سرنوشت «جنگ اُحد» در انتظار ماست اگر ...

ریشه‌یابی حوادث گوناگون، راه عاقلانه‌ای است برای اینکه در اتفاقات مشابه، صدمه نبینیم و از یک سوراخ، دوبار گزیده نشویم. هر فرد و گروهی اگر بدنبال دستیابی به اهداف خود است حتما باید به آسیب‌ها و لغزش‌های مسیر هم آگاه باشد؛ در غیر اینصورت، صدمه‌دیدن و شکست‌خوردن، غیرقابل اجتناب خواهد بود.
از فاجعه‌ی شکست مسلمانان در «جنگ احد» اگرچه بیش از 14قرن می‌گذرد اما تلخی و تاسفِ آن، هنوز از وجود مسلمین، رخت بر نبسته است. سست‌عنصری و دنیاطلبیِ گروهی که مأمور به حفاظت از «تنگه‌ی احد» بودند موجب شد تا سرنوشت جنگ، به‌کلی تغییر کند و پیروزی بدست‌آمده برای مسلمانان به شکستی سخت، تبدیل شود. شکستی که هم دشمن کافر را -که پس از مغلوب‌شدن در جنگ بدر، ضعیف و ناامید شده بود- دوباره امیدوار کرد، هم به وجود مبارک پیامبر خدا و حضرت امیر (صلوات‌الله‌علیهما و آلهما) رنج‌ها و زخم‌های زیادی تحمیل کرد و هم موجب از دست رفتنِ جان‌های پاک و شخصیت‌های کم‌نظیری مثل حمزه‌ی سیدالشهدا (علیه‌السلام) شد.
همه‌ی این فجایع تکان‌دهنده، ریشه در یک حقیقت دارد. «قرآن درباره‌ی همین‌ها می‌گوید: "انّ الّذین تولّوا منکم یوم التقی الجمعان انّما استزلّهم الشّیطان ببعض ما کسبوا" [آل‌عمران/155] حاصل ترجمه این است: آن کسانی که شما دیدید روز جنگ احد آن‌جور به دشمن پشت کردند و فاجعه درست کردند و موجب شهادت حمزه‌ی سیدالشهدا و بزرگانی از اصحاب شدند - انّما استزلّهم الشّیطان ببعض ما کسبوا - لغزشِ آنها را شیطان از ناحیه‌ی آنچه که قبلها انجام داده بودند، زمینه‌سازی کرد؛ یعنی گناهانشان.»[1] این آیه به ما می‌گوید که گناه و معصیت، بالاخره یک‌جایی نکبت و اثر شوم خود را برملا خواهد کرد و رسوایی و شکستی را رقم خواهد زد.
همه‌ی ما و بخصوص مسئولان رده‌های گوناگون باید بدانیم که امروز هم اگر بخاطر کسب منافع دنیوی، به دنبال «پشت‌کردن به دشمن» در میدان کارزار و نبرد باشیم، همان سرنوشت تلخ «جنگ احد» در انتظار ما خواهد بود؛ یعنی هم دشمن ناامید، پس از 37سال امیدوار خواهد شد، هم «ولیّ‌ زمان» آسیب و صدمه خواهد دید و هم «حمزه‌ها» به شهادت رسیده و از دست این ملت، خواهند رفت.

پی‌نوشت:
[1] امام خامنه‌ای، 31 مرداد 1389