چکیده:جواب خدا معلوم است. هرگونه ارضای جنسی خارج از چارچوب ازدواج حرام و گناه است و کسی که به گناه میافتد باید ازدواج کند
سوال:
سلام/ما الان در جامعه و روزگاری زندگی میکنیم که سن ازدواج بنا به دلایلی بالا رفته و برای خیلی از جوانها امکان ازدواج نیست؛ حالا کاری نداریم که ایراد کار از کجاست. مهم این است که این وضعیت فعلاً در جامعه ما هست و به این زودیها هم نمیشود کاری کرد. سوال من این است که جوانهای مجرد با میل جنسی شان چه کنند؟ چقدر خویشتن داری؟ خدا برای این شرایط چه راه حلهایی پیشنهاد میدهد؟
جواب:
سلام/جواب خدا معلوم است. هرگونه ارضای جنسی خارج از چارچوب ازدواج حرام و گناه است و کسی که به گناه میافتد باید ازدواج کند. اما اگر به هر دلیل نمیتواند ازدواج کند، باید خودش را حفظ کند و بخاطر عدم امکان ازدواج، حق گناه کردن هم ندارد.
شاید بگوئید خود خدا در بعضی موارد برای وقت ضرورت راهی قرار داده که انسان نیازش را از آن طریق رفع کند؛ مثل اینکه به انسان اجازه داده در زمان ناچاری از گوشت حیوان مرده بخورد- پس چرا در اینجا اجازه نداده تا کسی که نمیتواند ازدواج کند از راههای دیگر خودش را ارضاء کند؟جوابش این است که آن ناچاری، هر ضرورتی نیست؛ بلکه مواردی مثل مرگ است که بترسد اگر نخورد بمیرد. لذا اگر فقط از گرسنگی اذیت میشود حق خوردن گوشت مرده ندارد. در مسأله جنسی هم همین طور است. اخرش این است که جوان مجرد اذیت میشود نه اینکه بمیرد.
ممکن است بگوئید چرا خدا برای زمان اذیت شدن جوان چنین اجازهای را نداده که بخاطر ضرورت تا زمانی که نمیتواند ازدواج کند از طرق دیگر خودش را ارضاء کند؟
جوابش این است که اولاً اگر قرار باشد بخاطر اذیت شدن انسان احکام خدا تغییر کند سنگ روی سنگ بند نمیشود و همه احکام تعطیل میشود؛ مثلا نماز صبح کلاً باید تعطیل شود؛ چون برای بسیاری از مردم سخت است یا اینکه روزه در تابستان باید کنار گذاشته شود چون تشنگی و گرسنگی در روزهای طولانی تابستان خیلی از مردم را اذیت میکند یا اینکه خمس برای خیلیها نباید واجب باشد چون اذیت میشوند ثانیاً: اذیت شدن وسیلهای میشود برای اینکه احکام خدا کلاً از بین برود؛ بخاطر اینکه بسیاری از افراد به بهانه اذیت شدن یک یا چند دستور الهی را تعطیل کنند ثالثاً: در مورد مسائل جنسی وضع بدتر است؛ چون اگر قرار باشد بخاطر اذیت شدن جوانهای مجرد به آنها اجازه داده شود که خودشان را از هر راهی ارضاء کنند، فساد و زنا جامعه را خواهد گرفت و دیگر کسی به سمت ازدواج نمیرود و دیگر پسر پاک و دختر باکرهای پیدا نخواهد شد؛ یعنی همان بلایی که سر غرب آمده، سر جامعه ما میآید.
شاید بگوئید منظور من این نیست که دختر پسرها تا حد رابطه جنسی پیش بروند؛ بلکه نظرم این است که بتوانند بدون رابطه جنسی ارضاء شوند. جوابش این است که رفتن در مسائل جنسی مثل افتادن در سرازیری است که اولش دست خود آدم است، اما وقتی راه افتاد و سرعت گرفت دیگر مشکل بتواند جلوی خودش را بگیرد؛ یعنی وقتی رابطه دختر و پسر شرعاً مجاز باشد آنها خواه ناخواه بخاطر شدت تحریک به سمت رابطه جنسی هم خواهند رفت.
