چکیده: او مظهر فداکاری، شهامت، نجابت، بلندمنشى، وفادارى و نمونه كامل صفات عالی بود. باشد که این الگوی اطاعت و فرمان‌برداری از ولی خدا، برای ما مایه درس و عبرت باشد و جوانان شیعه نیز با اقتدا به او، پشت ولایت ایستاده و تا آخرین قطره خون خود از ولایت دفاع کنند و هرگز پشت او را خالی نکرده و از میدان جهاد فرار نکنند.
حضرت «ابوالفضل العباس» خورشیدی است در آسمان کرامت و آزادگی، که در پاس‌داری از ارزش‌ها و اعتقادات، از همه چیز خود گذشت و تا پای جان در راه دین و ولایت ایستادگی کرد. وی مظهر فداکاری، شهامت، نجابت، بلندمنشى، وفادارى و نمونه كامل صفات عالی و گرايش‌هاى بزرگ بود.
یکی از مهم‌ترین ارکان اصول اسلامی، پذیرش ولایت و رهبری پیشوای الهی است که حضرت عباس بالاترین جلوه‌های ولایت‌پذیری و تبعیت از امام زمان خویش را به نمایش گذاشت. نگاه و برخورد ابوالفضل العباس با امام حسین(عليه‌السّلام) فقط صرف ارتباط برادرانه نبوده است، بلکه او با نگاه امام زمان و ولی خود با حضرت رفتار می‌نمود و در تمام مراحل زندگی نهایت احسان و ادب را در حق براد خود رعایت می‌کرد و همیشه در اندیشه حمایت و دفاع از امام زمان خویش و یاری سیدالشهدا(عليه‌السّلام) بود تا جایی که در زیارت‌نامه آن حضرت می‌خوانیم: «فَنِعمَ الصابِرُ المُجاهِدُ الحامیُ الناصِر... چه خوب صابر، مجاهد، حمایت‌کننده و یاری‌کننده‌ای بودی...».[1]
زمانی که شمر بن ذی الجوشن(لعنه‌الله‌علیه) برای حضرت عباس امان‌نامه می‌فرستد، حضرت امان او را رد می‌کند و شمر را لعنت نمود و فرمود: «برای ما امان‌نامه می‌فرستی در حالی‌که پسر پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) امان و امنیت ندارد».[2]
آری این چنین «عباس بن علی» در صحنه دفاع از حجت خدا و دین الهی، صحنه و میدان دفاع را رها و به امام خویش پشت نکرد و بر سر عهد و پیمان خود با امام زمان خویش باقی ماند به گونه‌ای که در زیارت‌شان می‌گوییم: «گواهی می‌دهم به اطاعت و تسلیم و تصدیق و وفا و خیرخواهی تو نسبت به فرزند پیامبر ... و از خدا پاداش کامل‌ترین کسانی را که به بیعت خویش وفا کرده و دعوت امام را پذیرفته و در اطاعت از ولی امر بوده‌اند، برای شما مسالت می‌کنیم».[3]
حمایت و وفاداری حضرت عباس از ولایت و فرمان‌برداری و ولایت پذیری او نسبت به امام زمان خود هم‌چون حمایت و وفاداری عده‌ای که فقط اسم و شعار ولایت را می‌دهند و در عمل خلاف آن را انجام می‌دهند نبود، بلکه برای اجرای فرمان امام خود بدون هیچ چانه‌زنی در روز عاشورا پس از آن‌كه بر آب فرات دست يافت، برای هم‌دردی با فرزندان برادر آب را روی آب ریخت و دستان و جان خود را در راه اطاعت از امر مولی تقدیم کرد.
باشد که این الگوی اطاعت و فرمان‌برداری از ولی خدا، برای ما مایه درس و عبرت باشد و جوانان شیعه نیز با اقتدا به او، پشت ولایت ایستاده و تا آخرین قطره خون خود از ولایت دفاع کنند و هرگز پشت او را خالی نکرده و از میدان جهاد فرار نکنند.
_______________________________________________________
پی‌نوشت:
[1].مفاتیح الجنان، زیارت حضرت عباس ،ص434.
[2].وقعة الطف، ص190.
[3]. مفاتیح الجنان، زیارت حضرت عباس ،ص433.