«قمه زنی» خلاف عقل و شرع

با فرا رسیدن ایام حزن و اندوه شیعیان، موضوع قمه‌زنی هم مطرح می‌شود. هر چند با فتوای مقام معظم رهبری(حفظه‌الله) و تدابیر نظام اسلامی این پدیده به مراتب کم‌تر شده است، ولی هنوز هم عده‌ای با این موضوع برخورد احساسی می‌کنند. به طور کلی عزاداری و ابراز ارادت به ساحت اباعبدالله الحسین(علیه‌السلام) اجر فراوانی دارد، ولی شیوه آن در هر زمانی تابع مصالح مسلمین می‌باشد.

مقام معظم رهبری(حفظه‌الله) در مورد قمه زنی می‌فرمایند: «هركاری كه برای انسان ضرر داشته يا باعث وهن دين و مذهب گردد حرام است و مؤمنين بايد از آن اجتناب كنند؛ «قمه‌زنی» علاوه بر اين‌كه از عرفی از مظاهر حزن و اندوه محسوب نمی‌شود و سابقه‌ای در عصر ائمه(عليهم‌السلام) و زمان‌های بعد از آن نیز ندارد و تأييدی هم به شكل خاص يا عام از معصوم در مورد آن نرسيده است. در زمان حاضر نیز موجب وهن و بد نام شدن مذهب می‌شود در هيچ حالت جايز نيست».[1]

بايد توجه داشت كه در مواردی كه حاکم به موردی حكم كند، برای كليه مكلّفين حتی كسانی كه از ايشان تقليد نمی‌كنند، واجب است كه آن را اطاعت كنند و حتی در صورتی هم كه فتوای مرجع تقليد دیگری با آن حكم خلاف يكديگر باشد، به يقين حكم بر فتوا مقدّم بوده و مخالفت با آن حرام می‌باشد. پس حتی اگر مرجعِ تقلید کسی اجازی انجامِ قمه زنی را نیز داده باشد، واجب است چنین کسی از انجامِ علنی و آشکار قمه‌زنی خودداری کند، زیرا رهبری در این باره حکم به ممنوعیت آن نموده‌اند.

رهبر انقلاب(حفظه‌الله) که در سطح کلان به مصالح کشور و مسلمانان اشراف دارد می‌فرمایند: «قمه زدن که گفتیم این ممنوع است، نباید این کار انجام بگیرد؛ این، مایه‌ی دراز شدن زبان دشمنان علیه دوستان اهل‌بیت(علیهم‌السلام) است».[2]

شاید عده‌ای از روی لجاجت و یا غرض‌ورزی بگویند که ولایت فقیه را اصلا قبول ندارند، اما به هر حال قمه‌زنی علنی در نظام جمهوری اسلامی ایران ممنوع است و انجام علنی آن نوعی تخطی از قوانین و مقررات اجتماعی کشور است، بی‌شک در هر کشوری قوانین اجتماعی وجود دارد که هر کس و با هر اعتقادی باید به آن‌ها احترام بگذارد، در غیر این صورت هرج و مرج خواهد شد.
از نظر عقلی نیز کاملا واضح است که این عمل موجب وهن شیعه شده و دید مردم دنیا را نسبت به تشیع منفی می‌کند.

در نتیجه: هدف امام حسین(علیه‌السلام) که حفظ اسلام و شیعه بود، تامین نمی‌گردد و هر عملی که در این راستا نباشد، هیچ وجهه و تاییدی نخواهد داشت. اگر به جای این کارهای غیرمعمول در عزاداری معمول و مرسوم شرکت کنیم و درباره فلسفه قیام عاشورا مطالعه کرده و پایه‌های عقیدتی خود را محکم کنیم، رضایت خدا و ائمه(علیهم‌السلام) را تامین خواهیم نمود.

امید است با درک درست از فلسفه عاشورا، زمینه گسترش فرهنگ آن را فراهم کرده و با شرکت در عزاداری‌های معقول و مورد تایید از ثواب این ایام بهره مند شویم.
----------------------------------------------------
پی‌نوشت
[1]. اجوبة الاستفتائات، ترجمه فارسي، ص326.
[2]. بیانات در دیدار با جمعی از طلاب و روحانیون22/9/88.