چکیده: ستادها و کاندیدهای انتخاباتی باید بدانند که انتخاب هرکسی به منزله قبول مسئولیتی سنگین و فرصتی جز خدمتگزاری برای جامعه در پی ندارد، لذا قبل از حضور در انتخابات باید به امور و مصالح جامعه واقف باشند.
متأسفانه در سال‌های نه‌چندان دور شاهد وقوع تنش‌ها و اغتشاشات غم باری درصحنه انتخابات کشور بودیم که ریشه اصلی آن حول محور عدم مراعات احترام متقابل توسط کاندیداهای انتخاباتی بود. لازمه انتخابات سالم، ایجاد فضای امن و دور از تنش و اغتشاش است. این امر محقق نخواهد شد، مگر با رعایت اصل «احترام متقابل» و دوری از حرمت‌شکنی، تهمت و افترا.
خداوند متعال به‌شدت از این امور نهی نموده و دستور می‌فرماید: «وقُولُوا لِلنَّاسِ حُسْنا [بقره / 83] و برای مردم نیک بگوئید» و از آشفته‌گویی و به‌کار گرفتن واژه‌های بد و نا زیبا پرهیز داده و فرموده است: «وَقُولُوا قَوْلاَ سَدِیداً [احزاب /70] و سخنی درست و استوار بگویید».
رعایت اخلاق اسلامی، احترام متقابل کاندیدها از ارزش‌های اساسی دینی است که در آراء و باورهای رأی دهنگان تأثیرگذار مثبت دارد بنابراین احترام متقابل بین نامزدهای باید در دستور کار همه ستادهای انتخاباتی قرار گیرد، زیرا عموم مردم از تنش و اغتشاش به‌شدت بیزارند که دور از تنش ارتباط مستقیمی با دوری از حرمت‌شکنی، تهمت و افترا دارد، لذا خداوند متعال در قرآن کریم به پیامبرش فرمان می‌دهد: «وَقُل لِعِبَادِی یَقُولُوا الَّتِی هِیَ أَحْسَنُ إِنَّ الشَّیْطَانَ یَنزَغُ بَیْنَهُمْ [اسراء /53] به بندگانم بگو: سخنی را که بهترین است بگویند، چراکه شیطان میان آنان را به هم می‌زند».
ستادها و کاندیدهای انتخاباتی باید بدانند که انتخاب هرکسی به‌منزله قبول مسئولیتی سنگین است و فرصتی جز خدمتگزاری برای جامعه در پی ندارد، به همین دلیل باید قبل از حضور در عرصه انتخابات به امور و مصالح جامعه واقف باشند و مجلس شواری اسلامی و خبرگان رهبری را محلی برای نمایش پیروزی ندانند که اگر این‌چنین باشد دیگر کاندیداها و طرفدارانشان حرمتی کسی را با تهمت و استهزاء نمی‌شکنند و همان‌قدر که این صحنه را فرصت خدمت برای خود می‌دانند برای رقیب انتخاباتی نیز این فرصت را مخدوش نمی‌کنند، چه اینکه این اعمال در آموزه‌های وحیانی نیز به شدت مذمت شده و خداوند متعال مؤمنان را از مسخره کردن، عیب جویی و صدازدن دیگران با القاب زشت، بازداشته و می‌فرماید: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لاَ یَسْخَرْ قَوْمٌ مِن قَوْمٍ عَسَی أَن یَکُونُوا خَیْراً مِنْهُمْ وَلاَ نِسَاءٌ مِن نِسَاءٍ عَسَی أَن یَکُنَّ خَیْراً مِنْهُنَّ وَ لاَ تَلْمِزُوا أَنفُسَکُمْ وَ لاَ تَنَابَزُوا بِالْأَلْقَابِ [حجرات/11] ای مؤمنان نباید که گروهی، گروه دیگر را به ریشخند بگیرد، چه‌بسا اینان از آنان بهتر باشند، و نیز نباید زنانی زنان دیگر را، چه‌بسا اینان از آنان بهتر باشند، و در میان خویش عیب جویی مکنید، و یکدیگر را به لقب‌های بد مخوانید».
تجربه نشان می‌دهد بیشترین ضربه‌ای را که می‌توان به خدمتگزاران جامعه زد در فضای انتخاباتی به هنگام نامزدی آنهاست، که این خیانت با تهمت زدن و شایعه‌پراکنی محقق می‌گردد. پس علاوه بر اینکه، همگان باید از تهمت زدن و شایعه‌پراکنی اجتناب نمایند، خود کاندیداها نیز باید بکوشند، خود را در جایگاه تهمت و شایعه‌پراکنی قرار ندهند. در رأس این مواضع تهمت محل‌ها و هم‌نشینان تهمت برانگیز است. از آنجا که انسان باهم نشین خود شناخته می‌شود، کاندیداها باید هوشیار باشند که در هر مجلسی شرکت نکند و با هرکسی نشست و برخاست نداشته باشد. امام علی (علیه‌السلام) نیز تأکید می‌فرماید:
«إِیَّاکَ وَ مَوَاطِنَ التُّهَمَةِ وَ الْمَجْلِسَ الْمَظْنُونَ بِهِ السُّوءُ فَإِنَّ قَرِینَ السَّوْءِ یَغُرُّ جَلِیسَه [1] اجتناب کن از رفت‌وآمد به‌جاهای تهمت برانگیز و مجلس‌هایی که گمان بد به آنها برده می‌شود، بپرهیز؛ زیرا دوست بد، هم‌نشینی که خود را می‌فرماید».
-----------------------------------------
پی‌نوشت:
[1]. بحار الأنوار، محمد تقی مجلسی، دار إحياء التراث العربي،بيروت، 1403 ق، ج 72، ص90.