاتر که بزرگ بانوی جهان، برای کسی از خدا طلب آمرزش کند. توجه و دعای این مهربانترین مادر عالم، آنقدر ارزشمند است که اگر در مسیر زیارت حسینش، انسان هزاران مرتبه هم بمیرد می‌ارزد.
حال که اینگونه است باید عزم خود را برای زیارت سیدالشهدا قوی‌تر نمود. زیارت کربلا، را بایستی جزء اولویت‌ها و اصلی‌ترین برنامه‌های زندگی خود قرار داد. در مقابل ارزش بالای این توجه و دعا، نباید بهانه‌تراشی کرد و خود را از توفیق زیارت محروم کرد.
اما عده‌ای هم هستند که دعا و استغفار مادر ائمه سلام الله علیها را برای خود همیشگی و دائمی کرده‌اند. حتی بعد از وفاتشان هم، از آن بهره‌ها می‌برند. اینان همان کسانی هستند که عاشقانه از مال و دارایی خود گذشتند و برای زیارت مولایمان حسین علیه السلام، دست به کاری بزرگ و ماندگار زدند. اینان همان واقفان خیراندیشی هستند که با وقف برای زائران حرم حسینی، راه زیارت را برای مشتاقان فراوانی هموار نموده و اینچنین با زیارت هر زائری توجه، دعا و استغفار حضرت زهرا سلام الله علیها را برای خود خریداری کرده‌اند. البته این تنها به خاطر زیارتی است که زائران به نیابت از آنها انجام می‌دهند، در مقابل این عشق به امام حسین و زیارتش، چه پاداشی به ایشان (واقفان) می‌دهند، تنها خدا می داند!
پی نوشت:
[1] « يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَابْتَغُواْ إِلَيهِ الْوَسِيلَةَ » [سوره مائده/ آیه 35 ]
[2] کامل الزيارات، ص118