عزت نفس کودکان در سیره عملی امام حسن علیه السلام

در نظر گرفتن روحیه خودباوری و داشتن عزت نفس کودکان یکی از مسائل مهم تربیتی بوده که باید با ظرافت به آن پرداخت.خیلی از جوانان امروزی که  توانائی حل مشکلات خودراندارند همان کودکان دیروزی هستند که به روحیات مختلف آنان بی توجهی شده است.این دسته همان کسانی هستند که در قبال دعوت های به انحراف توان «نه» گفتن را ندارند.لذا لازم است والدین برای خودباوری،عزت نفس و حفظ کرامت فرزندان خود از همان کودکی دست به کار شوند.نزدیک شدن به کودکان و انس گرفتن با آنان بسیار موثر بوده و گاهی خود کودکان این انتظار را دارند. بارها اتفاق افتاده که به طور مستقیم نیز خواسته خود را مبنی بر مانوس شدن و همنشینی بیان کرده اند. سیره عملی و روش تربیتی امام حسن مجتبی علیه السلام درمورد مطلب فوق ما را بهتر و بیشتر به این مساله مهم رهنمون می‌کند :
وجود مبارک امام از کوچه ای که چند کودک مشغول بازی بودند عبور می‌کردند . با دیدن امام ، کودکان حضرت را به تیکه‌های نانی که داشتند دعوت کرده و امام نیز دعوت کودکان را پذیرفت.بعد از تناول حضرت از نان کودکان از ایشان دعوت کرد تا به همراه امام به خانه وی بیاییند.حضرت پذیرایی مفصلی را ازکودکان به عمل آورد و در پایان به هرکدام هدیه‌ای نیزعطا فرمود.بعد از بدرقه کودکان حضرت فرمود در این بذل و بخشش دوطرفه باز هم کودکان از من برترند چون آنها هرچه را که داشتند بخشیدن و ما هنوز در خانه اموالی داریم.[1]
در این فراز به وضوح دیده شد که حضرت چگونه با کودکان مانوس و بدون هیچ تامل و درنگی دعوت کودکان را پذیرفته و درکنار آنان قرار گرفت.
دعوت آنان را حضرت شروعی برای انس باکودکان تلقی نموده و بعد از اتمام جلسه همنشینی با کودکان آن را ادامه داد و با همراه کردن آنها به منزل خود، این الفت را به اوج خود رسانید.درپایان نیز مشاهده نمودیم که آن بزرگوار هنوز نسبت به کودکان شوق و رغبت داشته و با لطافت خاصی که فرمودند : (هنوز ما اموالی داریم ) خواستار ادامه این برنامه تربیتی شدند.

پی نوشت: شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج 11، ص 98