فتنه گران 88

9به گزارش رهروان ولايت در وبلاگ سفیران نور آمده است: دی سال 88 ،چه روز بزرگی بود! خوب یادمه ، مردم انگار اومده بودن تا دندون فتنه رو کلا از بیخ بکشن.همین جور نگاشون میکردم.شعارای مختلفی میدادن.شور خاصی داشتن.مردم از صبر کردن دیگه خسته شده بودن.از هر قشری بودن.نمی خوام سیاسی بنویسم ولی این مهمه که 9 دی اون سال رو با توجه به عاشورا 61 هجری قمری و حرکت امام حسین (علیه السلام) بررسی کنیم خصوصا اینکه 9 دی 88 در جواب به هتاکی بعضی ها در عاشورای همون سال بود.

در عاشورای سال 61 قمری افراد زیادی در کربلا بودن .اونا نه از شام بلکه از کوفه اومده بودن.خیلی از اونایی که اومده بودن قبلا برای دعوت امام به کوفه نامه نوشته بودن ، اما در روز عاشورا شمشیر به روی امام زمانشون کشیدن.

آیا اون روز واقعا کوفی ها نمی دونستن که اون کسی که به روش شمشیر کشیدن کیه؟؟؟ آیا نمی دونستن جنگ با امام معصوم چه عواقب بدی داره؟؟؟

همه میدونیم اونایی که در روز عاشورای سال 61 قمری بر روی امام حسین علیه السلام شمشیر کشیدن ایشون رو از جد و آباء میشناختن؛ اما چیزی که باعث شده بود در روز عاشورا به جنگ امام برن این بود که التزام به دونسته هاشون نداشتن.در طول تاریخ اسلام قضایایی از این دست ، کم نداشتیم.جریان سقیفه و انتخاب خلیفه جعلی برای مسلمونایی که خلیفه رو ، پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلّم) براشون از طرف خدا انتخاب کرده بود از همین دست است.

در روز سقیفه شاید اکثر اونایی که رأی دادن تا اون بدعت گذاشته بشه به امام علی (علیه السلام) ارادت داشتن ولی داشتن ارادت کافی نبود ، اینو سقیفه و بدعتی که در اونجا رقم خورد بوضوح نشون داد. ارادت داشتن به امام و خدا و پیغمبر کافی نیست بلکه چیزی بالاتر از ارادت لازمه که اون روز مردم نداشتن.در جریان کربلا نیز وضع همین جور بود ؛ چراکه اگه ارادت کافی بود نباید در مقابل امام زمانشون وایمیستادن.

اونچه که غیر از اردات باید باشه اطاعته.اطاعت از خدا ، اطاعت از پیامبر ، اطاعت از امام ، اطاعت از ولی فقیه ، اطاعت از قانون.

فتنه گران 88 اگه هم ارادتی به امام امت و رهبری داشتن ولی مسلما مطیع ایشون نبدن.

9 دی 88 به ما یاد داد غیر از داشتن ارادت ، اطاعت هم باید داشت.