آرزوی شهید

23:39 - 1394/12/19

چکیده: مرحوم امام خمینی: «ما خاکیان محجوب یا افلاکیان چه دانیم که این «ارتزاق عند رب الشهدا» چی است. چه بسا مقامی باشد که خاص مقربان درگاه او (جل و علا) و وارستگان از خود و ملک هستی باشد. پس مثل منِ وابسته به علایق و وامانده از حقایق چه گویم و چه نویسم، که خاموشی بهتر و شکستن قلم اولی است».

آرزوی شهید

یکی از عطایای خداوندی که به جرات می توان آن را بزرگترین هدیه الهی به بشر نامید؛ شهادت است. جهت هدیه بودنش هم به این است که انسانی که بالاخره بعد از اتمام زندگی در دنیا ناگزیر از مرگ است خداوند در نهایت لطف شکل مرگ او را عوض کرده و آن را به یک پدیده افتخار آمیز در دنیا و آخرت مبدّل می سازد.
به تعبیر امیر مومنان علی (علیه السلام): «شما اگر کشته هم نشوید، می میرید. سوگند به آنکه جان علی در دست اوست، فرود آمدن هزار ضربت شمشیر بر سر (در راه خدا) آسان تر است از مردن در بستر».[1]
انسانی که ناخواسته پایان زندگی اش به مرگ ختم می شود، خداوند در معامه ای پر سود جان بنده مومن خود را از او خریداری کند و در مقابل بهشت را به او بدهد. 
«إِنَّ اللّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنفُسَهُمْ وَ أَمْوَالَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الجَنَّةَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ فَيَقْتُلُونَ وَ يُقْتَلُونَ [توبه/۱۱۱] خداوند از مؤمنان جان ها و اموالشان را خريداري مي‏ كند كه (در برابرش) بهشت براي آنان باشد (به اين گونه كه) در راه خدا پيكار مي‏ كنند، مي‏ كشند و كشته مي ‏شوند». آیا نظیر چنین معامه ای در عالم و جود دارد؟ این جان رفتنی را خدا از انسان بخرد و در مقابل چنان پاداشی بدهد.
همانطور که می دانیم در معامله، انسان چیزی را می خرد که قبل از معامله، مالک آن نبوده و بوسیله معامله، مالک آن مال می شود، اما در اینجا با اینکه خداوند که خود مالک بنده و جان اوست و لیکن از باب لطف و نشان دادن نهایت احسان و فضل، در مقام مشتری قرار گرفته و خود را خریدار چنین جانی معرفی کرده است. به نظر می رسد همین یک فخر برای شهید در دو عالم کافی باشد.
بنابراین شهادت مرگ تاجرانه است، یعنی شهید سرمایه اصلی و گرانمایه خود را در جهاد فی سبیل الله با بالاترین پاداش ها معامله کرد، هرچند مجاهد برای تجارت در راه خدا قدم بر نمی دارد و حبا لله هجرت می کند، اما خداوند از سر کرم خود برای او چنین ضیافتی را تدارک دیده است، و این امتیاز فقط مخصوص شهید است.
مسلما کسی که چنین لطف و رحمت خاصه ای از جانب پروردگار عالم نصیب او شود، حال او چنین خواهد بود که «فَرِحِينَ بِمَا آتَاهُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ وَ يَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِينَ لَمْ يَلْحَقُواْ بِهِم مِّنْ خَلْفِهِمْ أَلاَّ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ [آل عمران/170] به آنچه خدا از فضل خود به آنان داده است ‏شادمانند و براى كسانى كه از پى ايشانند و هنوز به آنان ملحق نشدند شادى مى ‏كنند كه نه بيمى بر ايشان است و نه اندوهگين مى ‏شوند».
فضیلت شهادت به قدری است که امیر المومنین (علیه السلام) شنیدن خبر شهادتش را از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) را اینگونه توصیف می کننند: «به رسول خدا عرض کردم مگر در روز احد، که تعدادی از مسلمانان شهید شدند و من از شهادت محروم ماندم و این امر بر من گران آمد، به من نفرمودی: مژده باد تو را که شهادتت پیش روی توست؟
پیامبر به من فرمود: به راستی که همین طور است. حال در آن حال صبر تو چگونه خواهد بود؟
عرض کردم: ای رسول خدا! اینجا جای صبر نیست، بلکه جای شادی و شکر است».[2]
خدا می داند شهادت چه مقامی است که امیر المومنین خود را عاشق آن معرفی کنند.[3] و پس از فرود آمدن شمشیر بر فرق مبارکشان شعار رستگاری سر می دهند.
البته در نگاهی دقیق تر حق این است که شهادت باید به خود ببالد که به لقای امیر المومنین رسید و بدین وسیله خود را زینت بخشید.
اما نکته جالب اینجاست شهیدی که فراتر از بهشت به بهشت آفرین رسید و به مقام عنداللهی راه یافت و «عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ» شد، مقامی که مرحوم امام خمینی خود را از درک آن عاجز می داند و می فرماید: «ما خاکیان محجوب یا افلاکیان چه دانیم که این ارتزاق عند الرّب شهدا چی است».[4]
شهیدی که غرق در الطاف الهی است، شهیدی که در آغوش رحمت خداوند به سر می برد، و در جنة اللقاء غوطه ور است، آرزو می کند دوباره به دنیا برگردد؛ چرا؟
پیامبر خاتم (صلی الله علیه و آله) در پاسخ می فرمایند: «هیچ کس نیست که پس از مرگ نزد خداوند از خیر بهره مند باشد و عین حال بخواهد بخواهد به دنیا برگردد، اگر چه همه ی دنیا به او داده شود، مگر شهید! که چون فضیلت شهادت را می داند، آرزو می کند بر گردد تا در دنیا کشته شود».[5] و در روایت دیگری فرمودند: «عَشْرَ مَرَّاتٍ» یعنی برگردد و ده بار کشته شود.
طبق این روایات می توان گفت او که مشاهده کرده، درک می کند شهادت نزد خدا چه جایگاهی دارد که آرزوی برگشت به دنیا را می کند، اما برای ما خاموشی بهتر و شکستن قلم اولی ست.
و فقط به عنوان حسن ختام یک جمله از فرمانده شهداء، که خود آرزوی شهادت در سر دارد، اکتفاء می کنیم که می فرماید: «شهادت، یعنی وارد شدن در حریم خلوت الهی، و میهمان شدن بر سر سفره‌ی ضیافت الهی».[6]

- - - - - - - - - - 
پی نوشت:
[1]. ارشاد شیخ مفید، ج1، ص238.
[2]. نهج البلاغه دشتی، ترجمه خطبه157.
[3]. شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج6، ص100.
[4]. صحیفه امام، ج 20، ص 101.
[5]. صحیح مسلم، ج3، ص1498، ح108.
[6]. بیانات رهبر انقلاب در دیدار خانواده‌های شهدای استان بوشهر، 1370/10/11.

کلمات کلیدی: 

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
1 + 1 =
*****