تهدید پیامبر اکرم توسط خداوند متعال

خداوند متعال در قرآن کریم، چندین بار پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) را مورد تهدید قرار می دهد. یکی در باب توحید است که می فرماید: «لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَیَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ [زمر65] اگر مشرك شوي تمام اعمالت نابود مي ‏شود.»
آیه دیگر درباره نسب دروغ به خدای سبحان است که با لحن شدیدتری می فرماید: «وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَيْنَا بَعْضَ الْأَقَاوِيلِ لَأَخَذْنَا مِنْهُ بِالْيَمِينِ ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِينَ [حاقه 44 الی 46] اگر او سخني دروغ بر ما می بست، ما او را با قدرت گرفتيم، سپس رگ قلبش را قطع مي‏ كرديم.»
اما آیه سوم که در مورد مساله مهم امامت است، می فرماید:«يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ وَ إِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ [مائده67]
اي پيامبر آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده است كاملا (به مردم) برسان و اگر نرسانی، رسالت او را انجام نداده ‏اي.»
یعنی اگر علی (علیه السلام) را به عنوان امام معرفی نکنی رسالتت هیچ می شود.
در آیه اول (زمر65) که ذکر کردیم فرموده است: شرک اعمالت را نابود می کند و در این آیه می فرماید اگر امیر مومنان (علیه السلام) را به عنوان امام معرفی نکنی رسالت بیست و سه ساله ات نابود می شود. دو تهدید که یکی راجع به توحید است و دیگری راجع به امامت. و این آیه به خوبی بیانگر اهمیت مساله امامت می باشد.
اما چه پیوندی بین توحید و امامت وجود دارد که قرآن کریم اینگونه از آن دو یاد می کند؟
در روایات ما آمده است که «كَلِمَةُ لَا إِلَهَ‏ إِلَّا اللَّهُ‏ حِصْنِي‏» [1] و نظیر این تعبیر در مورد ولایت امیرالمومنین (علیه السلام) هم آمده است:«وَلَايَةُ عَلِيِ‏ بْنِ‏ أَبِي‏ طَالِبٍ‏ حِصْنِي‏» [2] حصن در لغت به معنای قلعه می باشد.[3] یعنی هم توحید و هم امامت هر دو باهم پناهگاه و قلعه محسوب می شوند. و این تعبیر نیز جایگاه مساله امامت را روشن می سازد.
اما اهمیت خاص غدیر به خاطر این است که برای دین یک مفسر کامل، مبین کامل، مجری حدود کامل و مدافع کامل و معصوم نصب شده است. «الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي [مائده3] امروز دين شما را كامل كردم و نعمت خود را بر شما تكميل نمودم.» 
در مکتب الهی، وظایف رهبری اعم از؛ تفسیر دین، تبیین آن، اجری حدود آن، و دفاع از آن به عهده ی یک انسان الهی ست؛ یعنی انسان معصوم. و انتخاب چنین فردی آنهم از طرف خدای متعال در غدیر، توسط پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) صورت گرفت. اینکه غدیر در آثار اسلامی ما به «عیدالله‌الاکبر»، «یوم العهد المعهود» و «یوم المیثاق المأخوذ» [4] تعبیر شده است. نشان دهنده‌ی تأکید و اهتمام خاص به این روز شریف است، و خصوصیتش در مسأله‌ی ولایت است.
به تعبیر رهبر معظم انقلاب: «ماجرای غدیر فقط نصب یک جانشین برای پیغمبر نبود. غدیر دو جنبه دارد: یکی جنبه‌ی نصب جانشین است. جنبه‌ی دیگر قضیه، توجه دادن به مسئله‌ی امامت است؛ امامت با همان معنائی که همه‌ی مسلمین از این کلمه و از این عنوان می فهمیدند.
امامت یعنی پیشوائی انسان ها، پیشوائی جامعه در امر دین و دنیا؛ این یکی از مسائل اصلی در طول تاریخ طولانی بشر بوده است.
مسئله‌ی امامت، یک مسئله‌ی مخصوص مسلمان ها یا مخصوص شیعیان نیست. امامت یعنی یک فردی، یک گروهی بر یک جامعه‌ای حکمرانی می کنند و جهت حرکت آنها را در امر دنیا و در امر معنویت و آخرت مشخص می کنند. این یک مسئله‌ی همگانی است برای همه‌ ی جوامع بشری. [5]

- - - - - - - -
پی نوشت:

[1]. كشف الغمة في معرفة الأئمة (ط - القديمة) مولف: اربلى، على بن عيسى‏/ ج‏2 / 308 / باب مولد الرضا ع من كتاب عيون أخباره .....  ص : 297 

[2]. الأمالي( للصدوق) / النص / 235 / المجلس الحادي و الأربعون

[3]. ترجمه و تحقيق مفردات الفاظ قرآن، ج‏1، ص 499 

[4]. المقنعه، مولف: شیخ مفيد، محمد بن محمد، قم، چاپ: اول، 1413 ق. ص206

[5]. بیانات معظم له در تاریخ 89/09/04 در جمع بسیجیان