نقش خطاهای گذشته افراد در ازدواج

18:03 - 1398/06/04

نکاتی که باید به آنها در ازدواج با کسی که سابقا ارتباط داشته توجه داشت.

گذشته فرد,تردید

یکی از مسائل مهم در ازدواج افراد به ویژه جوانان، گذشته آنان است؛ گذشته‌ای که پی بردن به آن می‌تواند نقش موثری در زندگی و ازدواج افراد داشته باشد. امّا به راستی برای ازدواج، چقدر لازم است گذشته افراد توسط زوجین دانسته شود؟ در این باره بدنبال پاسخ گویی به سوال یکی از کاربران سایت هستیم:
سوال:
بنده پسری هستم كه در زندگی گذشته‌ام سعی كرده‌ام به اصول اخلاقی و دینی پایبند باشم، ولی متاسفانه یكی دوسال قبل، به خاطر فشار تنهایی، با دختری ارتباط برقرار کردم که  نباید این کار را می‌کردم، ولی هیچ گاه این رابطه به ارتباط فیزیکی منجر نشد.
تا اینكه مدتی بعد، با خانمی در محیط كار آشنا شدم و ارتباط برقرار کردم. البته پیشنهاد رابطه از سمت من بود. به نظرم دختر خوب و متینی بود و به تدریج هم رابطه ما جدی‌تر شد؛ طوری كه جهت ازدواج هردو به خانواده‌ها اطلاع دادیم. در این مدت، رابطه ما ادامه داشت، ولی هنوز به صورت رسمی جهت خواستگاری اقدام نکرده بودیم که ایشان از گذشته خود به من گفت؛ از رابطه‌اش با پسری که در دوران دانشجویی، منجر به از دست رفتن بکارتش شد. بماند وقتی كه شنیدم، تا مرز دیوانگی پیش رفتم... .
کلی با این موضوع کلنجار رفتم... و در آخر با اینکه می‌دانم در گذشته خودم نیز اشتباهاتی داشته‌ام كه هركدام را اگر این خانم بداند شاید مانند من ناراحت شود، ولی این قضیه به شدت نگرانم می‌كند كه آیا می‌توانم در زندگی مشترک، گذشته ایشان را نادیده بگیرم یانه. البته دخترخانم به شدت نسبت به گذشته‌اش پشیمان و توبه کرده و بعد از آن اتفاق با کسی غیر از من رابطه نداشته است. لطفا مرا راهنمایی کنید.
پاسخ سوال:
نکته اول: آنچه که برای ازدواج بسیار مهم می‌باشد این است که دختر وپسر باید نسبت به حال فعلی همدیگر جهت شروع زندگی مشترک اطمینان کافی و لازم را داشته باشند. امّا درباره گذشته طرفین نیازی به اطمینان نیست؛ زیرا آنچه که برای ازدواج ضروری می‌باشد این است که طرفین باید این اطمینان را داشته باشند که طرف مقابل، فرد پاکی است، گرچه در گذشته هم خطایی از او سر زده باشد. لذا دختر یا پسر ولو اینکه در گذشته اشتباهاتی داشته‌اند اگر نسبت به گذشته خود پشیمان بوده و توبه کرده باشند، می‌توان به آنان اطمینان کرد. البته اعتماد و اطمینان، یک پروسه زمان بری است که با توجه به قرائن در حالات و رفتار فرد می‌توان به آن دست پیدا کرد.
 نکته دوم: به طور کلی، گذشته افراد به اندازه‌ای مهم است که در آینده اثر بگذارد؛ مثلا اگر فرد در گذشته رابطه‌ی زیادی داشته، ممکن است در آینده دوباره سراغ آن برود یا اینکه اگر فیلم و عکس پورنو بسیاری دیده و عادت به چشم چرانی داشته، ممکن است همسرش از چشمش بیفتد و اگر عادت به خودارضایی داشته، ممکن است دچار ناتوانی جنسی در زناشویی شود که در چنین مواردی اصلا نمی‌توان در تصمیم گیری سهل انگاری کرد.
نکته سوم: دختر مورد نظرتان گرچه با پرده برداشتن از خطا یا خطاهای گذشته خود، موجب ناراحتی و شوکه شدن شما شد، ولی این مسأله می‌تواند نشان دهنده صداقت او نیز باشد؛ چرا که او می‌توانست از گذشته خود به شما چیزی نگوید و واقعیت موجود را جور دیگری وارونه جلوه دهد و در نهایت بدون هیچ گونه مسأله‌ای باهمدیگر ازدواج می‌کردید، بدون اینکه شما چیزی از گذشته‌ ایشان می‌فهمیدید.
