چکیده:سخن از دومین پیشوای جهان اسلام حضرت امام حسن مجتبی نخستین ثمره ازدواج حضرت علی(علیه السلام) و حضرت فاطمه (س)است دلاوری که در میدان نبرد با شجاعت و پایمردی دشمنان را به خاک هلاکت افکند و در هنگامه تنهایی و بی یاوری با درایت و اندیشمندی آنان را به روز سیاه و مذلت مینشاند.
بارها، چرخ ستمکار تو را کشت حسن / ماجرای در و دیوار، تو را کشت حسن
غم بی‌دردی انصار، تو را کشت حسن / به چه تقصیر دگر یار، تو را کشت حسن . . .
سخن از دومین پیشوای جهان اسلام حضرت امام حسن مجتبی نخستین ثمره ازدواج حضرت علی(علیه السلام) و حضرت فاطمه (س)است [1]دلاوری که در میدان نبرد با شجاعت و پایمردی دشمنان را به خاک هلاکت افکند و در هنگامه تنهایی و بی یاوری با درایت و اندیشمندی آنان را به روز سیاه و مذلت می نشاند.
و چه دردناک است که در مبارزه و مصالحه مظلوم بود و پس از شهادت مظلوم تر .دشمنان با تبلیغات گسترده و ترویج شایعات بی اساس درتحریف چهره درخشان آن قهرمان جاوید جنگ و صلح کوشش ها داشته و دوستان با کوتاهی در شناخت و معرفی آن اسطوره ایمان و کمال بذر محبتش را کمتر کاشته اند.
امام حسن ـ عليه السلام ـ نسبت به دردمندان و تيره بختان جامعه بسیار دلسوز بودند، و با خرابه‌نشينان دردمند و اقشار مستضعف و كم‌درآمد همراه و همنشين مي‌شدند و دردِ دلِ آن‌ها را با جان و دل مي‌شنيدند و به آن ترتيب اثر مي‌دادند، و در اين حركت انسان‌دوستانه جز خداوند را مدّنظر نداشتند. هیچ فقیر و مسکینی از در خانه ی حضرت ناامید برنگشت و حتّي خود ايشان به سراغ فقرا مي‌رفتند و آن‌ها را به منزل دعوت مي‌كردند و به آن‌ها غذا و لباس مي‌دادند.[2]
حضرت امام حسن (علیه السلام )همچون پدر بزرگوارش به عدم صلاحیت معاویه آگاهی داشت .از این رو در مدینه شاهد فجایع معاویه و ایادی او بود و در برابر ان اعمال ناروا رنج می برد و چون در مواقع ضرورت به معاویه اعتراض می فرمود پیوسته در معرض سو قصدهای او قرار داشت .معاویه پس از اجرا ی چند طرح نافرجام برای شهادت آن حضرت سرانجام به ارزوی خود رسید و به وسیله سمی که فرستاده بود آن حضرت را مسموم و به شهادت رسانید و سرانجام بدن شریف آن امام بزرگوار پس از درگیری بین مخالفان و طرفداران برای محل دفن در قبرستان بقیع دفن شد.
شهادت امام حسن مجتبى کریم اهل بیت علیهم السلام علیه السلام ، را به همه شما عزیزان تسلیت مى گویم.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پی نوشت:
1 . محمد باقر مجلسى، بحار الانوار، (بيروت، داراالاحياء التراث العربى)، ج44، ص134 و 144 .
2 . زماني، احمد، حقايق پنهان، نشر دفتر تبليغات اسلامي، قم، چاپ اوّل، سال 1375، ص 268.