امام(ره) چه چیزی را «خطر بزرگ» و «خیانت سهمگین» می‌دانست؟

مرور بیانات و اندیشه‌های امام راحل عظیم‌الشان، برای آنان که به دنبال فهم درست انقلاب اسلامی ایران هستند حقیقتاً امری لازم و حیاتی است؛ از این جهت که سخن و رفتار برخی از سیاست‌مداران در داخل مجموعه‌ی نظام، تفاوت فراوانی با افکار آن مرد الهی دارد و کار را برای درک مسیر صحیح -خصوصاً برای نسل جوانی که امام(ره) را ندیدند- سخت می‌کند. کسی که به دنبال معیاری برای تشخیص درست از نادرست است باید خود را ملزم به مطالعه و فهم بیانات بنیانگزار انقلاب کند.[1]
اینکه به بهانه‌ی تامین معیشت مردم و چرخاندن چرخ زندگی آنها، برخی خطوط اصلی انقلاب را نادیده بگیریم، موضوعی نیست که با اندیشه‌های امام(ره) سازگاری داشته باشد. اینکه به بهانه‌ی رهایی از مشکلات اقتصادی، بخواهیم استکبارستیزی را کمرنگ کنیم مسیری کاملا اشتباه و غلط است. گفت‌وگوی تلفنی، مودب نامیدن رییس‌جمهور آمریکا، نشست و برخاست‌های متعدد، قدم‌زدن، دست دادن‌ها‌ و لبخند زدن‌های مکرر با شیطان بزرگ، چیزی نیست که مشمولِ مرور زمان شود و قبح و زشتی آن از یادها برود. اگر چنین کارهایی برای حل مشکلات اقتصادی جامعه باشد -که البته این، یک نگاه خوش‌بینانه است و خدا نکند که اهداف دیگری مورد نظر باشد- لازم است به نظر امام راحل مراجعه کنیم و بدانیم که ایشان، منصرف‌شدن از اهداف اصلی انقلاب به این بهانه را «خطری بزرگ» و «خیانتی سهمگین» می‌دانست. این کلام را بخوانید: «مسئولان ما باید بدانند که انقلاب ما محدود به ایران نیست. انقلاب مردم ایران نقطه‌ی شروع انقلاب بزرگ جهان اسلام به پرچمداری حضرت حجت ـ ارواحنافداه ـ است ... مسائل اقتصادی و مادی اگر لحظه‌ای مسئولین را از وظیفه‌‏ای که بر عهده دارند منصرف کند، خطری بزرگ و خیانتی سهمگین را به دنبال دارد.»[2]
البته این، به‌معنای بی‌توجهی به معیشت مردم، نیست و ایشان بلافاصله پس از جملات فوق، فرمودند: «باید دولت جمهوری اسلامی، تمامی سعی و توان خود را در اداره‌ی هر چه بهتر مردم بنماید، ولی این بدان معنا نیست که آنها را از اهداف عظیم انقلاب که ایجاد حکومت جهانی اسلام است منصرف کند.»[3]
نگرانی جدی و عمیق این روزها این است که عده‌ای بخواهند -به هر قیمت و از راهی- به رفع مشکلات معیشتی و مادی بپردازند و در نتیجه، از اصول انقلاب غفلت کنند؛ همان چیزی که بنیانگزار انقلاب، آن را «خطری بزرگ» و خیانتی سهمگین» می‌دانست.

پی‌نوشت:
[1] امام خامنه‌ای (شش‌خرداد94): معیار، فرمایش‌های امام و وصیت‌نامه‌ی امام و همین بیست و چند جلد، بیانات امام است؛ این معیار است. نگاه کنیم مجموعه‌ی بیانات امام چه رفتاری، چه جهتگیری‌ای برای انقلاب و برای نظام جمهوری اسلامی ترسیم می کند؛ روی این مواضع باید ایستاد. اگر این شد، آن وقت در پرتگاه هولناک فروغلتیدن در نظام سلطه دچار نخواهیم شد؛ در چنین پرتگاه هولناکی فرونخواهیم غلتید؛ خطرات در این زمینه زیاد است.
[2] امام خمینی(رحمة‌الله‌علیه)، فروردین 1368
[3] همان