از این رو می‌توان به این مسأله گرچه تلخ، نگاه مثبت هم داشت و  صداقت طرف مقابل است.
نکته چهارم: همواره در طول تاریخ، افرادی نیز بوده‌اند که در گذشته خود، خطا یا خطاهایی داشته‌اند، امّا گذر زمان و تغییر بنیادین در آنان، باعث تغییر جهان بینی آنان گشته و در نهایت نسبت به گذشته خود نادم و توبه کرده‌اند. پس اینان همچون دیگر افراد مومن، پاک هستند؛ همچنانکه براساس آموزه‌های دینی، کسی که گناهی مرتکب شده و توبه کند و رفتارهای گذشته را تکرار نکند به مانند فرد مومن و سالمی است؛ گویا اصلا گناهی نکرده است؛ امام باقر(علیه‌السلام) در این باره فرموده: «التّائِبُ مِنَ الذَّنبِ كَمَن لَاذَنبَ لَهُ؛ توبه كننده مانند كسى است كه اصلاً گناه نكرده است.»[1]
بنابراین با نکاتی که بیان شد، ملاک و معیار، گذشته افراد نیست؛ بلکه ملاک، حال افراد است که قابل اعتماد برای شروع زندگی باشند. لذا شما باید به این اطمینان برسید که در حال حاضر و با توجه به شرایط و تحقیقاتی که به عمل آوردید، آیا ایشان فردی هستند که بتوانید در زندگی زناشویی به ایشان تکیه کنید یا خیر؟
از سویی دیگر، از آنجایی که طرف مقابلتان نسبت به گذشته تلخ خود اظهار پشیمانی و توبه می‌کند و هرگز قصد تکرار گذشته خود را ندارد، می‌توان به او فرصت داد. امّا همه اینها بستگی به شما دارد که چگونه بتوانید با این مسأله کنار بیایید.
در نتیجه لازم است به دور از هرگونه احساسات و عواطفی که نسبت به طرف مقابل دارید، منطقی و واقع بینانه به این مسأله نگاه کنید؛ آیا می‌توانید نسبت به گذشته طرف مقابلتان چشم بپوشانید و در بزنگاه‌های حساس زندگی، گذشته او را به رخ او نکشید یا نه؟
در همفکری و یاری شما این نکته را اضافه کنم که اگر شما فردی هستید که می‌توانید روی رفتارهای خود کنترل داشته باشید و حساب شده عمل کنید و فردی حسّاس، بدبین و شکّاک نباشید می‌توان امیدوار بود که می‌توانید با این مسأله کنار بیاید.
در کنار آن، درصورتی که با فکر کردن به ابعاد مختلف این مسأله، تصمیم گرفتید که با دختر موردنظرتان ازدواج کنید، می‌توانید جهت همیاری در فراموش کردن اشتباهات گذشته طرف مقابلتان به نکات ذیل توجه کنید:
1. طرف مقابلتان، قبل از ازدواج باشما، از خطای گذشته خود، پرده برداشت و این می‌تواند نشان دهنده صداقت او باشد و گرنه می‌توانست این موضوع را از شما مخفی کند و به شما نگوید، پس به جنبه مثبت این قضیه توجه کنید. از طرفی کمتر کسی وجود دارد که شهامت گفتن اشتباهات گذشته خود را دارد، همچنانکه شما نیز در گذشته اشتباهاتی داشته‌اید ولی هرگز به طرف مقابلتان چیزی نگفته‌اید.(البته نیازی نیست که شما از گذشته خود به او بگویید؛ چرا که باگفتن واقعیت، مسأله پیچیده‌تر شود. همین که نسبت به گذشته خود پشیمان و توبه کرده‌اید و قصد تکرار آن را ندارید، کافی است.)
2. برای فراموش کردن اشتباه او، لازم است که او را ببخشید؛ یعنی توجه داشته باشید که او هم مانند شما خطا کرده است و بزرگواری حکم می‌کند که شما خطای او را نادیده بگیرید.
3. به این فکر کنید که اگر شما جای او بودید و خطای گذشته خود را به او بازگو می‌کردید، چه بسا انتظار داشتید که طرف مقابلتان به شما فرصت بدهد تا بتوانید خود را به او ثابت کنید؛ در این باره خدای متعال در قرآن می‌فرماید: «وَلْیَعْفُوا وَلْیَصْفَحُوا أَلَا تُحِبُّونَ أَن یَغْفِرَ اللَّهُ لَكُمْ[نور/ 22] باید ببخشند و ببخشایند آیا نمی‌خواهید که خدا شما را بیامرزد.»

