چکیده: محصول مذاکرات که در قالب برجام شکل گرفته است، دچار نقاط ابهام و ضعفهای ساختاری و موارد متعدّدی است که در صورت فقدان مراقبت دقیق و لحظهبهلحظه، میتواند به خسارتهای بزرگی برای حال و آیندهی کشور منتهی شود.
یکی از بحثهای داغی که پس از امضای توافق هستهای -موسوم به برجام- در محافل سیاسی اوج گرفت، گمانهزنی دربارهی دیدگاه رهبری درخصوص این سند بود. هرکسی از ظنّ خود، همراه این قضیه شده بود و ابراز عقیده میکرد. برخی معتقد بودند که تمام جزییات این توافق، با نظر رهبر انقلاب تنظیم شده و به صراحت میگفتند که «پذیرش برجام با اذن رهبری بود.»[1] در مقابل! برخی با استناد به سخنان رهبری، معتقد بودند که چنین مطلبی صحت ندارد و ایشان فقط خطوط کلی و قرمز را یادآور شدند و این مساله، بمعنای پذیرش برجام از سوی ایشان نیست.
اگرچه اطلاعیهی دفتر مقام معظم رهبری، سه روز پس از بیان جملهی «پذیرش برجام با اذن رهبری بود» -به نوعی- بطلان آن حرف را روشن کرد[2] اما پاسخ واضح و صریح را باید در نامهی 29 مهر 94 جستجو کرد. نامهی امام خامنهای دربارهی تایید مشروط برجام -علاوه بر نکات مهم و قابل توجه فراوان- این پرسش را هم به جواب رساند که واقعاً نظر ایشان دربارهی «برجام» چیست؟
در نامهی ایشان آمده است: «محصول مذاکرات که در قالب برجام شکل گرفته است، دچار نقاط ابهام و ضعفهای ساختاری و موارد متعدّدی است که در صورت فقدان مراقبت دقیق و لحظهبهلحظه، میتواند به خسارتهای بزرگی برای حال و آیندهی کشور منتهی شود.»[3]
همانطور که ملاحظه کردید ایشان برجام را «مبهم»، «ضعیف» و «حاوی موارد خسارتآفرین» معرفی کردند که اگر دقت و مراقبت لحظهبهلحظه را به دنبال نداشته باشد به ضررهای بزرگ، منجر خواهد شد. قصد ورود به مصادیق سخنان رهبر انقلاب در سند برجام را نداریم و فقط به این نکته، بسنده میکنیم که چرا عدهای، نظرات شخصی خود را به ایشان نسبت میدهند و اذهان جامعه را مشوش میکنند؟ حالا که نظر صریح ایشان، بیان شده است آیا آن اشخاص، حاضر به عذرخواهی و پذیرش نسبت ناروای خود هستند؟!
افزودن 9 شرط از سوی رهبر انقلاب، نشان و دلیل دیگری است که ایشان متن برجام را -بهطور مطلق- قبول ندارند وگرنه لازم نبود با وجود ملاحظات دولت، مجلس و شورای عالی امنیت ملی و انجام بحثهای طولانی، این 9 شرط از سوی ایشان، ابلاغ شود.
فرآیند تصویب برجام اگرچه به پایان رسید و بحث درخصوص آن را باید پایان داد اما ای کاش، این موضوع، درسی شده باشد برای همهی کسانی که برای به کرسی نشاندن نظر شخصی خود، حتی حاضرند به «ولی فقیه» هم نسبت نادرست بدهند.
پینوشت:
[1] هاشمیرفسنجانی: پذیرش برجام با اذن رهبری بود!
[2] مواضع معظمله در سخنرانیهای اخیرشان در اختیار همگان قرار دارد. لذا انتساب هر مطلبی که خارج از این چارچوب باشد، فاقد اعتبار است.
[3] نامهی رهبر انقلاب دربارهی الزامات اجرای برجام
نظرات
آنرا که عیان است چه حاجت به بیان است ؟
با سلام خدمت شما وبلاگنویس محترم
مطلب شما تحت عنوان :
" چرا عده ای نظر خود را به رهبری منصوب میکنند ؟! "
در سایت وبلاگنویسی " نقل قول " منتشر گردید /.
با تشکر از مطلب زیبای شما /.
ضمن تشکر؛ لازم است عرض کنم حالا که عنوان مطلب را خودتان تغییر دادید لطفا بلحاظ املایی آنرا درست بنویسید: «منسوب» صحیح است و نه «منصوب».
سلام
با مطالب جدید در خدمتتان هستیم
یا علی
اللهم الحفظ قائدنا الامام خامنه ای
خوشا گریه نه این گریه !!
خوشا گریه یعقوب ، که نور بصرش رفت ، چو روزی پسرش رفت ...
خوشا قصه یعقوب !!
که گرگان بیابانی و پیراهن خونین عزیزش همه کذب است ...
خوشا چاه !!
همان چاه که یوسف به سلامت ز درش باز درآمد
و نه یک قطره ی خون ریخت در آنجا
و نه انگشت کسی گم شده آنجا
و کنارش نه تلی بود نه تپه !!
وَ یعقوب ندیده است دمی یوسفِ در چاه ...
قصه یعقوب !!
که گودال ندارد
وَ آه از دل آن خواهر غم دیده که از روی تلی دیده که «الشّمر ...»
عجب مجلس گرمی شده اینجا
همین کنج اتاقم که
به جز من و به جز روضه ی ارباب کسی نیست
و انگار که عالم همه جمعند همینجا !
و انگار که این پنجره و فرش و در و ساعت و دیوار، گرفتند دمِ حضرت ارباب :
حسین جان ...
.
چادرخاکی2.بلاگ.آی آر
به نام آن که هر آغاز و انجام
بود با یاد و نامش نیک فرجام
___________________
دوست عزیز و برادر ارجمند : زضا
از دیدار جناب عالی از وبلاگ ( نسیم بهاری ) بسیار خرسندم ....
ان شا ء الله در فرصتی مناسب خدمت خواهم رسید و مفصل تر خواهم نوشت
چون جایی برای ثبت نظر و تشکر از بذل توجه و نظر لطف شما / جز این جا نیافتم و هنوز محیط سایت شما علی رغم خودی بودن و همه ی محسنات آن / برایم آشنا نیست / بنا بر این این چند سطر را این جا نوشتم
ممنون از لطف شما و گام هایتان در راه احقاق حق و دفاع از حریم مقدس اسلام و ولایت و جمهوری اسلامی اسلامی / هم چنان استوار و عنایات الهی شامل خال تان باد .