حدیث «سد الابواب» و شبهه ابن تیمیه

03:53 - 1394/04/29

چکیده: حال با توجه به این‌که این حدیث در منابع اهل سنت وجود دارد و عالمان طراز اول آنان آن‌را صحیح دانسته‌اند، آیا می‌توان گفت که این حدیث توسط شیعه جعل شده است؟ آیا این نشانه بغض و کینه ابن تیمیه نسبت به تشیع و امیرالمومنین(علیه‌السلام) نیست؟ قضاوت در این مورد را به عقل‌های بیدار و جویای حقیقت می‌سپاریم.

حیث سد الابواب

یکی از احادیثی که شیعه برای اثبات افضلیت آقا امیرالمومنین(علیه‌السلام) به آن استناد می‌کند و بسیار معروف و مشهور است و اکثر علمای اهل سنت نیز آن را نقل و صحیح دانسته اند، حدیث مشهور «سد الابواب» است؛ این حدیث نیز بدین شرح است که بسیاری از اصحاب از خانه خود دری را به سمت مسجد پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) باز کرده بودند که بدون درنگ و هر زمان که خواستند به راحتی وارد مسجد شوند؛ وحی نازل شد و از پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) خواسته شد تمام درها را ببندد و تنها یک در را باز بگذارد و آن در خانه امیرالمومنین(علیه‌السلام) بود. این قضیه دال بر برتری و فضیلت امیرالمومنین(علیه‌السلام) بر همه اصحاب است، زیرا خداوند متعال تنها اجازه داد که در خانه حضرت به سمت مسجد باز باشد.

این قضیه در کتب شیعه که به همین شکل و کثیرا وارد شده و هیچ عالمی از علمای شیعه در آن شکی ندارد؛ هم‌چنین در منابع معتبر اهل سنت نیز فراوان وارد شده است، که صحت آن را قطعی می‌کند. اما در این میان «ابن تیمیه» رهبر و پدر فکری وهابیت خبیث که همیشه تلاش کرده است تا فضائل اهل بیت(علیهم‌السلام) به خصوص آقا امیرالمومنین(علیه‌السلام) را انکار کند. در این‌جا نیز مانند سایر موارد خباثت به خرج داده و گفته است این حدیث دروغ و ساختگی است. او در این زمینه می‌گوید: «گفتار رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) که «تمام درها را ببنديد، جز در خانه على» از جمله احاديثى است كه شيعه جهت مقابله با عامه وضع كرده است».[1]

پاسخ به ابن تیمیه
ما برای بیان صحت روایت و این‌که ادعای ابن تیمیه مبنی بر جعلی بودن روایت، دروغ محض است؛ نام پاره‌ای از علمای طراز اول اهل سنت که این حدیث را در کتاب خود نقل کرده و صحیح دانسته‌اند را ذکر می‌کنیم:
1. «احمد بن حنبل» در کتاب مسند، ج2، ص26، چاپ ميمنية مصر.
2. حافظ «أبو نعيم» در کتاب أخبار أصبهان، ج2، ص280، چاپ ليدن.
3. «محب الدين الطبری» در کتاب ذخائر العقبى، ص76، چاپ مكتبة القدسي مصر.
4. «ابن كثير دمشقی» در کتاب البداية و النهاية، ج7، ص341 چاپ مصر.
5. «علامة سمهودی» در کتاب تاريخ المدينة المنورة، ج1، ص337، چاپ مصر.
6. «جلال الدين عبد الرحمن سيوطی» در کتاب تاريخ الخلفا، ص66، چاپ ميمنية مصر. وی در جای دیگری می‌گوید: «این حدیث، حديثى است مشهور و صحيح و داراى طرق متعدد و هر طريق آن به طور جداگانه كمتر از مرتبه حسن نيست و مجموع طرق آن مى‌‏تواند انسان را به قطع به صحتش برساند».[2]
7. «نور الدين على بن أبى بكر الهيتمى» در کتاب مجمع الزوائد، ج9، ص120، چاپ مكتبة القدسي بالقاهرة.

حتی «ابن حجر» راجع به کسانی‌که بر این حدیث اشکال کرده‌اند می‌گوید: «اين كار، اقدامى بر رد احاديث صحيح السند به مجرد توهم است». [3] او بعد از شمردن طرق اين حديث، در ادامه مى‌‏گوید: «اين طرق آشكار از روايات افراد ثقه، دلالت دارد بر اين‌كه اين حديث قوى بوده و صحيح است».[4]

حال با توجه به این‌که این حدیث در منابع اهل سنت وجود دارد و عالمان طراز اول آنان آن‌را صحیح دانسته‌اند، آیا می‌توان گفت که این حدیث توسط شیعه جعل شده است؟ آیا این نشانه بغض و کینه ابن تیمیه نسبت به تشیع و امیرالمومنین(علیه‌السلام) نیست؟ قضاوت در این مورد را به عقل‌های بیدار و جویای حقیقت می‌سپاریم.
-------------------------------------------------------------------
پی‌نوشت
[1]. منهاج السنه، ج 3، ص 9؛ الفتاوى، ج 4، ص 415.
[2]. اللآلى المصنوعة فى الاحاديث الموضوعه، ج 1، ص 347.
[3]. القول المسدد، ص 26.
[4]. همان، ص 31.

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
6 + 4 =
*****