چکیده:انتظار که می تواند یکی از عوامل پویایی جامعه باشد، گاهی مورد تحریف شیطان قرار می گیرد که جامعه ای را با همین مفهوم فلج کند...
آسیب شناسی انتظار
انتظار از سخت ترین حالت های تحمیلی بر هر انسانی ست. به ویژه زمانی که وقوع یک شیء قطعی است ولی هر لحظه باید منتظر فرارسیدن آن بود. تصور کنید با دوستتان قرار ملاقاتی گذاشته اید و شما سر وقت بر سر قرار حاضر شده اید، اما دوست شما دیر کرده. مدت زمان انتظار شما برای رسیدن دوست تان هر چه بیشتر شود طاقت شما کم تر و کم تر میشود.
انتظار با همه ی سختی هایش گاه می تواند بسیار تربیت کننده باشد. هر سختی ای برای انسان می تواند عامل رشد و ترقی باشد و به مثابه کوره ای عمل کند که آهنی را گداخته می کند برای تبدیل شدن به شیء بهتر.
این که انسان در شدائد و سختی ها رشد میکند یک اصل و قاعده است و هر قاعده ای که موجب رشد انسان شود مورد نظر شیطان جهت تحریف و خرابکاری است. پس اصلی ترین مکرهای خود را در آن راه به کار خواهد بست تا مانعی جهت تحقق این رشد شود.
1-تحریف در مفهوم
اولین گام در تخریب یک مفهوم، تحریف آن مفهوم است. بهترین حربه ی این امر استفاده از حرف حق و اراده ی باطل از آن است. یک دسته از روایات مهدویت و انتظار به این امر اشاره دارند که تا جهان آکنده از ظلم و فساد نشود، ظهور منجی محقق نخواهد شد.[1] شیطان از این گفته ی حق به این شکل اراده ی باطل می کند؛ که پس از دست ما کاری بر نخواهد آمد و باید کناری بنشینیم تا همه جا به فساد کشیده شود و منجی ظهور کند. به این طریق علاوه بر این که مفهوم انتظار دست مایه ی تحریف قرار می گیرد، بلکه مفاهیم مقدسی چون امر به معروف و نهی از منکر نیز در دوران ظهور به طور کلی از دایره ی عمل یک فرد متدین خارج می شوند.
از این تحریف در مفهوم عده ای پا را فراتر گذاشتند و گفتند نه تنها باید در مقابل فساد سکوت کرد، بلکه خود نیز برای پر شدن دنیا از فساد باید دست به فساد بزنیم که خودمان عامل ظهور امام زمان (علیه السلام) باشیم. که این نیز اراده ی باطل از کلمه ی حق بود.
قرآن کریم این تفکر را نفی می کند و می فرماید: «إِنَّ اللَّهَ لا يُغَيِّرُ ما بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِم» (الرعد/11) (همانا خداوند هیچ قومی را تغییر نمی دهد مگر این که خودشان خودشان را تغییر دهند). یا در جای دیگر می فرماید: «ذلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ لَمْ يَكُ مُغَيِّراً نِعْمَةً أَنْعَمَها عَلى قَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ » (الانفال/53) (و این بدین خاطر است که خداوند نعمتی را که بر قومی ارزانی داشته تغییر نمی دهد، مگر این که خودشان خودشان را تغییر دهند». یا در جای دیگر می فرماید: «إِنْ عُدْتُمْ عُدْنا» (اسراء/8) (اگر شما برگردید ، ما برمی گردیم) و آیات دیگری که لزوم اراده و حرکت از جانب خودمان را تذکر می دهد.
در فرهنگ تحریف شده ی انتظار، تغییر مفهومی باطل و غلط است.
بی شک همه ی ما به این امر اعتقاد داریم که نظام جمهوری اسلامی ایران در ظهور ولی عصر (علیه السلام) اثری غیر قابل انکار دارد. تربیت نیروهای صالح، تحت پرچم امام صالحان اصلی ترین عامل و زمینه ساز ظهور است. و این تنها به خاطر خواستن خودمان بود که منجر به تغییر در عالم خواهد شد.
