چکیده: در سال‌روز بعثت پیامبر رحمت(صلی‌الله‌علیه‌و‌اله) شاهد تفرقه و دشمنی مسلمانان با یکدیگر و رضایت‌مندی دشمنان هستیم. ظهور جریانات تکفیری و برادرکشی، موجب تخریب چهره اسلام گشته است. جهان اسلام نیازمند بازنگری در وضعیت حاکمان و سیاست‌های کشورهای متبوع‌شان هستند تا با بازگشت به آرمان‌های پیامبرشان، به دوران شکوفایی تمدن اسلامی بازگردند.
پیامبر عظیم الشان اسلام حضرت محمد مصطفی(صلی‌الله‌علیه‌وآله) در روز ۲۷ رجب عام‌الفیل، سال ۱۳ پیش از هجرت به نبوت برگزیده شد. بی‌تردید پیامبر اعظم(صلی‌الله‌علیه‌و‌اله) از چهره‌های محبوب جهان بشریت بود. او آن‌چنان محبوب بود که به هنگام وضو گرفتن، مردم برای گرفتن زیادی آب وضوی آن حضرت می‌شتافتند و از همدیگر سبقت می‌گرفتند.[1]
قرآن‌کریم پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌و‌اله) را دارای «خلق عظیم» معرفی می‌نماید و می‌فرماید: «وَ إِنَّک لَعَلی خُلُقٍ عَظِیم [قلم/ 4] و تو صاحب اخلاق عظیم و برجسته‌ای هستی». آری پیامبر‌اکرم(صلی‌الله‌علیه‌و‌اله) به حق مجسمه‌ی اخلاق بود و علاوه بر عنایت خداوند متعال همین ویژگی ایشان برترین راز محبوبیّت پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌و‌اله) و نفوذ حضرت در عمق دل‌ها بود.
هم‌چنین حضرت نسبت به امتش بسیار دلسوز و خیرخواه بود؛ قرآن کریم در توصیف پیامبری که نهایت سوز و عشق را نسبت به مردم و هدایت ایشان داشت، می‌فرماید: «لَقَد جاءَكُم رَسولٌ مِن أَنفُسِكُم عَزيزٌ عَلَيهِ ما عَنِتُّم حَريصٌ عَلَيكُم بِالمُؤمِنينَ رَءوفٌ رَحيمٌ [توبه/ 128] تحقیقاً رسولی از خود شما به سویتان آمد که رنج‌های شما بر او سخت است و اصرار بر هدایت شما دارد و نسبت به مؤمنان رؤف و مهربان است».
عشق به امت از سوی پیامبر تا حدی پیش می رفت که گاه جان پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌و‌اله) در معرض خطر قرار می‌گرفت و خداوند خطاب به پیامبر رحمت می‌فرماید: «فَلَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ عَلَى آثَارِهِمْ إِن لَّمْ يُؤْمِنُوا بِهَذَا الْحَدِيثِ أَسَفًا [کهف/ 6] گویی می‌خواهی به خاطر اعمال آنان، خود را از غم و اندوه هلاک کنی اگر به این گفتار ایمان نیاورند».
پیامبر رحمت همواره درصدد برقرار وحدت و برادری میان مسلمانان بودند. وحدت و پرهیز از تفرقه‌ای که مورد تأکید قرآن کریم نیز بوده است: «إِنَّ الَّذِینَ فَرَّقُوا دِینَهُمْ وَ کانُوا شِیَعاً لَسْتَ مِنْهُمْ فِی شَیْءٍ إِنَّما أَمْرُهُمْ إِلَى اللَّهِ ثُمَّ یُنَبِّئُهُمْ بِما کانُوا یَفْعَلُونَ [انعام/159] تو را با آن‌ها که دین خویش فرقه فرقه کردند و دسته دسته شدند، کارى نیست. کار آن‌ها با خداست، و خدا آنان را به کارهایى که مىکردند آگاه مىسازد».
