چکیده: چند بهار از زندگیمان می گذرد؟ 20 سال؟ 30 سال؟ 40 سال؟ چند بهار نفسمان را پرورده‌ایم؟ اما روزی در تقویم زندگیمان، روز قربانی‌ست ، روزی که همه‌ی زندگیمان، عشقمان و دستاوردهایمان را به قربانگاه ببریم.
چند بهار از زندگیمان می گذرد؟ 20 سال؟ 30 سال؟ 40 سال؟ چند بهار نفسمان را پرورده‌ایم؟ اما روزی در تقویم زندگیمان، روز قربانی‌ست ، روزی که همه‌ی زندگیمان، عشقمان و دستاوردهایمان را به قربانگاه ببریم.
هر روز، زمانی‌ست برای به مسلخ بردن نفس و به ما بستگی دارد که آن روز عیدی باشد مانند آن روز که ابراهیم علیه‌السلام ایجاد کرد یا روزی باشد برای خسران ما، برای باختن به خودمان.
برای به مسلخ بردن نفس باید ابراهیم شد و از اسماعیل‌های زندگی خود گذشت و به گفته‌ی پیامبر این به مسلخ بردن نفس همان جهاد اکبر است [1] این همان لحظه به لحظه‌ی زندگیمان است.
____________________________________
پی‌نوشت:
[1] الکافی ج 5، باب وجوه جهاد، ص 9