چکیده: حضرت رضا علیه السّلام فرموده: بهترین توشهاى که شخص دانشمند دوستدار ما براى روز فقر و نیاز و ذلّت خود ذخیره مىکند، حمایت علمى از دوستان ناتوان ما، و نجات ایشان از چنگال دشمنان خدا و رسول او است. [در این صورت] وقتى از قبر برخیزد صفوف فرشتگانى را مشاهده کند که از محلّ قبر تا جایگاهش در بهشت برین صف کشیده‌اند
علمای راستین شیعه، در طول تاریخ برای بقا مکتب شیعه، زحمات فراوانی کشیده‌اند، تا توانسته‌اند خط درست اهل‌بیت(علیهم‌السلام) را در میان شیعیان به درستی ترسیم کنند. با انحرافات، و کج روی‌ها به شدت به مبارزه برخواسته‌اند، به خاطر همین، دشمنان اسلام، علی‌الخصوص شیعه، با تمام توان به مبارزه با علمای فرهیخته شیعه به آمده‌اند، تا بتوانند با جدائی توده مردم از روحانیت و علمای بزرگ شیعه راحت‌تر بتوانند به اهداف شوم و پلید خود دست یابند. چرا که اگر خدای ناخواسته بتوانند بین توده مردم و روحانیت فاصله ایجاد کنند، به راحتی می‌توانند خرافات را در بین جامعه نشر داده و اهداف پلید استعماری خود را در جوامع اسلامی پیاده کنند.
به خاطر همین است که امامان معصوم(علیهم‌السلام) به نقش فزاینده عالمان دین و حفظ دین از خرافات و کج روی‌ها، کاملا واقف بودند و با بیانات فراوان خود به مشی درست این عالمان و خط دهی درست این عالمان به جامعه اسلامی، آن‌ها را بسیار تقدیس کرده‌اند و با زبان‌ها و گویه‌های مختلف به بزرگی و عظمت آن‌ها و مقدس بودن آن‌ها صحه گذاشته‌اند، در سطور ذیل به دو روایتی که از زبان امام هشتم(علیه‌السلام) در عظمت این عالمان راستین بیان شده است اشاره‌ای می‌کنیم:
از امام رضا(علیه‌السّلام) نقل شده که فرمودند: «روز قیامت به عابد می‌گویند: «آفرین، چه آدم خوبى خودت را نجات دادى؛ ولی هیچ‌کارى به دیگران نداشتى. پس داخل بهشت شو. آگاه باشید که فقیه کسى است که خیرش به همه مردم مى‌رسد، و از دست دشمنان‌شان مىرهاند. و براى آنان نعمت‌هاى بهشت و رضوان الهی را تمام و کمال به ارمغان می‌آورد. و به فقیه گفته شود: اى سرپرست ایتام آل محمد(صلی‌الله‌علیه‌وآله) دوستدار ضعفاى شیعه و موالى آنان، بایست تا شفاعتت را مشمول هر که از تو تحصیل کرده و دانشى آموخته، نمایى، پس مىایستد و گروه گروه؛ تا ده گروه صد هزار نفرى را وارد بهشت مىکند، و ایشان همان افراد علم آموخته و شاگرد او تا روز قیامتند». [1]
از امام حسن عسکرى(علیه‌السلام) نقل شده که ایشان فرمود: حضرت رضا(علیه‌السلام) فرموده: بهترین توشهاى که شخص دانشمند و دوستدار ما براى روز فقر و نیاز و ذلت خود ذخیره مىکند، حمایت علمى از دوستان ناتوان ما، و نجات ایشان از چنگال دشمنان خدا و رسول است. [در این صورت] وقتى از قبر برخیزد صفوف فرشتگانى را مشاهده کند که از محلّ قبر تا جایگاهش در بهشت برین صف کشیده‌اند، و او را با بال‌هاى خود بلند نموده و به عمارت مخصوصش در بهشت حمل کرده و به او مىگویند: آفرین بر تو! خوش باد تو را، اى کسى که دشمنان خوبان را مقهور ساخته و از ائمّه اطهار خود حمایت و طرف‌دارى نمودى». [2]
__________________
پی‌نوشت:
[1]. الاحتجاج(ترجمه جعفرى) ج۱، ص ۱۰.
[2]. همان، ص ۱۶.