الف : تعظیم شعائر الهی
ب : فریاد علیه ظلم :
( لَا یُحِبُّ اللَّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلَّا مَنْ ظُلِمَ وَكَانَ اللَّهُ سَمِیعًا عَلِیمًا
خداوند متعال فریاد زدن به بدگوئى را دوست ندارد جز براى کسانى که مورد ستم قرار گرفته اند. و خدا شنوا و داناست .) ﴿نساء ١٤٨﴾
آنچه از این آیه استفاده می شود این است که خداوند نه تنها به مظلومان اجازه ی افشاگری و فریاد داده ، بلکه با توجه به مفهوم آیه ، این عمل را نیز دوست دارد .
حال در جریان کربلا چه ظلمی بالاتر از این می توانست انجام شود که به فرزند رسول خدا آن همه بی احترامی وجفا کنند.
او را آواره بیابان بی آب وعلف کردند .او را با لب تشنه به شهادت رساندند به طفل شیر خوار او هم رحم نکردند . فرزندان و زنان آن بزرگوار به اسارت گرفته شود و ...
آیا می شود بالاتر از این ستم هم ستمی در نظر گرفت !!!؟
بنابر این ، مجلس عزای آن بزرگوار تریبونی است برای به گوش رساندن این فریاد ، که علاوه بر آن سبب شده که این ظلم و جنایت به دست فراموشی سپرده نشود و علاوه بر آن وسیله ایی جهت احیای سنت و اهداف آن بزرگواران نیز گردیده است .