پیشنهاد ازدواج موقت از خارج

سوال:

سلام/ دختری 37 ساله هستم که تاکنون ازدواج نکرده‌ام. حدود 1سال پیش با مردی 53 ساله در اینترنت آشنا شدم که در خارج از کشور زندگی می‌کند ولی بلحاظ موقعیت کاری‌اش مرتب به ایران می‌اید و حدود 8 سال است که از همسرش جدا شده و با دو فرزندش که یکی پسر و معلول جسمی و حرکتی می‌باشد و 25 ساله و دیگری دختر20 ساله که تقریبا 2سالی است که ازدواج کرده و با همسرش درمنزل پدری درآلمان است زندگی می‌کند. در ابتدای آشنائی گفت که قصد ازدواج ندارد و فقط بعنوان یک دوست خوب می‌خواهد با هم در ارتباط باشیم و از جائی که من ناخواسته وارد این جریان شدم پس از مدتی مصاحبت با ایشان پی بردم که خیلی شباهت‌ها بهم داریم؛ هم بلحاظ اعتقادی هم اخلاقی و هم شهری و هم استانی بودن و.... پس از چندی ایشان علاقه مند به ازدواج شد و تلاش کرد تا رضایت فرزندانش را کسب کند؛ ولی متاسفانه بنا به مشکلاتی که به من گفته، راضی نشدند و نتوانست رضایت فرزندانش را کسب کند و پشیمان شد. اکنون پس از گذشت 1سال هر دو بهم دلبسته شده ایم و پیشنهاد جاری کردن صیغه محرمیت کرده است؛ اما نمی‌خواهد برای ازدواج قولی بدهد. من هم گفتم باید با رضایت خانواده‌ام باشد و ایشان با خانواده‌ام صحبت کند که تا حدودی پذیرفته است. اما خودم از این بابت نگرانم که نمی‌دانم آیا کار درستی انجام می‌دهم یا نه؟ آیا این رابطه به آینده‌ای ‌محکم و قطعی بدل می‌شود یا نه؟ نگران آینده خود هستم که ترس از آن مرا نگران می‌کند. از طرفی هم تنهایی و بالا رفتن سن و نیاز به همدم و هم صحبت میطلبد که ولو موقت این کار را انجام بدهم؛ اما دوست ندارم این رابطه بصورت موقت بماند ودر جائی قطع شود که نیازم بیش از الان به وی باشد. هر چند ایشان بارها گفته اند تا هر زمان که بتوانم می‌خواهم با من باشی و ترکت نمی‌کنم؛ اما این حرف‌ها جای یک عقد دائم و تعهد قانونی را پر نمی‌کند. گاهی هم می‌گویم حالا که قرار نیست این رابطه به جائی برسد نیازی به ادامه‌اش نیست و باید از ذهنم پاکش کنم. حال نمی‌دانم چکارکنم که بهترین کار باشد و برایم پشیمانی ببار نیاورد؟ لطفا مرا راهنمایی کنید تابتوانم درست عمل کنم. با تشکر از راهنمایی شما.

جواب :

سلام/ مشکل ازدواج موقت این است که تمام می‌شود و در آن صورت، جدا شدن -بخاطر دلبستگی- بسیار سخت خواهد بود. اما در شرایطی که ازدواج دائم ممکن نیست، ازدواج موقت را هم می‌شود طوری انجام داد که تفاوت چندانی با دائم نداشته باشد؛ مثل اینکه زمانش طولانی مثلا 70 سال باشد. البته به دو شرط: اول اینکه او شما را برای ازدواج دائم بخواهد که طبق گفته خود شما می‌خواهد و دوم اینکه شما بتوانید ارتباطی خوب و دلچسب با همسر برقرار کنید که جذب شما شود و احساس رضایتمندی کند. اگر این طور شود، این ازدواج مثل یک ازدواج دائم ادامه پیدا خواهد کرد و هیچ کدامتان راضی به تمام شدنش نخواهید بود.
به عبارتی ایجاد یک زندگی لذت بخش مهم‌تر از دائمی بودن ازدواج است؛ چون اگر زندگی خوبی نداشته باشید و او شما را نخواهد، می‌تواند ازدواج دائم را با طلاق تمام کند یا بدون اینکه تمامش کند شما را عملا رها کند و وقتی به ایران می‌آید اصلا به شما سر نزند و اگر هم شما او را نخواهید می‌توانید از او جدا شوید. حالا چه ازدواج دائم باشد چه موقت.پس همراهی دائمی او با شما، بیشتر از اینکه به دائمی بودن ازدواج بستگی داشته باشد، به تداوم کشش قلبی طرفین بستگی دارد.
نتیجه اینکه: گرچه ازدواج دائم از ازدواج موقت طولانی مدت بهتر و پایدارتر است؛ اما دائمی بودن ارتباط را تضمین نمی‌کند بلکه این تداوم رضایتمندی طرفینی است که ضامن ابدی بودن پیوند است.
بنابراین به نظر من بدون اصرار بر ازدواج دائم به او بگوئید برای صحبت با خانواده شما بیاید و همدیگر را از نزدیک ببینید و صحبت کنید و اگر با مشورت خانواده به نتیجه رسیدید که مناسب هم هستید و او باز هم ازدواج دائم را قبول نکرد و بر ازدواج موقت اصرار داشت در این مرحله ازدواج موقت طولانی مدت را پیشنهاد کنید.

موفق باشید