چکیده: زندگی زمانی شیرین و لذت‌بخش است که محبت و مهربانی در میان باشد، در زندگی حضرت زهرا «سلام‌الله‌علیها» که دریای صفات نیکو است، مهربانی و محبت موج می‌زند.
رهروان ولایت ـ با توجه به نزدیک شدن روز ولادت حضرت زهرا «سلام‌الله‌علیها» سوالی مرتبا ذهنم را به خود مشغول کرده است، دوست داشتم بدانم رفتار حضرت زهرا با همسرش چگونه بوده است.؟
1: حضرت زهرا با همسرش مهربان بود: محبت زن و شوهر به یکدیگر معجزه می‌کند، زندگی زمانی شیرین و لذت‌بخش است که محبت و مهربانی در میان باشد، در زندگی حضرت زهرا «سلام‌الله‌علیها» که دریای صفات نیکو است مهربانی و محبت موج می‌زند، در روایتی نقل شده است که حضرت علی «علیه‌السلام» می‌فرماید که رسول خدا به من فرمود:
« از حجره خارج شو، من خارج شدم، آن حضرت با فاطمه داخل اطاق ماند و به فاطمه فرمود: شوهرت را چگونه يافتى؟ فاطمه گفت: پدر جان! على بهترين شوهر است ولى زنان قريش به من مى گويند: شوهر تو تهى دست است. پيامبر به وى فرمود: اى دختر عزيزم! پدر و شوهر تو فقير نيستند، زيرا خزانههاى طلا و نقره زمين به من عرضه شد ولى من آنچه را كه نزد پروردگارم مهيّا شد انتخاب نمودم. اگر آنچه را كه پدرت مىداند تو نيز مىدانستى دنيا در نظرت ناچيز مىآمد، به خداوند سوگند من از خيرخواهى در حقّ تو كوتاهى نكردهام، من تو را به على دادم كه از لحاظ اسلام بر همه مقدّم و از نظر علم و حلم از همه برتر است.
دختر عزيزم! خداى توانا توجّهى به زمين كرد و دو نفر مرد را انتخاب نمود يكى از آن‌ها را پدر تو و ديگرى را شوهر تو قرار داده است. دخترم! شوهر تو خوب شوهرى است. مبادا نسبت به وى نافرمانى كنى! سپس آن برگزيده خدا مرا صدا زد، گفتم: لبيك يا رسول اللَّه! فرمود: داخل حجره خويشتن شو و در باره همسرت مهربانى و مدارا كن، زيرا فاطمه پاره تن من است. آنچه كه وى را ناراحت كند مرا ناراحت مىنمايد و آنچه كه او را مسرور نمايد مرا مسرور مىكند»[1]
نتیجه این توصیه‌های مهربانانه رسول خدا به حدی در زندگی حضرت زهرا و علی «علیهما السلام» جریان داشت که حضرت بعد از وفات حضرت زهرا فرمودند:
« هیچ گاه ، فاطمه از من نرنجید و او نیز هرگز مرا نرنجاند ؛ او را به هیچ کاری مجبور نکردم و او نیز مرا آزرده نساخت؛ در هیچ امری، قدمی برخلاف میل باطنی من برنداشت و هر گاه که به رخسارش نظاره می کردم، تمام غصههایم برطرف میشد و دردهایم را فراموش می کردم.»[2]
2: فاطمه راز دار بود: راز داری یکی از صفات بسیار زیبایی است که می‌تواند زندگی انسان را شیرین و بسیاری از مشکلات را حل و فصل نماید، این صفت زیبا در وجود حضرت زهرا سلام الله علیها موج می‌زد، حضرت حاضر نبود حتی در سخت‌ترین شرایط شکوه کند و امور مخفی زندگیش را به دیگران بیان کند، همان گونه که جابر بن عبد الله انصاری می‌گوید:
«روزی من و رسول خدا به منزل حضرت زهرا «سلام‌الله‌علیها» رفتیم، وقتی رسول خدا به چهره زهرا نگاه کرد آثار ضعف و گرسنگی از چهره میوه دلش نمایان بود.وقتی رسول خدا این حالت را مشاهده کرد، دست‌هایش را به سوی آسمان ، بلند نموده و گفت: خدایا گرسنگی فرزندم را به سیری تبدیل کن و وضع او را سامان بده.» [3]
این روایت نشان می‌دهد که حضرت تا چه اندازه رازدار امور منزل بوده است، حضرت تمام سختی گرسنگی را به جان می‌خرد و از آن شکوه نمی‌کند و حتی با پدرش نیز در میان نمی‌گذارد تا زمانی که رسول خدا خود به آثار ضعف حضرت پی می‌برد و در حقش دعا می‌کند...
3: تقسیم کارهای منزل: زن و شوهری که با هم زیر یک سقف زندگی می‌کنند باید در امور منزل با هم مشارکت داشته باشند تا بتوانند زندگی خوب و رضایت بخشی داشته باشند و این مساله در زندگی حضرت علی و زهرا «سلام‌الله‌علیها» مانند خورشید می‌درخشد، آن دو بزرگوار در امور منزل با هم همکاری داشتند همان گونه که امام صادق علیه السلام می‌فرماید:
«على و فاطمه عليهما السّلام پس از ازدواج كارهاى خود را چنين تقسيم كردند كه على «عليه‌السّلام» هيزم جمع آورى مىكرد، آب مىآورد و جارو مىكرد و فاطمه «سلام‌الله‌علیها» آسيا مىكرد، خمير درست مىكرد و نان مىپخت»[4]
این بخشی از رفتارهای زیبای حضرت زهرا «سلام‌الله‌علیها» با همسر مهربانش حضرت علی «عليه‌السّلام»بود که در دنیای امروز ما می‌تواند الگوی بسیار خوبی برای زنان و مردان باشد، قطعا پیمودن راه و شیوه زندگی این دو بزرگوار می‌تواند بسیاری از مشکلات خانوادگی را حل و فصل نماید.
