چکیده: حضرت فاطمه معصومه بعد از امام رضا(علیه‌السّلام) از دیگر فرزندان حضرت موسی بن جعفر(علیه‌السّلام) فاضلتر و دارای مقامی شامختر می‌باشد.
بی‌تردید اهل بیت پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) چهره‌های پرفروغی به جهانیان عرضه کرده‌اند و نام‌شان مانند ستارگان درخشان در آسمان فضایل می‌درخشد. درخشان‌ترین ستاره در میان بانوان هفتمین منظومه ولایت، فاطمه فرزند پاکیزه موسی بن جعفر(علیهمالسلام) است؛ بانویی که سال‌هاست تشنگان معرفت از حریمش، زلال ایمان می‌نوشند و عارفان با گذر بر زندگی فرزانه‌اش و درک لحظه‌های آسمانی شدنش، درهای عروج را به روی خود می‌گشایند و بوی وصال را در گستره زمین منتشر می‌سازند.
حضرت فاطمه معصومه بعد از امام رضا(علیه‌السّلام) از دیگر فرزندان حضرت موسی بن جعفر(علیه‌السّلام) فاضلتر و دارای مقامی شامختر می‌باشد. آن حضرت به همراه امام رضا(علیه‌السّلام) هر دو در دامان پاک یک مادر بزرگوار به نام حضرت «نجمه خاتون» که از مهاجران مغرب بود، رشد و پرورش یافته‌اند. این در حالى است که پدر بزرگوارشان پیوسته در زندان هارون الرشید بسر مى‌بردند و سرانجام در همان زندان، هنگامى که حضرت معصومه(علیهاالسّلام) در سن ده سالگى بود، به شهادت رسید و از آن زمان به بعد حضرت معصومه(علیهاالسّلام) تحت مراقبت برادرش امام رضا(علیه‌السّلام) قرار گرفت.[1]
نام حضرت معصومه، فاطمه است. در کتاب‌های روایی و تاریخی نیز، از آن حضرت با عنوان «فاطمه بنت موسى بن جعفر(علیه‌السّلام)» یاد شده است،[2] امّا صدها سال است که آن حضرت با لقب «معصومه» مشهور هستند، و این لقب نزد ایرانیان تبدیل به اسم برای ایشان شده است.
حضرت معصومه(علیهاالسّلام)، معصوم به معنایی که در مورد پیامبران و امامان به کار می رود نبوده، امّا ایشان دارای طهارت روح و کمالات معنوی بالایی بودند.
در سال 201(هـ.ق) يك سال پس از سفر تبعيد گونه حضرت رضا(علیه‌السلام) به شهر «مرو» حضرت فاطمه معصومه(سلام‌الله‌علیها) همراه عدّه‌ای از برادران خود برای ديدار برادر و تجديد عهد با امام زمان خويش راهی ديار غربت شد. در طول راه به شهر ساوه رسيدند، ولی در آن‌جا عده‌ای از مخالفين اهل بيت(علیهمالسلام) با مأموران حكومتی همراهی نموده و با همراهان حضرت به نبرد و جنگ پرداختند كه عدّه‌ای از همراهان حضرت در اين حادثه غم انگيز به شهادت رسيدند.[3] حضرت در حالی كه از غم و حزن بسيار مريضه بود با احساس نا امنی در شهر ساوه فرمود: مرا به شهر قم ببريد ، زيرا از پدرم شنيدم كه فرمود:"شهر قم مركز شيعيان ما می‌باشد"؛ سپس حضرت به طرف قم حركت نمود. آن حضرت در سنّ28 سالگي در روز دهم يا دوازدهم ربيع الثانی سال 201(هـ.ق) در شهر قم از دنيا رفت.
لقب کریمه اهل بیت(علیهمالسلام) را امام صادق(علیه‌السلام) به آن حضرت داده است. روایت شده که مرحوم آیت الله سید محمود مرعشی نجفی، پدر آیت الله سید شهاب الدین مرعشی به دلیل ارادت ویژه‌ای که به حضرت فاطمه زهراء(سلام‌الله‌علیها) داشت، علاقه‌مند بود تا مزار ایشان را از نزدیک زیارت کند. این موضوع باعث می شود که او چله بگیرد.
شب چهلم پس از دعا و توسل بسیار، به استراحت می‌پرازد که در عالم رویا به محضر مقدس امام باقر(علیه‌السلام) یا امام صادق(علیه‌السلام) مشرف می‌شود. حضرت می‌فرمایند به دامان کریمه اهل بیت چنگ بزن. آیت الله مرعشی نجفی با تصور اینکه منظور ایشان حضرت زهراء(سلام‌الله‌علیها) است، عرض می‌کند من این ختم قرآن را برای دانستن محل دقیق قبر شریف آن حضرت گرفته‌ام تا به زیارتشان مشرف شوم. امام در پاسخ می‌فرمایند منظور من، قبر شریف فاطمه معصومه در قم است. مرحوم مرعشی نجفی به محض برخاستن از عالم خواب و رویا، عزم سفر می‌کند و برای زیارت حضرت معصومه(سلام‌الله‌علیها) راهی قم می‌شود. [4]
دختران کشور اسلامی با تأسی به بانوی کرامت حضرت معصومه(سلام‌الله‌علیها) در میدان عفت و پاکدامنی سربلند بوده و الگوی دختران عالم باشند. ضمن تسلیت سالروز وفات بانوی کرامت به تمامی دختران پاکدامن سرزمین اسلامی، پیروی از ایشان در تمام مراحل زندگی را آرزو می‌کنیم.
ای آینه ی تقوی ای شاخه گل طوبی
هستی ز تو شد زیبا یا حضرت معصومه
از جود و سخای تو از لطف و عطای تو
قم گشته بسی احیا یا حضرت معصومه
_____________________
پی‌نوشت:
[1]. برگرفته از سایت haram.masoumeh.com
[2]. شیخ صدوق، عیون أخبار الرضا(علیه‌السلام)، ج 2، ص 267، چاپ اول، نشر جهان، تهران، 1378 ق.
[3]. زندگاني حضرت معصومه، مهدي منصوری، ص 14 ( به نقل از رياض الانساب، تأليف ملك الكتّاب شيرازی).
[4]. خبرگزاری مهر