حتی فکر شما باید دل دشمن را بلرزاند

رهروان ولایت ـ هر چیز با ارزشی نیاز به حفاظت و مراقبت دارد و هر اندازه که قیمت و ارزش چیزی بالاتر باشد به همان اندازه، ضرورت محافظت و مواظبت هم بالاتر می‌رود.
امروز «دین مبین اسلام» به عنوان عصاره‌ی تلاش تمام انبیا و اولیا(علیهم‌السلام) و چکیده‌ی زحمات و مجاهدت‌های همه‌ی خوبان تاریخ، همان گوهر درخشان و عنصر بی‌نظیری است که در ارزش‌گذاری، نظیر و مانندی ندارد و به همین دلیل، نیازمند بالاترین سطح از حفظ و حراست است. تمام رنج‌ها و بلاهایی که برگزیدگان پروردگار، متحمل شدند؛ از قتل مظلومانه‌ی هابیل و یحیی(علیهما السلام) گرفته تا رنج‌ها و مرارت‌های امیرالمومنین و سیدالشهدا(علیهماالسلام) و در عصر ما مصیبت جانکاه غیبت ولیّ‌خدا(عجل‌الله‌فرجه)، همه و همه با یک هدف مشخص و غرض خاص، صورت گرفته‌اند و آن هم برپایی نظام و حکومتی مبتنی بر احکام الهی است تا در پرتو آن، بشریت به اوج سعادت و کامیابی دست یابد.
در دوران ما که بحمدلله شعاعی از حکومت اسلامیِ موردنظر و مطلوب، تشکیل شده و پس از قرن‌ها، پرچم اسلام ناب محمدی(صلی‌الله‌علیه‌وآله) در قالبِ «جمهوری اسلامی ایران» بالا رفته است نیاز به حفظ و حراست و مراقبت، با تمام وجود، احساس می‌شود.
یک نیروی نظامیِ منسجم و قدرتمند، همان عاملِ محافظ و بازدارنده است که می‌تواند چشم طمع دشمنان را کور و دست تجاوز آنان را قطع نماید.  آن‌چه از معارف دینی و آموزه‌های اسلامی بدست می‌آید این است که «مسلمانان و یا لااقل سربازان اسلامی همیشه باید آمادگی کامل برای جهاد داشته باشند. در آیات قرآن داریم که: "و اعدوا لهم ما استطعتم من قوه"[1]؛ هر نیرویى در قدرت دارید، براى مقابله با آنها [دشمنان‏] آماده سازید! [انفال/ 60] ... می‏‌گوید نیرو تهیه کنید. نیرو را قبلا باید تهیه کرد. جنگ ممکن است در فاصله‌ی پنج روز ضرورتش احساس شود. نیرو را که در ظرف پنج روز نمی‏‌شود تهیه کرد. مهیا بودن و نیرومند بودن‏ را اسلام برای همیشه توصیه می‏‌کند اما جنگ را در شرایط خاصی.»[2]
دشمنان کینه‌توز و سیاه‌دل که چشم دیدن عظمت و شوکت اسلام را ندارند دندان طمع خود را تیز کرده‌اند تا با اندک مسامحه و سستی، بساط اسلام و نظام اسلامی را در هم بپیچند. از این رو «قرآن کریم بعد از اینکه آن‌همه‏ توصیه می‏‌کند به امر انسانیِ وفای به عهد و پیمان، در واقع اینطور می‏‌گوید: خودتان وفادار باشید ولی اعتماد نکنید به انسانیت دیگران. نیرویتان‏ را آماده داشته باشید که اگر آنها با نیرو با شما روبرو شدند، شما نیز با نیرو با آنها روبرو بشوید، و به موجب آن، شخصیت خودتان را به‏ دشمنان خدا و دشمنان خودتان ثابت کنید که وقتی فکر شما را می‏‌کنند، دلشان بلرزد.»[3]
خداوند متعال در آخرین کتاب الهی، به ضرورتِ وجود نیروی نظامیِ مقتدر برای تحقق اهداف و آرمان‌ها تصریح کرده است که داستان لشکر جنگی منظم و مقتدر در حکومت حضرت سلیمان(علیه‌السلام) از آن جمله است.[4]
آن‌چه که در شرایط امروز دنیا، به‌وضوح قابل مشاهده می‌باشد این است که قدرت‌های مستکبر جهانی، مبنای مناسبات و ارتباطات را برپایه‌ی «زور» بنا نهاده‌اند و خواسته‌ها و تمایلات خود را با تهدیدات نظامی و گزینه‌های روی میز، دنبال می‌کنند. افغانستان و عراق را بر همین مبنا اشغال کردند، داعش و القاعده را با همین هدف، بوجود آوردند و فلسطین و یمن هم قربانی همین سیاست غیرانسانیِ استکبار جهانی شده‌اند. در چنین موقعیتی، اگر زور و نیروی نظام و کشوری، قابل قبول و بازدارنده نباشد چاره‌ای جز سازش و یا شکست نخواهد داشت.

پی‌نوشت:
1-حضرت امام‌خمینی (رحمةالله علیه) در تفسیر این آیه می‌فرماید:
«یعنی آماده کنید ساز و برگ جنگ را بر ضد دشمنان به هر قدر می‌توانید؛ چه از نیروهای بدنی و تعلیمات نظامی و چه از ساز و برگ جنگی و سازمان‌های مناسب آن و چه نیروهای سرحدی برای نگهداری سرحدات؛ به طوری باید در این ساز و برگ و نظام مهیا شوید که دشمن های خدا و دشمن‌های شما و هر کس در جهان هست -بشناسید او را یا نشناسید- از نیروهای با عظمت شما بترسد و آنچه در راه خدا که حفظ کشور اسلامی و آماده کردن وسایل جنگی و تهیه ساز و برگ و نیروهای نظامی است خرج کنید، خدا به کِیل تمام، به شما عوض می‌دهد و شما با این آماده‌بودن، مورد طمع دیگران و ستمکاری آنان نخواهید شد... یکی از ماده‌هایی که از آیه می‌فهمیم، آن است که دولت اسلامی به هر قدر می‌تواند و بودجه‌ی مملکت، اقتضا دارد برای حفظ کشور و ترساندن اجانب باید هم در سرحدات و هم در غیر آن، نظامی و ساز و برگ جنگ و نیروهای مناسب با سازمان تهیه کند.» (کشف‌الاسرار، ص245)
2- شهید مطهری، آشنایی با قرآن3، ص 176
3- همان
4- استاد قرائتی در بیان یکی از نکات تفسیریِ این آیه می‌گویند: «تمرين وآموزش و آماده باش، براى‏ لشكر الهى‏ يك ضرورت است». (تفسیر نور، ذیل آیه)