چکیده: آمریکایی‌ها، که از مصادیق بارز استکبار هستند، قبل از انقلاب اسلامی به راحتی و بدون هیچ مزاحمی، درصدد چپاول منابع ایران عزیز بودند، پا را فراتر گذاشته، گستاخانه درخواست تصویب قانون کاپیتولاسیون و مصونیت حقوقی مستشارانشان را در مقابل دستگاه قضایی ایران، نمودند.
یکی از خصلت‌های مستکبرین، خوی طمع ورزی آنان است، و به واسطه همین خصلت است که در صدد استیلاء بر سایر کشورها هستند، تا بتواند منابع آنان را غارت کرده، و منافع خود را به هر قیمتی که شده تامین کنند. به عنوان نمونه، می‌توان به طمع ورزی آمریکایی‌ها، که از مصادیق بارز استکبار هستند، نام برد. آنان که قبل از انقلاب اسلامی به راحتی و بدون هیچ مزاحمی، درصدد چپاول منابع ایران عزیز بودند، پا را فراتر گذاشته، گستاخانه درخواست تصویب قانون کاپیتولاسیون و مصونیت حقوقی مستشارانشان را در مقابل دستگاه قضایی ایران، نمودند، و متاسفانه رژیم طاغوت هم تصویب کرد.
مقام معظم رهبری در این زمینه می‌فرمایند:
«آمریكائی‌ها چند ده هزار مأمور در ایران داشتند - حالا رقم دقیقش مهم نیست؛ پنجاه هزار، شصت هزار، بیشتر - این‌ها مأمورین سیاسی بودند، امنیتی بودند، نظامی بودند؛ در داخل مجموعه‌ی مدیریت ایران - چه در ارتش، چه در سازمان‌های اطلاعاتی، چه در بخش‌های برنامه‌ریزی، چه در بخش‌های گوناگون دیگر - نشسته بودند، پول و مزد خودشان را به اضعاف مضاعف از دولت ایران می‌گرفتند، اما برای آمریكا كار می‌كردند. این كار بدی بود كه در كشور ما اتفاق افتاده بود. رژیم طاغوت پهلوی به خاطر وابستگی‌اش به آمریكا، به خاطر مزدوری‌اش برای آمریكا، به تدریج در طول چند سال این‌ها را داخل كشور آورده بود. تا این‌جای كار، بد بود؛ اما آن‌چه كه اتفاق افتاد، یك چیز بدِ مضاعف بود، بدِ به توان چند بود. آن كار بدِ مضاعف این بود كه آمدند در مجلس شورای ملی و مجلس سنای آن روز تصویب كردند كه مأمورین آمریكائی از دادگاه‌های ایران و امكانات قضائی و امنیتی ایران معافند. یعنی اگر فرض كنید یكی از این مأمورین جرم بزرگی در ایران مرتكب شود، دادگاه‌های ما حق ندارند او را به دادگاه بطلبند و محاكمه كنند و محكوم كنند؛ این اسمش كاپیتولاسیون است.
این نهایت ضعف و وابستگی یك ملت است كه بیگانگان بیایند در این كشور، هر كاری دلشان می‌خواهد، بكنند؛ دادگاه‌های كشور و پلیس كشور اجازه نداشته باشند اندك تعرضی به این‌ها بكنند. آمریكائی‌ها این را از رژیم طاغوت خواستند، رژیم طاغوت هم دو دستی تقدیمشان كرد: قانون كاپیتولاسیون...
هدف سلطه‌های استكباری این است. اینجور نیست كه روابط دولتی مثل دولت آمریكا با یك كشوری كه به قدر او زور و قدرت ندارد، مثل دو تا كشور عادی باشد؛ نه، از نظر خود آمریكائی‌ها، رابطه‌ی بین آمریكا و كشورهای به قول خودشان جهان سوم، رابطه‌ی ارباب و رعیت است؛ آن‌ها اربابند، این‌ها رعیتند. آن‌ها هر اختیاری در این كشور دارند؛ نفتش را ببرند، گازش را ببرند، منافعش را ببرند، پولش را بگیرند، منافع آمریكا را در این‌جا تأمین كنند، ملت را هم اینجور تحقیر كنند.»[1]
بنابراین استکبار که هدفش از رابطه، تنها تسلط است، و دست چدنی خود را زیر دستکش مخملی پنهان کرده، اگر اندک فرصتی یابد، و چراغ سبزی برای نفوذ، ببیند علاوه بر آن‌که مطامعش پایان پذیر نیست، تا مردم را به ذلت و نهایت تحقیر وادار نکند، دست بردار نخواهد بود، و تنها راه حفظ عزت، و کرامت انسانی، مقاومت در مقابل این طمع ورزی‌هاست، که اندک سستی در این زمینه، تحقیر و ذلت را به ارمغان خواهد آورد.
.....................................................................
پی‌نوشت:
[1]. بیانات معظم له در دیدار دانش آموزان در آستانه 13 آبان،12/08/1389