چکیده: سرانجام، انتظارها به سرآمد و در اول ذی‌قعده سال 173 هجری قمری خداوند دختری به امام هفتم(علیه‌السلام) بخشيد و نوزادی نورانی در خانه با صفای امام کاظم(علیه‌السلام) چشم به جهان گشود.
تاريخ چشم به راه فاطمه‌ای ديگر است… انتظار به سر می‌آيد و شميم دلنوازی، خانه خورشيد را فرا می‌گيرد.
در اول ذی‌قعده سال 173 هجری قمری خداوند دختری به امام هفتم(علیه‌السلام) بخشيد و نوزادی نورانی در خانه با صفای امام کاظم(علیه‌السلام)، چشم به جهان گشود.
حضرت معصومه(سلام‌الله‌علیها)، از جمله بانوان گرانقدر والا مقام جهان تشيع است و مقام علمی بلندی دارد.
نقل شده که روزی جمعی از شيعيان، به قصد ديدار حضرت موسی بن جعفر(علیهماالسلام) و پرسيدن پرسش هايی از ايشان، به مدينه منوره مشرف شدند. امام کاظم(علیه‌السلام) در مسافرت بود، پرسش‌های خود را به حضرت معصومه(سلام‌الله‌علیها)، که در آن هنگام کودکی خردسال بيش نبود، تحويل دادند. فردای آن روز برای بار ديگر به منزل امام رفتند، ولی هنوز ايشان از سفر برنگشته بود.
پس به ناچار، پرسش‌های خود را باز خواستند تا در مسافرت بعدی به خدمت امام برسند، غافل از اين که حضرت معصومه(سلام‌الله‌علیها)، جواب پرسش‌ها را نگاشته است. وقتی پاسخ‌ها را ملاحظه کردند، بسيار خوشحال شدند و پس از سپاس‌گزاری فراوان، شهر مدينه را ترک گفتند.
از قضای روزگار در بين راه با امام موسی‌بن‌جعفر(علیه‌السلام)، مواجه شده، ماجرای خويش را باز گفتند. وقتی امام پاسخ پرسش‌ها را مطالعه کردند، سه بار فرمود: «پدرش فدايش».[1]
حضرت فاطمه معصومه(سلام الله‌علیها)، بانويی بهشتی، پيراسته از زشتی‌ها، غرق در عبادت و نيايش و شبنم معطر آفرينش است، شايد يکی از دلايل معصومه ناميدن اين بانو آن باشد که عصمت مادرش حضرت زهرا(سلام الله‌علیها)، در او تجلّی يافته است.
براساس پاره‌ای از روايات، اين لقب از سوی امام رضا(علیه‌السلام) به اين بانوی والامقام داده شده است، چنان‌که فقيه بلند انديش شيعه، علامه مجلسی(رحمه‌الله) در اين باره می‌گويد: «امام رضا(علیه‌السلام)، فرمود: هر کس معصومه را در قم زيارت کند، مانند کسی است که مرا زيارت کرده است».[2]
يکی از نويسندگان در اين باره که چرا حضرت معصومه(سلام‌الله‌علیها) شهر قم را برگزيد، می‌نويسد: «بی‌ترديد می‌توان گفت که آن بانوی بزرگ، روی آينده‌نگر داشت و با توجّه به آينده قم و محوريتی که بعدها برای اين سرزمين پيش می‌آيد محوريتی که آرامگاه ايشان مرکز آن خواهد بود، بدين ديار روی آورد. اين جريان به خوبی روشن می‌کند که آن بانوی الهی به آينده اسلام و موقعيت اين سرزمين توجّه داشته و خود را با شتاب بدين سرزمين رسانده و محوريت و مرکزيت آن را با مدفن خود پايه‌ريزی کرده است».[3]
الطاف الهی را درباره شيعه بنگريد که اين بانوی با کرامت از دو نقطه شهرستان قم، فيض بخشی می‌کند: يکی اقامتگاه چند روزه او و ديگري مدفن پيکر پاکش. و هر دو مکان، از قداست خاصی برخوردار است و متوسلان به ذيل عنايات خاندان عصمت و طهارت(عليهم‌السلام)، گاهی از آن بقعه مبارکه و مطهّره، توسل پيدا کرده، دست حاجت و نياز به درگاه الهی بلند می‌نمايند و مشمول افاضات غيبی پروردگار بزرگ واقع می‌شوند.
يکي از ويژگی‌های حضرت معصومه(سلام‌الله‌علیها)، ورود زيارت نامهای از سوی معصومان(عليهم‌السلام)، درباره ايشان است که پس از حضرت فاطمه زهراء(سلام‌الله‌علیها)، او تنها بانوی بزرگواری است که زيارت مأثور دارد.
بانوان برجسته‌ای چون: آمنه بنت وهب، فاطمه بنت اسد، خديجه بنت خويلد، فاطمه امّ البنين، زينب‌کبری، حکيمه خاتون و نرجس خاتون که هيچ شک و ترديدی در مقام بلند و جايگاه رفيع آن‌ها نيست، هيچ کدام زيارت مأثور از سوی معصومان(عليهم‌السلام)، ندارند و اين نشان دهنده مقام والای اين بانوی گرانقدر اسلام است.
باشد که شيعيان و پيروان اهل بيت عصمت و طهارت(عليهم‌السلام)، به ويژه بانوان، اين مقام بزرگ و عالی را پاس بدارند و همواره الگو و مظهر عفاف و تقوا و حيا باشند. تنها در اين صورت است که روح با عظمت اين بانوی بزرگ از همه ما خشنود خواهد شد.
امام کاظم(علیه‌السلام)، دارای چهار دختر به نامهای فاطمه کبری، فاطمه وسطی، فاطمه صغری و فاطمه اخری بود.[4]
در اين‌که حضرت معصومه(سلام الله‌علیها)، کدام‌يک از اين‌ها بوده، بعضی ترديد نموده‌اند ولی از قراين و عظمت مقام حضرت معصومه(سلام‌الله‌علیها) نسبت به ديگران استفاده می‌شود که او همان فاطمه کبری بوده است.[5]
دختران امام کاظم(علیه‌السلام)، به ويژه حضرت معصومه(سلام الله‌علیها)، در سطحی از کمالات بودند که براي خود هم‌کفو و همسر مناسبی نيافتند، تا با او ازدواج کنند.
در مورد حضرت زهرا(سلام الله‌علیها)، امام صادق(علیه‌السلام) فرمود: «اگر خداوند متعال، علی(علیه‌السلام) را برای فاطمه(سلام‌الله‌علیها) نمی‌آفريد، در سراسر زمين، از حضرت آدم گرفته تا هر انسانی بعد از او، همسر همتا و مناسبی برای فاطمه(سلام‌الله‌علیها) پيدا نمی‌شد.[6]
-------------------------------------------------------------------
پي نوشت:
[1]. حضرت معصومه فاطمه دوم، محمدی اشتهاری ص166
[2]. بحار الانوار، ج 49، ص 63.
[3]. فاطمه معصومه فاطمه دوم، ص 148.
[4]. بحارالانوار، ج 48،ص 317
[5]. همان
[6]. استفاده شده از کتاب حضرت معصومه(سلام‌الله‌علیها) فاطمه دوم، محمّدی اشتهاردی