خوشم نیومد اما تو رودربایستی قرار گرفتم

من یه دختر بیست و شش ساله و تحصیل کرده‌ام خیلی مذهبی و اهل مطالعه هم هستم، زندگی ساده ای‌ام دارم معیارم برای ازدواج بعد از پسندیدن خواستگارم ایمان و درک و فهم و اعتقادات مذهبی مطلوب و تا یه حدودی داشتن یه کار مناسبه

اخیرا خواستگاری داشتم که دیپلمه است شغل آزاد داره پسر ساده و پاکی‌ام به نظر میومد ولی با وجود اینکه اصلا به دلم ننشست تو همون صحبتی که روز خواستگاری باهاش کردم متوجه شدم دنیاش خیلی با من فرق داره به درس دانشگاهم خیلی بدبینه حتی درس و دانشگاهشو به خاطر این بدبینی ول کرده

اعتقاد داره درس فقط برای آقایون باعث پسرفت میشه میگه آدم با درس به هیچی نمیرسه با ادامۀ تحصیل منم مخالفه از سادگی شم خیلی خوشم نیومد دوست دارم همسر آیندم جذبۀ بیشتری داشته باشه اصلا از هم صحبتی باهاش لذت نبردم در کل خیلی باهم فرق داریم

ولی من دلم براش میسوزه نگاهش طوری بود که آدم دلش نمیاد بهش نه بگه؛ دایی دوستمه اونم خیلی اصرار میکرد میگفت مادربزرگم خیلی دعا کرده این وصلت سر بگیره نمیدونم چی کار کنم؟

بلاخره منم این وسط مهمم دلم میخواد از اون آدم تو زندگیم یه چیزی یاد بگیرم با یه دل قرص جواب بدم نه با شک و تردید تو ظاهر هم سختگیر نیستم ولی نمیتونم بدون علاقه از روی رودربایستی با کسی ازدواج کنم.

***جواب:

سلام

در ازدواج تناسب فکری اعتقادی اخلاقی رفتاری لازمه و همچنین پسند قلبی طرف مقابل باید باشه یعنی شما باید بتونی طرفت رو قلبا به عنوان همسر قبول کنی پس در صورتی که اینا نباشه حتی اگر دلت هم بحالش بسوزه ازدواج درست نیست بخاطر اینکه اگر تناسبهای لازمه و علاقه نباشه با صرف دلسوزی نمی‌شه با کسی زندگی کرد چون اگر در این شرایط ازدواج کنی ممکنه بعدها دیگران دلشون بحال زندگی تو که خراب می‌شه بسوزه

موفق باشید