نگاهی به پدیده بزرگ‌تر بودن دختر از پسر در ازدواج

دوره و زمانه‌ای که مردان با زنان ۱۰ یا ۲۰ سال کوچک‌تر از خود ازدواج می‌کردند، تقریبا گذشته است. امروزه ازدواج‌هایی که در آن زوج‌ها همسن هستند و یا ازدواج‌هایی که در آن زن، یکی دو سال، بزرگ‌تر از مرد است، بیشتر از قبل دیده می‌شود؛ ولی با توجه به اینکه هنوز از منظر فرهنگی و اجتماعی، اینگونه ازدواج‌ها در جامعه پذیرفته نشده، آیا از منظر مشاوره‌ای می‌توان آن را تایید کرد؟ در این باره با پاسخ گویی به سوال یکی از کاربران، به جواب این مسأله می‌پردازیم؛
سوال:
دختر ۲۵ ساله‌ای هستم. مدرک لیسانس دارم و شاغلم. چند ماه قبل، آقایی که دو سال از من کوچکتر بود به بنده اظهار علاقه و درخواست خواستگاری کرد؛ ولی من از ایشان خواستم مدتی را صبر کند و بعد جهت خواستگاری اقدام کند. با اینکه ایشان اصرار زیادی بابت این وصلت دارد؛ ولی من واقعا به خاطر این اختلاف سنی مردد هستم. گرچه تحصیلات ایشان از من بالاتر است؛ ولی نمی‌دانم چه تصمیمی بگیرم! لطفا راهنمایی کنید.
پاسخ:
نکته‌ای که در ابتدا باید عرض کنم این است که گرچه هنوز مساله بزرگ بودن دختر از پسر از منظر فرهنگی و اجتماعی در جامعه ما مورد پذیرش نیست؛ امّا نمی توانیم برای همه افراد، نسخه‌های یکسانی بپیچیم. لذا اگر دو نفر تفاهم فرهنگی، اخلاقی و خانوادگی داشته باشند، همسن بودن یا بزرگ‌تر بودن دختر از پسر، مشکل خیلی حاد و پیچیده‌ای نیست.
از طرفی، بالا بودن سن دختر نسبت به آقا پسر، [به اندازه یک یا دو سال] به خودی خود، در زندگی زناشویی مشکل ساز نیست؛ مگر آنکه این مسأله منجر به:
۱. اختلاف زیاد درک، فهم و به علاوه اختلاف زیاد در آگاهی از مهارت‌های زندگی شود.
یا
۲. دختر خانم، آقا پسر را به گونه‌ای تصور کند که نتواند او را به عنوان همسر قبول کند؛ به عبارتی او را بچه ببیند.
یا
۳. این اختلاف سنی موجب اختلاف زیاد در سلایق و علایق دختر و پسر شود.
یا
۴. دختر خانم خود را بالاتر از آقا پسر بداند و اطاعت پذیری کمتری نسبت به آقاپسر داشته باشد.
و یا
۵. هر دو یا یکی از خانواده‌ها رضایت به چنین وصلتی نداشته باشند.
بنابراین در صورت وجود تناسب میان شما و آقاپسر [از حیث اعتقادی، اخلاقی، فکری، رفتاری، فرهنگی و خانوادگی] از یک طرف و از طرفی این اختلاف سنی، باعث بوجود آمدن مواردی مذکور نشود می‌توان چنین ازدواجی را تجویز کرد.
ناگفته نماند؛ فاصله سنی زیاد و از ۱۰ سال به بالا به دلیل وجود تفاوت زمانی و یک دهه فاصله زندگی کردن بین دو فرد، مشکلاتی برای هر دو زوج در زندگی زناشویی به وجود می‌آورد؛ مشکلاتی چون عدم درک صحیح و متقابل، برآورده نشدن انتظارات دو طرف بعد از مدتی و بی حوصلگی فرد بزرگ‌تر، به ویژه احساس پشیمانی و بروز مشکلات بیشتر از عواملی هستند که میان زوج‌ها با فاصله سنی زیاد دیده می‌شوند.
نکته:
1. نحوه تفکر پسر  و دختر، در چنین ازدواج‌هایی(یعنی بزرگ‌تر بودن دختر از پسر) بسیار مهم است. اگر پسری از همان اول با تردید به بزرگتر بودن خانمش بیندیشد، به احتمال فراوان این زمینه را دارد که بعدا با کنایه اطرافیان به هم بریزد و این مسأله را مرتب به رخ خانمش بکشد؛ امّا در برابر پسری که درگیر این گونه مسائل نیست، به سادگی از کنار این مسأله می گذرد. همچنین دختری که به این مسأله (بالا بودن سن خود نسبت به همسرش) حساس است، بعدا هر اتفاقی را در رابطه‌ زناشویی، به خودش و سن بالایش نسبت می دهد که این از آسیب پذیری‌های چنین ازدواج‌هایی است.
2. نظر هریک از والدین عروس و داماد نیز در این زمینه بسیار مهم است؛ چرا که ممکن است والدین با سخت گیری‌های خود منجر شوند که دختر و پسر نظرشان به تدریج نسبت به هم عوض شود. اگر پسر و دختری به شدت تحت نفوذ والدین خود می‌باشد. معمولا نمی‌تواند خارج از نظر آن‌ها، دست به چنین ازدواجی بزند.
امّا سوال:
چگونه می‌توان پی به تناسبات لازمه و نبود مشکلات مذکور برد؟
جواب:
برای اینکه قضاوت درستی بکنید و بتوانید تشخیص بدهید که آیا طرف مقابلتان می‌تواند همسری مناسب برای شما باشد یا نه، لازم است در درجه اول از او بخواهید که به صورت رسمی به خواستگاری شما بیاید. در درجه بعد، طی جلسات خواستگاری، تحقیقات و مشورت از صاحبان تجربه [در صورت لزوم کمک از مشاور به صورت حضوری] باید کم کم به این تشخیص برسید که آیا ایشان گزینه مناسبی برای ازدواج با شما هستند یا خیر.
به عبارت بهتر؛ فرد مورد نظر شما در کل، باید معدل قابل قبولی در معیارهای مورد نظر شما کسب کند؛ یعنی اینکه وقتی نمره هر یک از معیارهای ازدواج را که با هم جمع کردید، او میانگین مطلوب را از نظر شما داشته باشد.