علاوه بر اینکه مجاز بودن خلافهای جنسی، لطمه مستقیم به ازدواج و پایداری خانواده میزند؛ یعنی اگر چشم چرانی و فیلم و عکس و خود ارضایی و رابطه با جنس مخالف برای کسی که نمیتواند ازدواج کند مجاز باشد، این موجب میشود که او بخاطر دیدن صورتها واندامهای زیبا تنوع طلب شود و همسرش از چشمش بیفتد و همچنین بخاطر خود ارضایی در زمینه زناشویی دچار ناتوانی جنسی شود و بخاطر رابطهاش با جنس مخالف، همسرش را با دوستهای سابقش مقایسه کند و از او سرد شود.
نتیجه اینکه بهترین راه برای کسی که نمیتواند ازدواج کند همان خویشتن داری است؛ بخاطر اینکه اگر انجام خلافهای جنسی برای چنین فردی مجاز باشد، لطمات زیادی به فرد و جامعه و خانواده و دستورات الهی میخورد لذا جوانها باید از فکر اینکه : "ای کاش این کارها جایز بود" بیرون بروند و از هر راهی که میتوانند، برای ازدواجشان تلاش کنند.
موفق باشید
نظرات
با سلام خدمت کارشناس محترم ؛ اگر سری به کتاب نظام حقوق زن در اسلام بخش ازدواج موقت نوشته شهید بزرگوار استاد مطهری بزنید متوجه میشوید مطهری نظر متفاوتی با نظر شما دارد ، ایشان به روش شما میگوید رهبانیت جنسی که خلاف نظر پیامبر است ، و رهبانیت جنسی از این جهت نکوهش شده چون زمینه انحراف و گناه را فراهم میکند . و نظر امامان معصوم ما در چنین شرایطی پرهیز از رهبانیت جنسی و کمونیسم جنسی است و در عوض روی آوردن به ازدواج موقت میباشد که در احادیث معصومین ثواب بسیاری برای آت ذکر کرده اند و تأثیرات بسیار مثبتی بر فرد و جامعه دارد
همه ما روحانی نیستیم که بتوانیم این شرایط را تاب بیاوریم
با سلام
جواب ما بر مبنای سوال و خواسته سوال کننده است. وقتی سوال کننده دنبال یک راه حلی است که از توان و عهده آن برآید چرا سخت اندازی کنیم؟
سوال کننده حد و مرز و توانمندی خود را در باب خویشتن داری خواهان است. ذهن ایشان در این قسمت است چرا باید ایشان را به ازدواج موقتی که خود سختی های خاص به خود را دارد منعطف کنیم.
درست است بزرگان دین ما نسبت به ازدواج موقت هم توصیه داشته و هم عملا در زمان آن بزرگواران بوده اما آیا با این اوضاع فرهنگی در موضوع ازدواج موقت کسی در شرائط سوال کننده نسبت به ازدواج موقت توانایی خواهد داشت؟یا فقط ما روان ایشان را بهم ریخته و فکری به فکرش اضافه میکنیم؟
و مهمتر از همه ، ما سفارش و تاکیدمان برعدم ارضای خلاف چهارچوب در شرع است پس شامل ازدواج موقت نمیشود.مطمئنا اگر امکانش باشد بدون اینکه توصیه شود ازدواج موقت را در دستور کار خودش قرار خواهد داد.
ای کاش به همین آسانی که شما میفرمایید بود دوستان عزیز هر حجمی یا ظرفیتی داره خویشتن داری تا کی؟ ما که معصوم نیستیم انسانیم ، تحمل انسان هم حدی داره زمانی که تحملش تموم و صبرش لبریز شه خود به خود به گناه کشیده میشه خواهشا انقدر کمان گرا نباشید انتظاراتتون رو تا حد معقول پایین بیارید و منطقی فکر کنید انسان نميتونه همیشه منطقی فکر کنه بعضی وقتا تحت فشار غریزش احساسی عمل میکنه اینکه میگن انسان جایز آل خطاست به همین اشاره داره