مشرکان مدعی شرک‌ستیزی!

برخی اتفاقات، انسان را دچار تحیر می‌کنند! از یک‌طرف، سستی استدلال و تناقض آشکار، سبب تمسخر و خنده می‌شود و از طرف دیگر، عمق فاجعه و زشتی عمل، موجب غصه و گریه می‌گردد. شاید اگر عقیده‌های این‌چنینی و اعمال مبتنی بر آنها  -فقط به شکل تئوری- برای کسی تعریف شود خیلی سریع و قاطع، آن را رد کند و حتی گوینده را هم بخاطر چنین تناقضاتی، مورد مذمت قرار داده و به او نسبت توهّم و خیالبافی بدهد! اما حقیقت، چیز دیگری است.
چه باید کرد با جماعت سبک‌مغز و منجمدالفکری که در دوران معاصر، به‌عنوان خطرناک‌ترین و بدترین فرقه‌ی -به‌ظاهر اسلامی و در واقع- ضداسلامی بروز کرده و با نشان‌دادن سخیف‌ترین و شنیع‌ترین چهره از آخرین دین پروردگار، به بازویی قوی برای منزوی‌کردن اسلام ناب، تبدیل شده است.
وهابیت خبیث و بی‌منطق، از یک‌سو، به اسم مبارزه با شرک، دست به تخریب اماکن اسلامی و قبور بزرگانی مانند ائمه‌ی معصوم مدفون در بقیع می‌زند تا به خیال خام و باطل خود، مظاهر شرک را محو کند و از سوی دیگر، با همکاری صمیمانه و تنگاتنگ با دشمنان قسم‌خورده‌ی اسلام و قرآن، عملاً بدترین نوع شرک را مرتکب می‌شود! «رفتن سرِ قبر یک انسانی و طلب رحمت کردن برای او از خدای متعال، و طلب رحمت کردن برای خود در آن فضای معنوی و روحانی، شرک است؟ شرک این است که انسان بشود ابزار دست سیاست‌های اینتلیجنس انگلیس و سی.آی.اِی آمریکا و با این اعمال، دل مسلمانان را غمدار کند، آزرده کند. اینها اطاعت و عبودیت و خاکساری در مقابل طواغیت زنده را شرک نمی‌دانند، احترام به بزرگان را شرک می‌دانند! خود این، یک مصیبتی است. جریان تکفیرىِ خبیث که امروز در دنیای اسلام به برکت برخی از منابع مادی، متأسفانه پول و امکانات هم در اختیار دارند، یکی از مصائب اسلام است.»[1]
کارنامه‌ی ننگین وهابیت، فقط منحصر به این حوادث نمی‌شود! امروز و در جریانِ حمله به مردم مظلوم، بی‌پناه و رنجدیده‌ی یمن، همگان به عمق دنائت و وحشی‌گری آنان پی‌برده‌اند. چگونه ممکن است افرادی مدعی شرک‌ستیزی باشند و در عین‌ حال، حتی حکم صریح قرآن درباره‌ی حرمت جنگ در ماه حرام (رجب) هم نتواند مانع از مسلمان‌کشیِ آنها شود؟ چگونه است که حتی ماه رمضان، روزه‌داری و شب‌های قدر هم نمی‌تواند مانع از کشتن زنان و کودکان یمنی شود؟ مگر می‌شود یک گروه و جماعتی، هم مدعی «خادمی حرمین شریفین» باشند و هم از دست در دست دشمنان اصل اسلام بگذارند؟ سال‌هاست که مسلمانان دنیا مواجهند با این تناقض خنده‌دار و گریه‌آوری که اساس اسلام را نشانه رفته و امکانات جهان اسلام را خرج تحقق مقاصد آمریکا و اسراییل می‌کند.
و این است داستان مدعیان دروغگوی مبارزه با شرک که تمام‌قد، در باتلاق شرک و معصیت، فرورفته‌اند و در همان حال، فریاد شرک‌ستیزی سر می‌دهند!

پی‌نوشت:
[1] امام خامنه‌ای، 16 اردیبهشت1392