چکیده: حال با توجه به این مطالب، آیا کسی میتواند در صحت این روایت شک کند و بگوید شیعه آنرا ساخته است؟ آیا انصاف است که آنرا جعلی بنامیم؟ چرا ابن تیمیه برای ادعای خود دلیلی ذکر نمیکند، چرا از حیث سندی آن را بررسی نکرده و به محض دیدن متن حدیث حکم کرده که جعلی و ساختگی است؟
یکی از احایثی که دال بر برتری و فضیلت آقا امیرالمومنین(علیهالسلام) بوده و شیعه به آن استناد کرده است و آنرا دلیلی بر برتری و افضلیت حضرت بر تمام صحابه میداند، حدیث معروفی از پیامبر اکرم(صلیاللهعلیهوآله) است که در مورد آقا امیرالمومنین(علیهالسلام) فرمودند: «هر کس علی را دوست داشته باشد، من را دوست داشته است و هر کس من را دوست بدارد، خدا را دوست داشته است؛ و هر کس علی را دشمن بدارد، من را دشمن داشته است، و هر کس من را دشمن داشته باشد، با خدا دشمن است». این حدیث دال بر فضیلت آقا امیرالمومنین(علیهالسلام) است و برتری او بر تمام مردم را میرساند که دوستی یا دشمنی با او معیار ایمان است و دوستی یا دشمنی با خداوند متعال محسوب میشود. این فضیلت تنها و تنها مختص به امیرالمومنین(علیهالسلام) بوده و پیامبر اکرم(صلیاللهعلیهوآله) راجع به احدی از صحابه چنین چیزی را نفرمودند.
این حدیث به قدری در منابع معتبر شیعه و اهل سنت نقل شده که احدی از علمای اهل سنت تا زمان کنونی به جز «ابن تیمیه» در صحت آن شک نکرده است. «ابن تيميه» پدر فکری وهابیت که تنها هدف او مقابله و نفی فضائل اهل بیت(علیهمالسلام) به خصوص امیرالمومنین(علیهالسلام) است و به هر چیزی چنگ میزند تا فضیلتی که برای حضرت بیان شده را نفی کند؛ اینجا نیز مانند سایر آیات و روایاتی که در شان امیرالمومنین(علیهالسلام) است، با گستاخی و وقاحت تمام حدیث را جعلی و ساختگی میداند و میگوید: «این روایت کذب است و پیامبر(صلیاللهعلیهوآله) چنین چیزی را نفرموده و شیعه آن را جعل کرده است».[1]
پاسخ به ابن تیمیه
برای روشن شدن دروغ ابن تیمیه ما در این نوشتار نام برخی از علما و محدثین اهل سنت که این حدیث را با الفاظ مختلف نقل کرده و صحیح دانستهاند را ذکر میکنیم:
1. «احمد بن حنبل» در کتاب مسند، ج3، ص483، چاپ ميمنيه مصر.
2. «حاكم نيشابوري» در کتاب المستدرك، ج3، ص122، چاپ حيدرآباد.
3. «طبري» در کتاب منتخب ذيل المذيل، ص108، چاپ استقامه مصر.
4. «خطيب خوارزمي» در کتاب المناقب، ص92، چاپ تبريز.
5. «سبط بن جوزی» در کتاب تذكرة الخواص، ص49، چاپ الغرى.
6. «محب الدين طبری» در کتاب ذخائر العقبى، ص65، چاپ مكتبة القدسي مصر و در کتاب الرياض النضره، ج1، ص165، چاپ محمّد أمين الخانجى مصر.
7. «ذهبي» در کتاب تاريخ الإسلام، ج2، ص196.
8. «ابن كثير» در کتاب البداية و النهايه، ج7، ص346، چاپ حيدرآباد الدكن.
9. «هيثمي» در کتاب مجمع الزوائد، ج9، ص129، چاپ مكتبه القدسی، قاهره.
10. «ابن حجر عسقلانی» در کتاب الاصابه، ج2، ص534، چاپ مطبعه مصطفى محمد مصر.
11. «جلال الدین سيوطي» در کتاب الجامع الصغير، ج2، ص473، چاپ مصر.
12. «مرحوم قندوزى» در کتاب ينابيع الموده، ص205، چاپ اسلامبول.
13. «احمد بن حجر هيتمى» در کتاب الصواعق المحرقه، ص73، چاپ ميمنيه مصر.
14. «ابن عبد البر» در کتاب الاستيعاب، ج2، ص461، چاپ حيدرآباد الدكن.
15. «سبكى» در کتاب شفاء السقام، ص207، چاپ حيدرآباد الدكن.
16. «مناوى» در کتاب الكواكب الدريه، ج1، ص39، چاپ الازهريه، مصر.
17. «خطيب بغدادی» در تاريخ بغداد، ج13، ص32، چاپ سعاده مصر.
حال با توجه به این مطالب، آیا کسی میتواند در صحت این روایت شک کند و بگوید شیعه آنرا ساخته است؟ آیا انصاف است که آنرا جعلی بنامیم؟ چرا ابن تیمیه برای ادعای خود دلیلی ذکر نمیکند، چرا از حیث سندی آن را بررسی نکرده و به محض دیدن متن حدیث حکم کرده که جعلی و ساختگی است؟ آیا این مطلب نشان از بغض و کینه او نسبت به امیرالمومنین(علیهالسلام) ندارد؟ قضاوت در این باره را به عقلهای بیدار و جویای حقیقت میسپاریم.
-------------------------------------------------------------
پینوشت
[1]. منهاج السنه، ج 4، ص 99.
نظرات
مهر تو از روز ا زل حک شده بر یاقوت دلم"از ابد تابه ازل شکر کنم حکاک را یاعلی ابن ابیطالب ))( بسیار خوب بود سپاس گزارم