من دانشجوی دانشگاه تهران هستم و البته از شهرستان آمده‌ام و پسری مذهبی می‌باشم. به دلیل تفاوت فرهنگ، فشار زیادی را متحمل هستم. بنده با توجه به این که قصد ادامه تحصیل در خارج از کشور را دارم و از طرفی نمی‌خواهم در دوسال باقی مانده از تحصیلم در ایران، مرتکب گناهی بشوم، گزینه‌ی ازدواج موقت را فقط مناسب برای اوضاع خودم می‌دانم. می‌خواهم با شما مشورت کنم و نظر شما را بدانم. از آنجایی که شرایط ازدواج دایم را ندارم و همان طور که عرض کردم، قصد خروج از کشور را دارم، لطفا مرا راهنمایی کنید تا از این شرایط سخت نجات پیدا کنم.
***جواب:
سلام
اگر فقط ارضای جنسی رو در نظر دارید ازدواج موقت خوبه اما اگر نیاز عاطفی رو هم بخواید رفع کنید ازدواج موقت راه خوبی نیست چون احساس عاطفی موقت بردار نیست و اگر دل ببندید بعد جدایی، رنج جدایی نصیبتون خواهد شد بنا بر این اگر می‌خواید گرفتار این مشکل نشید، ازدواج موقت کوتاه مدت کنید، ولی راه بهتر اینه که علی رغم نداشتن شرایط با توکل به خدا با کسی ازدواج دائم کنید که حاضر باشه تا زمان اتمام تحصیل شما در عقد بمونه و بعدا هم به همراه شما به خارج کشور بیاد، بلکه عرض میکنم حتی اگر الان هم مشکل نداشتید توصیه من به شما این بود که به تنهایی و بدون همسر به خارج کشور نرید چون وقتی که شما در ایران از نظر جنسی در فشار هستید، فشار جنسی خارج کشور بر شما بسیار بیشتر خواهد بود و خطر کشیده شدن شما به راههای حرام بسیار بیشتر خواهد شد پس این درست نیست که فکر می‌کنید اگر به یه طریقی مثل ازدواج موقت خود رو در ایران حفظ کردید مشکلتون حل می‌شه و وقتی خارج رفتید راحت می‌شید چون در اونجا بخاطر باز بودن محیط از نظر جنسی توان مقاومت شما کمتر خواهد شد و احساس نیاز بیشتری به ارضای جنسی خواهید داشت و لذا احتمال رفتن شما به سمت حرام بیشتر خواهد شد مگر اینکه بتونید در اونجا با زنان اهل کتاب ازدواج موقت کنید و از این طریق خود رو از نظر جنسی اروم کنید ولی این هم مشکل شما رو به صورت کامل حل نمی‌کنه چون همون طور که گفتم مشکل شما از نظر عاطفی باقی خواهد بود خصوصا که در اونجا به غم غربت هم گرفتار می‌شید و لذا از نظر عاطفی ضربه پذیر خواهید شد و در نتیجه ممکنه در اونجا عاشق دختری بشید که مناسب شما نیست و بخاطر عشق ازدواج کنید و زندگی تون خراب بشه
موفق باشید
نظرات
بقول شما کسی کهدر ایران نتونه خودش را کنترول کنه ...اونور آب که دیگه.... بنظر من توکل به خداوند و توسعه فرمایشات حضرت رسول گرامی(ص)...بجا آوردن سنت .....ولا غیر..وسلام نامه تمام..
سلام
1- بین ایمان و تحصیل ، کدامیک الویت دارد؟ البته ایمان. پس در شرایط مجردی که حتی در داخل کشور اسلامی هم احتمال به گناه افتادن را میدهید ، به خارج نروید. ادامه تحصیل اگر منوط به خارج رفتن است ( گرچه ممکن است در داخل هم قابل انجام باشد) بگذارید برای بعد از ازدواج ، که ان شاء الله با همسرتان بروید.
2- دختران زیادی هستند که اهل مادیات نیستند و حاضرند با یک فرد "سالم" (از نظر روحی) ازدواج کنند و مشکلات سالهای آغازین زندگی را هم که یک امر طبیعی است بپذیرند.
خانواده های زیادی هم هستند که آنچه برایشان مهم است ، این است که دامادشان فرد صالح و سالم (از نظر روانشناسی) و متدین باشد. و مسایل مادی و مشکلات سالهای اول زندگی برایشان مهم نیست و انتظارات مادی ندارند.
چنین خانواده هایی هستند. فقط کافیست آنها را پیدا کنید. برای اینکار هم باید به افرادی که شما را می شناسند و از اهل صلاح بودن شما اطلاع دارند بسپارید که برایتان چنین دختران و خانواده هایی را پیدا کنند. فراوانند. اما باید بجویید تا بیابید.
و لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم.
اما توی یه مطلب از قول توریست‌های خارجی بازدید کننده از ایران (سرچ کنید هست) دخترای ایران خودشونو شبیه فاحشه های غربی آرایش جیغ می‌کنند و تحریک کننده هستند درحالیکه در کشورهای اروپایی اکثریت به شکل عادی رفتار می‌کنند و آرایش عجیب و غریب مثل ایران ندارند، پس احتمال اینکه گفتید تحریک در خارج بیشتر باشه رو رد میکنم. شاید بشه گفت خیابونهای ایران بیشتر از خیابونهای خارج فاحشه داره!!