..............................................
پی نوشت ها:
[1]. «ًوَ أَمَرَنِي بِالْخُرُوجِ مِنَ الْبَيْتِ وَ خَلَا بِابْنَتِهِ وَ قَالَ كَيْفَ أَنْتِ يَا بُنَيَّةِ وَ كَيْفَ رَأَيْتِ زَوْجَكِ قَالَتْ لَهُ يَا أَبَتِ خَيْرَ زَوْجٍ إِلَّا أَنَّهُ دَخَلَ عَلَيَّ نِسَاءٌ مِنْ قُرَيْشٍ وَ قُلْنَ لِي زَوَّجَكِ رَسُولُ اللَّهِ ص مِنْ فَقِيرٍ لَا مَالَ لَهُ فَقَالَ لَهَا يَا بُنَيَّةِ مَا أَبُوكِ بِفَقِيرٍ وَ لَا بَعْلُكِ بِفَقِيرٍ وَ لَقَدْ عُرِضَتْ عَلَيَّ خَزَائِنُ الْأَرْضِ مِنَ الذَّهَبِ وَ الْفِضَّةِ فَاخْتَرْتُ مَا عِنْدَ رَبِّي عَزَّ وَ جَلَّ يَا بُنَيَّةِ لَوْ تَعْلَمِينَ مَا عَلِمَ أَبُوكِ لَسَمُجَتِ الدُّنْيَا فِي عَيْنَيْكِ وَ اللَّهِ يَا بُنَيَّةِ مَا أَلَوْتُكِ نُصْحاً إِنْ زَوَّجْتُكِ أَقْدَمَهُمْ سِلْماً وَ أَكْثَرَهُمْ عِلْماً وَ أَعْظَمَهُمْ حِلْماً يَا بُنَيَّةِ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ اطَّلَعَ إِلَى الْأَرْضِ اطِّلَاعَةً فَاخْتَارَ مِنْ أَهْلِهَا رَجُلَيْنِ فَجَعَلَ أَحَدَهُمَا أَبَاكِ وَ الْآخَرَ بَعْلَكِ يَا بُنَيَّةِ نِعْمَ الزَّوْجُ زَوْجُكِ لَا تَعْصِي لَهُ أَمْراً ثُمَّ صَاحَ بِي رَسُولُ اللَّهِ ص يَا عَلِيُّ فَقُلْتُ لَبَّيْكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ ادْخُلْ بَيْتَكَ وَ الْطُفْ بِزَوْجَتِكَ وَ ارْفُقْ بِهَا فَإِنَّ فَاطِمَةَ بَضْعَةٌ مِنِّي يُؤْلِمُنِي مَا يُؤْلِمُهَا وَ يَسُرُّنِي مَا يَسُرُّهَا أَسْتَوْدِعُكُمَا اللَّهَ وَ أَسْتَخْلِفُهُ عَلَيْكُ» [بحار الأنوار، ج43، ص 134]
[2]. « فَوَ اللَّهِ مَا أَغْضَبْتُهَا وَ لَا أَكْرَهْتُهَا عَلَى أَمْرٍ حَتَّى قَبَضَهَا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَا أَغْضَبَتْنِي وَ لَا عَصَتْ لِي أَمْراً وَ لَقَدْ كُنْتُ أَنْظُرُ إِلَيْهَا فَتَنْكَشِفُ عَنِّي الْهُمُومُ وَ الْأَحْزَان» [همان مدرک ص 135]
[3]. «فَدَخَلَ رَسُولُ اللَّهِ ص وَ دَخَلْتُ أَنَا وَ إِذَا وَجْهُ فَاطِمَةَ أَصْفَرُ كَأَنَّهُ بَطْنُ جَرَادَةٍ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص مَا لِي أَرَى وَجْهَكِ أَصْفَرَ قَالَتْ يَا رَسُولَ اللَّهِ الْجُوعُ فَقَالَ اللَّهُمَّ مُشْبِعَ الْجَوْعَةِ وَ رَافِعَ الضَّيْعَةِ أَشْبِعْ فَاطِمَةَ بِنْتَ مُحَمَّدٍ فَقَالَ جَابِرٌ فَوَ اللَّهِ فَنَظَرْتُ إِلَى الدَّمِ يَنْحَدِرُ مِنْ قُصَاصِهَا حَتَّى عَادَ وَجْهُهَا أَحْمَرَ فَمَا جَاعَتْ بَعْدَ ذَلِكَ الْيَوْم» [زندگانى حضرت زهرا عليها السلام(روحانى)، ص: 337]
[4]. «َ كَانَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع يَحْتَطِبُ وَ يَسْتَقِي وَ يَكْنُسُ وَ كَانَتْ فَاطِمَةُ ع تَطْحَنُ وَ تَعْجِنُ وَ تَخْبِز» [ زندگانى حضرت زهرا عليها السلام(روحانى)، ص: 564]
.............. منبع برای مطالعه بیشتر: کتاب: زندگانى حضرت زهرا عليها السلام(روحانى)