چکیده: معلمان عزیز که روزانه با دآنش‌آموزان زیادی ارتباط دارند اگر از یکنفر آنها دستگیری معنوی کنند و خدای ناکرده اگر فردی دچار آلودگی‌ها شده باشد او را نجات دهند، پاداش بسیار بزرگی در نزد خدا خواهند داشت.
مردمان دنیا امروز بخاطر فاصله گرفتن از معنویات و تعلق به متاع دنیا، بسیاری از چیزها را با پول و مادیات مقایسه می‌کنند. اگر بخواهند کار وشغلی برای خود تهیه کنند بیش از آنکه به اجر معنوی آن کار فکر کنند به بعد مادی و درآمدی آن نگاه می‌کنند. و متاسفانه اگر کسی با نیت پاک سراغ مشاغلی که جنبه معنوی دارند ولی به لحاظ مادی درآمد آنچنانی نداشته باشند بروند، بعضی به آنها گوش و کنایه می‌زنند که این هم کاری بود که انتخاب کردید!.
یکی از مشاغلی که متاسفانه قدر و منزلت آن به خوبی به مردم شناخته نشد، شغل معلمی است. حتی گاهی در قشر فرهنگی نیز بعضی متوجه عظمت شأن شغل خود نیستند. در این مختصر قصد داریم بر اساس آیات و روایات اهمیت هدایت افراد را بیان کنیم زیرا هیچ جامعه ای اصلاح نمی‌شود نگر اینکه قشر فرهنگی آن که تاثیرگذارترین افراد بعد از روحانیت هستند تغییر کنند.
ابتدا از آیه کریمه« مَن قَتَلَ نَفْسًا بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِي الأَرْضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعًا وَمَنْ أَحْيَاهَا فَكَأَنَّمَا أَحْيَا النَّاسَ جَمِيعًا؛ پس هر كسى ديگرى را جز به انتقام قتل يا فساد در روى زمين بكشد، مانند آن است كه همه مردم را كشته باشد، و هر كه شخصى را از مرگ نجات دهد گويى همه مردم را زنده كرده است.»[1] این آیه دلالت بر اهمیت جان انسانها دارد و این مسأله را تذکر می‌دهد که وجود یک انسان چقدر مهم هست. حال سوال من این است گوهر وجودی انسان یا همان روح خدایی انسان چه مقدار مهم هست؟! آیا اگر کسی بتواند یکنفر را از از بیراهه نجات دهد و به سرمنزل برساند و اسباب هدایت او را فراهم کند آیا براستی ثوابی مانند حفظ جان همه را نداشته است و اینگونه نیست که گویی همه را نجات داده است؟
معلمان عزیز که روزانه با دآنش‌آموزان زیادی ارتباط دارند اگر از یکنفر آنها دستگیری معنوی کنند و خدای ناکرده اگر فردی دچار آلودگی‌ها شده باشد او را نجات دهند، پاداش بسیار بزرگی در نزد خدا خواهند داشت.
بعد از این آیه شریفه به سراغ روایتی می‌رویم که ارزش هدایت یک شخص به چه مقدار است. پیامبر اکرم هنگامی‌که امیر المومنین امام علی را به سوی مردم یمن می‌فرستد اینچنین می فرماید:«یا علیُّ، لا تُقاتِلَنَّ أحَدا حتّى تَدعُوَهُ، و ایمُ اللّه ِ لَأن یَهدی اللّه ُ على یَدَیكَ رجُلاً خَیرٌ لَكَ مِمّا طَلَعَت علَیهِ الشَّمسُ و غَرَبَت؛ اى على! هرگز با كسى جنگ مكن مگر اینكه قبلاً او را [به اسلام] دعوت كرده باشى كه به خدا سوگند، اگر خداوند كسى را به دست تو هدایت كند برایت بهتر است از آنچه آفتاب بر آن طلوع و غروب مى كند!»[2]
در این روایت مبارک پیامبر منظورشان از آنچه آفتاب بر آن بتابد و غروب کند این است که هدایت یک فرد چقدر اجر و ثواب دارد و با این تمثیل می‌خواهند اهمیت مسأله را به همه مسلمانان گوشزد کنند. حال سخن با معلمان عزیز است که در هر رشته و هر زمینه‌ای که تدریس دارند می‌توانند یک مبلغ دین باشند و سبب هدایت یک شخص. چه اشکالی وجود دارد که معلم فیزیک با مطالعه دقیق از عظمت کیهانها و هستی بچه ها را متوجه عظمت خدا بکند و آنها را متخلق به اخلاق پسندیده بکند. گاهی تاثیر یک معلم هندسه یا ریاضیات و... بروی یک دانش‌آموز از پدر و مادر و دوستان او بیشتر است.
کلام آخر: معلمان عزیز هر کدام از ما می‌توانیم برای جامعه مهدوی حداقل یک سرباز تربیت کنیم تا دین خود را نسبت به امام زمان خود ادا کنیم.
پی‌نوشت‌ها:
[1] سوره مائده آیه 55
[2] الكافی: ۵ / ۲۸ / ۴