2-تحریف در عملکرد
هر چند این قسمت از بحث نیز با قسمت قبل همپوشانی زیادی دارد اما آن را به صورت مجزا ذکر می نماییم. وقتی مفهومی دست خوش تحریف شود، قعطا عملی هم که مطابق آن مفهوم صورت می گیرد، عملی تحریف شده است.
سکوت در مقابل ظلم، یا حتی ترویج ظلم، یا این که درب منزل را جمعه ها آب و جارو بزنیم یا این که شور مهدوی را جایگزین شعور مهدوی کنیم و به بهانه ی گرامی داشت اعیاد مهدوی انواع گناه ها را عمل کنیم و رواج دهیم، جز از یک تفکر مسموم و تحریف شده نشأت نمی گیرد. امام امت (ره) در نقد تفکرات باطل وارد شده در فرهنگ انتظار چنین می فرماید: «ما اگر دستمان میرسید و قدرت داشتیم باید برویم تمام ظلمها و جورها را از عالم برداریم تکلیف شرعی ماست. منتهی ما نمی توانیم. این که هست این است که حضرت، عالم را پر میکند از عدالت؛ نه شما دست بردارید از این تکلیفتان، نه این که شما دیگر تکلیف ندارید (آیا) ما بر خلاف آیات شریفه قرآن دست از نهی از منکر برداریم؟ دست از امر به معروف برداریم و توسعه بدهیم گناهان را براي این که حضرت بیایند؟ ».[2]
3-تحریف در منجی
یکی از اساسی ترین و خطرناک ترین وادی های ورود شیطان در مسأله ی مهدویت، ورود به شخص منجی و شکل اقدامات اوست. در یکی دو دهه ی گذشته هالیوود در عرصه ی منجی سازی سنگ تمام گذاشته و تقریبا در غالب فیلم های خود همه چیز را در حال نابودی نشان می دهد و تمام دنیا (گاهی این دنیا را در غالب یک شهر، گاهی یک خانه، گاهی یک قطار و... نشان می دهد) توسط یک فرد مو بلوند غربی نجات داده میشود. حتی در بسیاری از این فیلم ها این منجی را شخصی که زاده ی یک ارتباط حرام است نشان می دهند که یعنی اشکالی ندارد منجی باشی ولی حرام زاده!
مسأله ی تحریف در عملکرد منجی، بحث های پس از ظهور است که یکی از اساسی ترین های آن بحث کشتارهای امام زمان (علیه السلام) پس از ظهور است که روی این نقطه بسیار تمرکز شده است. آنقدر که عده ای حتی از ظهور منجی می ترسند که نکند ما را هم بکشد. در صورتی که امام (علیه السلام) برای پر کردن عدل و داد در دنیا می آیند، نه قتل و کشتار.
4-مصداق یابی علائم
مسأله ای که در چند سال اخیر بسیار مطرح شده، بحث تطبیق علائم بر اشخاص و حوادث است. این اتفاق در دوره های مختلف تاریخ افتاده و فقط ما نیستیم که احساس میکنیم حوادث زمان ما بسیار منطبق با حوادث قبل از ظهور (که در روایات ذکر شده) است. چه بسا بسیاری از نام یا حوادث ذکر شده در روایات مهدویت در اعصار گذشته نیز همزمان به وقوع پیوسته اند که عده ای گمان کنند ظهور بسیار نزدیک است. هر چند این گونه تطبیقات عاملی در ایجاد امید در دل مردم هستند و شور آن ها را نسبت به فعالیت در عرصه ی دین بیشتر می کند، اما اگر این تطبیقات نادرست از آب در بیایند و به ظهور منجر نشوند، تمام آن امید کاذبی که این نوع تطبیقات در دل مردم ایجاد کرده، به یکباره به ناامیدی تبدیل می شود و حتی ممکن است به انکار منجی بیانجامد.
-----------------------------
پی نوشت:
[1]. «يَمْلَأُهَا عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْرا» (جهان را سرشار از عدل می کند همانگونه که پر شده از ظلم و جور) (الکافی، ج1، ص341).
[2]. صحیفه نور، ج 20 ، ص 196.