هر چند هجمه علیه روحانیت از دیرباز وجود داشته ولی این روزها با افزایش قدرت حکومت دینی ایران و تاثیرگذاری آن در معادلات منطقهای و بینالمللی، اهانت به نهاد روحانیت افزایش یافته است. باید ضمن هشیاری در قبال این توطئه، در کنار نقد منصفانه، از روحانیت اصیل و انقلابی دفاع و دشمن را مأیوس نماییم.
هر چند هجمه علیه روحانیت از دیرباز وجود داشته است، ولی این روزها با افزایش قدرت حکومت دینی ایران و تاثیرگذاری آن در معادلات منطقهای و بینالمللی، اهانت به نهاد روحانیت افزایش یافته است.
روحانیت نیز مانند سایر اقشار جامعه از خطا مصون نبوده و عملکرد قابل نقدی دارد؛ ولی مسالهای که نباید مورد غفلت واقع شود این است که باید ببینیم چه کسی و با چه نیتی نقد را انجام میدهد. هجمه جدید دشمنان علیه روحانیت و حوزههای علمیه بیتردید از سر دلسوزی و انصاف نیست، بلکه با هدف تخریب وجهه ایشان و جدا کردن مردم از آنهاست.
مطالعه عملکرد نهاد روحانیت در طول تاریخ و به خصوص پس از انقلاب اسلامی نشان میدهد که این قشر همواره پیشتاز سایر اقشار بوده است. یکی از عرصههای حضور پر رنگ روحانیت، میدان جهاد و شهادت بوده است. در دوران دفاع مقدس از هر ۱۰۰۰ طلبه ۴۰ نفر به درجه رفیع شهادت نائل آمدهاند، حال آن که طبق آمار در بقیّه اقشار از هر ۱۰۰۰ نفر ۴ نفر شهید شده است.[1] که نشان دهنده برتری 10 برابری نسبت به سایر اقشار است.
روحانیت بر اساس رسالت ذاتی خود، در دوران غرورآفرین دفاع مقدس، در کنار دیگر رزمندگان مخلص و شجاع، در دو عرصه تبلیغ و رزم پای به میدان جهاد گذاشت و سر بلند از این آزمون بیرون آمد. این نهاد علاوه بر تقدیم شهدا در جریان انقلاب اسلامی و مبارزه با رژیم شاهنشاهی تعداد قابل توجهی شهید در طول جنگ تحمیلی اهداء نموده است. تعداد شهدای روحانی بالغ بر ۳۴۱۷ نفر بوده است که 15/5 درصد کل روحانیون کشور در همان زمان میباشند.[۲]
جهادگران عرصه علوم دینی علاوه بر تلاش در تحصیل و تبلیغ آموزههای دینی، با شروع جنگ تحمیلی در عرصه جهاد نیز درخشیده و ثواب مضاعف شهادت را در کنار ثواب علم آموزی کسب نمودند. پیامبر اکرم(صلیاللهعلیهوآله) میفرماید: «هنگامى كه در روز قیامت مركّب قلم دانشمندان با خون شهیدان سنجیده شود، آن مركّب بر خون شهیدان برترى مىیابد».[3] و شهدای روحانی به هر دو مقام نائل گشتند.
با این وجود دشمنان اسلام ضمن بزرگنمایی ضعفهای این قشر و معرفی چهرههای مسالهدار، سعی در تخریب نهاد روحانیت و به تبع آن از بین بردن اسلام راستین است. امامخمینی(رحمهاللهعلیه) میفرماید: «از منبری میترسند، زیرا مروج اسلام است. از روحانی و اهل محراب میترسند، برای این که مروّج اسلام است، چون از اسلام میترسند».[5]
در نتیجه: بر هر مسلمان آگاه و علاقمند به اسلام و انقلاب لازم است ضمن هشیاری در قبال این توطئه و در کنار نقد منصفانه، از روحانیت اصیل و انقلابی دفاع و دشمن را مأیوس نماید.
-----------------------------------------
پی نوشت
[1]. http://noorehowzeh.ir/?p=9760
[2]. بروشور ستاد کنگره شهدای روحانی، تیپ ۸۳ امام صادق(علیه السلام).
[3]. بحارالانوار، چاپ بیروت (موسسةالوفاء)، ج2 /ص16. متن حدیث: «اذا كان یوم القیامة وزّن مداد العلماء بدماء الشّهداء فیرجح مداد العلماء على دماء الشهداء».
[4]. صحیفه نور، ج 8، ص 43 - 44.