پی‌نوشت:
[1]. اصول كافى، ج2، ص435

یکی از مسائل مهم در ازدواج افراد به ویژه جوانان، گذشته آنان است؛ گذشته‌ای که پی بردن به آن می‌تواند نقش موثری در زندگی و ازدواج افراد داشته باشد. امّا به راستی برای ازدواج، چقدر لازم است گذشته افراد توسط زوجین دانسته شود؟

نظرات

تصویر ح. ا
نویسنده ح. ا در

ecxelent  عالی بود

تصویر ناشناس
نویسنده ناشناس در

مگه ازدواج با زناکار حروم نیست؟؟؟ زانی با زانیه   این چیه پس؟؟؟ بعد به دختری که بکارتش رو توی رابطه جنسی نامشروع از دست داده چطور میشه اعتماد کرد؟ اینقدر افسانه ای حرف نزنید ، خیلی ماورایی مطلب میذارید، دخترا چرا اینقدر راحت تن به رابطه نامشروع میدن؟ پس عفت و حیا چی شده؟؟؟؟ 

تصویر mostafavi
نویسنده mostafavi در

با سلام به شما کاربر محترم

فکر کنم منظور شما از حرمت ازدواج با زناکار این آیه شریفه است که می‌فرماید: «الزَّانِي لَا يَنكِحُ إلَّا زَانِيَةً أَوْ مُشْرِكَةً وَالزَّانِيَةُ لَا يَنكِحُهَا إِلَّا زَانٍ أَوْ مُشْرِكٌ وَحُرِّمَ ذَلِكَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ؛ مرد زناکار جز با زن زناکار یا مشرک ازدواج نمی‌کند و زن زناکار را، جز مرد زناکار یا مشرک، به ازدواج خود درنمی‌آورد و این کار بر مومنان حرام شده است» [نور/3]

اما مسئله پرسش شما یکی از احکام الهی است که در قرآن کریم آمده است و حاصلش این است که زناکار وقتی در جامعه مشهور به این کار شد، و حد زنا بر وی جاری شد، در عین حال توبه نکرد، دیگر حرام است که با زن پاک و مسلمان ازدواج کند، او باید یا با زن زناکار یا مشرک ازدواج نماید.
هم‌چنین زن زناکار، اگر زنایش شهرت یافت، و حد هم بر او جاری شد، ولی توبه‌اش آشکار نگشت، دیگر حرام می‌شود بر او ازدواج با مرد مسلمان و پاک، او نیز باید با مردی مشرک، یا زناکار ازدواج کند.
ولی کسانی که در گذشته به جهت غفلت یا نادانی فریب شیطان را خورده و دست به این کار زده‌اند و از کرده خود پشیمان‌اند و توبه کردند و هرگز به سراغ این کار نمی‌روند، به یقین حکم این آیه شامل حال آنان نخواهد شد؛ چراکه انسان گناه‌کار با توبه واقعی پاک شده، در زمره مؤمنان قرار می‌گیرد، و این (ازدواج با زن زناکار) به شهادت قرآن کریم از مؤمنان به دور است؛ و نصیب آنان به فضل و وعده الهی، زنان مؤمنه پاک و عفیف خواهند شد.

در این زمینه روایتی از امام صادق(ع) نیز وجود دارد:
«سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (علیه‌السلام) عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ الزَّانِی لا یَنْکِحُ إِلَّا زانِیَةً أَوْ مُشْرِکَةً، قَالَ هُنَّ نِسَاءٌ مَشْهُورَاتٌ بِالزِّنَا وَ رِجَالٌ مَشْهُورُونَ بِالزِّنَا شُهِرُوا وَ عُرِفُوا بِهِ وَ النَّاسُ الْیَوْمَ بِذَلِکَ الْمَنْزِلِ فَمَنْ أُقِیمَ عَلَیْهِ حَدُّ الزِّنَا أَوْ مُتَّهَمٌ بِالزِّنَا لَمْ یَنْبَغِ لِأَحَدٍ أَنْ یُنَاکِحَهُ حَتَّى یَعْرِفَ مِنْهُ التَّوْبَةَ؛
این آیه در مورد مردان و زنانی است که در عصر رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) آلوده به زنا بودند، خداوند مسلمانان را از ازدواج با آن‌ها نهی کرد و اکنون نیز مردم مشمول این حکم‌اند، هر کس مشهور به این عمل شود و حد الهی به او جاری گردد با او ازدواج نکنید تا توبه‌اش ثابت شود.»[کافی، ج۵، ص۳۵۴ - ۳۵۵، دارالکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۶۵ش.]

جهت مطالعه بیشتر می‌‌توانید به کتاب المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۵، ص۷۹- ۸۰، دفتر انتشارات اسلامی، قم، ۱۴۱۷ق مراجعه کنید.

موفق باشید.

تصویر ناشناس
نویسنده ناشناس در

ي خانوم ک نتونه محرم نامحرم تشخيص بده نتونه حد خودشومشخص کنه نتونه حلال حرام کنه ب دردزندگي نميخوره نظرمن بود ک ي خانومم

تصویر ..
نویسنده .. در

کسی ک قبلا همش با اینو اون رابطه داشته قطعا موقعیی ک باشماس بازم با مردایه دیگه رابطه بر قرار میکنه واسش عادت شده 

تصویر ماهسان
نویسنده ماهسان در

بنظرم اگه میشه بیشترتحقیق کنید چندسال اول عادیه ولی بعدازچندسال تازه متوجه میشی که چه حماقتی کردی .نظر من منفیه بی خیال شو .لطفأ لطفأ لطفأبااحساس تصمیم نگیر باعقل تصمیم بگیر امیدوارم هرتصمیمی بگیری خدا پشت وپناهت باشه

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
7 + 13 =
*****