درس یا عبادت!؟

همانطور که بارها گفته شد؛ برای ازدواج با یک فرد طلبه، علاوه بر تناسب طرفین در افکار و عقاید، لازم است طرفی که می‌خواهد با یک طلبه ازدواج کند حتما با روش و نوع زندگی طلبگی آشنایی کافی داشته باشد؛ زیرا لزوما ازدواج یک فرد مذهبی با یک فرد حوزوی، به معنای ازدواج موفق و درست نیست.
همواره بسیاری از طلبه‌ها برای ازدواج، این دغدغه را دارند که طرف مقابلشان، شناخت کافی و سازگاری با زندگی طلبگی و از همه مهم‌تر علاقه به زندگی با این قشر را داشته باشد. از این رو نداشتن شناخت کافی و سازگار نبودن با شیوه زندگی طلبگی، می‌تواند(به احتمال فراوان) مشکلاتی را در زندگی زوجین به بار آورد. لذا در همین باره به دنبال پاسخ‌گویی به پرسش یکی از کاربران سایت هستیم.
سوال:
بنده همسر طلبه هستم. قبل از ازدواج در مسایل مذهبی و ارتباط معنوی با خداوند، ائمه و به خصوص امام زمان(‌علیه‌السلام) بسیار کوشا بودم. زندگی طلبگی را همیشه ذوب در معنویت و عبادت می‌دانستم و با همین نگاه نیز با یک طلبه ازدواج کردم، ولی بعد از ازدواج، می‌بینم همسرم بیشتر به درس توجه می‌کند. به ادعیه و زیارت و اینگونه برنامه‌ها به دید مستحبی نگاه می‌کند و درس خواندن را واجب می‌داند و بیشتر اوقات را به درس، مطالعه و مباحثه می‌گذراند. می‌ترسم همنشینی با او در من اثر کند، برای من چه توصیه‌ای دارید؟
پاسخ:
در پاسخ به سوال شما، باید چند نکته را مدنظر قرار داد:
1. واقع گرایی: یعنی شناخت درست از واقعیت و پذیرش آن و رفتار مناسب با آن. بهتر بود شما قبل از ازدواج، تصویر واقعی از زندگی همسر و از شخصیت و اخلاق وی به دست می‌آوردید و به یک تصور ذهنی از ایشان اکتفا نمی‌کردید تا بعد متوجه بشوید که اشتباه کرده‌اید. اکنون هم بهتر است اولا: واقعیت شخصیت و زندگی همسر خود را بپذیرید و ثانیا: بکوشید این واقعیت را ارتقاء ببخشید؛ یعنی ببینید با کمک همین همسری که دارید، چگونه می‌توانید زندگی خود را به سمت خوشبختی رهنمون کنید.
2. در مذهب ما، هیچ عمل مستحبی به اندازه درس خواندن ثواب ندارد و کمتر عملی به اندازه فهم دین و کسب علم و دانش ارزش و اعتبار دارد و اساسا بسیاری از مستحبات ثواب و تاثیر آن منوط به فهم آن‌ها دانسته شده است. شخص پیامبراکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) وقتی وارد مسجد شدند، بین گروهی که مشغول عبادت بودند و گروهی دیگر که مشغول بحث علمی بودند، گروه دوم را ترجیح دادند تا چه برسد به یک طلبه که درس خواندن برای او نه مستحب، بلکه واجب است به جهت امکاناتی که صرف او شده است و وظیفه‌ای که بر عهده دارد. در این باره حق با شوهر شماست و دراین بُعد نیز همکاری شما می‌تواند در فرآیند رشد و انجام وظیفه ایشان بسیار موثر، بلکه ضروری باشد.
3. این نکته را هم فراموش نکنید که درس خواندن یا هر وظیفه دیگری نمی‌تواند و نباید مانع توجه و محبت شما به همسرتان شود. اساسا در زندگی انسان جا برای همه هست و نیازی نیست کسی جای کس دیگری را بگیرد یا چیزی جای چیز دیگر را بگیرد. با مدیریت صحیح می‌توان هم به وظایف فردی و خانوادگی خود رسید و هم وظیفه اجتماعی خویش.