اما اکنون و در آستانه سال‌روز بعثت آن منادی وحدت، امت اسلامی شاهد گسست و اختلاف شدید بوده و برادرکشی در میان مسلمانان در مقابل دیدگان مستکبرین صورت می‌گیرد. تکفیر مسلمانان به دست یکدیگر در حالی انجام می‌گیرد که خداوند مسلمین را از این کار منع نموده است: «یَا اَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اِذَا ضَرَبتُم فِی سَبیلِ اللهِ فَتَبَیَّنُوا وَلَا تَقُولُوا لِمن اَلقَی اِلَیکُم السَّلامَ لَستَ مُومِناً [نساء/ 94] ای کسانی که ایمان آورده اید، چون در راه خدا زمین را طی می‌کنید، وارسی کنید و به کسی که نزد شما اظهار اسلام می‌کند مگویید تو مؤمن نیستی».
چهره استکبار در عصر حاضر در قالب وهابیت تجلی پیدا کرده است. این گروه به نام اسلام برخی از مسلمین را خارج از اسلام معرفی کرده و فرمان قتل آن ها را صادر می‌نمایند. این در حالی است که دین مبین اسلام ما از تکفیر مسلمین نهی کرده و مرتکبین آن را ملعون معرفی می‌داند. امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرمایند: «از رحمت خدا به دور باد، کسی که به مومنی نسبت کفر می‌دهد؛ و کسی که مومنی را به کفر نسبت می‌دهد، مانند آن است که او را کشته است».[3]
متاسفانه گروه‌های افراطی در میان اهل سنت و شیعه، بر طبل تفرقه کوبیده و در جهت عکس آرمان‌های پیامبر‌اکرم(صلی‌الله‌علیه‌و‌اله) حرکت می‌نمایند. علی‌رغم تاکیدات فراوان علمای شیعه بر وحدت، شاهد فعالیت‌های مخرب وحدت از سوی برخی تندروهای شیعی نیز هستیم. ائمه اطهار(علیهم‌السلام) همواره بر زندگی مسالمت‌آمیز و احترام به برادران اهل سنت دعوت نموده‌اند. امام صادق (علیه السلام) درباره شرکت در نماز جماعت اهل سنت می‌فرمایند: «کسی که با آنان در صف اول نماز بخواند، گویی در پشت سر رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌و‌اله) در صف اول نماز خوانده است».[4]
بدون تردید وضعیت اسف‌ناک مسلمانان در سوریه، عراق، بحرین، افغانستان و یمن؛ قلب نازنین پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌و‌اله) را رنجانده و جهان اسلام را شرم‌سار نموده است.
امیدواریم در سال‌روز بعثت پیامبر رحمت(صلی‌الله‌علیه‌و‌اله) مسلمانان ضمن تجدید نظر در رفتار با یکدیگر و در راستای تحقق آرمان‌های نبی مکرم اسلام(صلی‌الله‌علیه‌و‌اله) از اختلاف و برادرکشی به سمت وحدت و هم‌گرایی حرکت نمایند.
-------------------------------------------------
پی‌نوشت
[1]. التبرک، ص 61 تألیف مرحوم آیة اللّه احمدی میانجی، در این کتاب نمونه های فراوانی دراین عرصه آورده است مراجعه شود.
[2]. کنزالعمال، ج 3، ص 16.
[3]. قمی، عباس، سفینة النجاة، ج 4: 232 ماده ی کفر، و بحار الانوار، ج 72: 209. «ملعون ملعون من رمی مؤمناً بکفر و من رمی مؤمن بکفر فهو کقتله».
[4]. وسائل الشیعة، ج 8، باب 5 از ابواب صلات الجماعة، ص 299، ح 1. «من صلّی معهم فی الصفّ الاوّل کان کمن صلّی خلف رسول الله (صلی الله علیه و آله) فی الصفّ الاوّل».