چکیده: پس از وفات رسول الله (صلى الله علیه و آله) فاطمه زهرا (علیها السلام) را در كنار قبر حمزه در احد مشاهده كردم، در حالى كه به شدت منقلب بود و اشک مىریخت. صبر كردم تا آرام گرفت، آنگاه به حضور ایشان رسیدم و عرضه داشتم: اى بانوى من، سؤالى برایم پیش آمده است كه مىخواهم با شما در میان بگذارم.
یکی از اعیاد بزرگ شیعیان عید «غدیر خم» است. امام صادق (علیه السلام) در کلامی می فرماید: «روز غدیر خم در میان اعیاد «فطر» و «قربان» و «جمعه»، بسان ماه در میان ستارگان میدرخشد.»[1] اما گاها به خاطر مشغله های دنیا و تلاش دشمنان، این مسئله مهم دستخوش فراموشی می شود. راوی می گوید: پس از وفات رسول الله (صلى الله علیه و آله) فاطمه زهرا (علیها السلام) را در كنار قبر حمزه در احد مشاهده كردم، در حالى كه به شدت منقلب بود و اشک مىریخت. صبر كردم تا آرام گرفت، آنگاه به حضور ایشان رسیدم و عرضه داشتم: اى بانوى من، سؤالى برایم پیش آمده است كه مىخواهم با شما در میان بگذارم.فرمود: بپرس.
عرض كردم: آیا رسول خدا (صلى الله علیه و آله) قبل از وفات خود، تصریحى بر امامت حضرت على (علیه السلام) داشته است؟ و آیا از طرف ایشان نصّى بر این مطلب وجود دارد؟ فرمود:
«شگفتا و عجبا! آیا روز غدیر خم را فراموش كردهاید؟..»[2]
در جایی دیگر وقتی انصار خطبه و صحبتهای حضرت زهرا (سلام الله علیها) را شنیدند گفتند: اگر زودتر و قبل از بیعت با ابوبکر سخنانت را می شنیدیم، با علی(علیه السلام) بیعت می کردیم و حضرت در جوابشان فرمودند:«آیا پدرم در روز غدیر برای کسی عذری باقی گذاشت»[3]در اینجا بسیار واضح شد که چرا ایشان در موارد مختلف داستان غدیر را به میان می کشند و مخاطب را محکوم به فراموشی غدیر می کنند. عظمت غدیر به حدی است که با فراموشی آن طبق فرموده قران، انسان دینش کامل نمی شود«الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي[مائده/3]»
با توجه به مطلب فوق چند سرانجام برای فرموشی غدیر می توان ذکر کرد:
1- ناتمام ماندن دین
2- تمام نشدن نعمت
3- محروم ماندن از ولایت
4- مخالفت با امام معصوم
5- غصب حقوق فرزند رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم)
6- انحراف مسلمین از هدایت و رسیدن به کمال و مبتلا شدن به جامعه به غیر معصوم
نتیجه: یکی از گرفتاریهای جهان اسلام و ظهور فرقه های انحرافی، تخطی از غدیر و عدم تبعیت از ولی خدا بود که حضرت زهرا (سلام الله علیها) در مناسبتهای مختلف اشاره به فراموشی غدیر داشتند. امروز هم باید سعی شود تا غدیر از مظلومیت بیرون بیاد تا نسل بعد بیشتر با این عید بزرگ و معنوی و انسان ساز گره بخورند.
------------------
پی نوشت:
[1]. «..وَ إِنَ يَوْمَ غَدِيرِ خُمٍ بَيْنَ الْفِطَرِ وَ الْأَضْحَى وَ الْجُمُعَةِ كَالْقَمَرِ بَيْنَ الْكَوَاكِب..»، بحار الأنوار، مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، ج95، ص: 323، ناشر: دار إحياء التراث العربي، مكان چاپ: بيروت، سال چاپ: 1403 ق.
[2]. «..قُلْتُ يَا سَيِّدَتِي إِنِّي سَائِلُكِ عَنْ مَسْأَلَةٍ تَلَجْلَجُ فِي صَدْرِي قَالَتْ سَلْ قُلْتُ هَلْ نَصَّ رَسُولُ اللَّهِ ص قَبْلَ وَفَاتِهِ عَلَى عَلِيٍّ بِالْإِمَامَةِ قَالَتْ وَا عَجَبَاهْ أَ نَسِيتُمْ يَوْمَ غَدِيرِ خُم..»، كفاية الأثر في النصّ على الأئمة الإثني عشر، خزاز رازى، على بن محمد، محقق / مصحح: حسينى كوهكمرى، عبد اللطيف، ناشر: بيدار، مكان چاپ: قم،سال چاپ: 1401 ق و بحار الأنوار، مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، ج36، ص: 353، ناشر: دار إحياء التراث العربي، مكان چاپ: بيروت، سال چاپ: 1403 ق.
[3]. «فَقَالُوا: يَا بِنْتَ مُحَمَّدٍ! لَوْ سَمِعْنَا هَذَا الْكَلَامَ مِنْكِ قَبْلَ بَيْعَتِنَا لِأَبِي بَكْرٍ مَا عَدَلْنَا بِعَلِيٍّ أَحَداً. فَقَالَتْ: وَ هَلْ تَرَكَ أَبِي يَوْمَ غَدِيرِ خُمٍّ لِأَحَدٍ عُذْراً؟!.»، الخصال، ابن بابويه، محمد بن على،ج1، ص 173، تاريخ وفات مؤلف: 381 ق، محقق / مصحح: غفارى، على اكبر، ناشر: جامعه مدرسين، مكان چاپ: قم، سال چاپ: 1362 ش