سال نو و نواوری های جدید

با نزدیک شدن به سال نو، تمامی مردم ایران درگیر بروز کردن منزل و لوازم و لباس ها هستند و  خلاصه سعی می کنند هر چیز کهنه ای را از خود دور کرده یا با کمی تغییر در آن باعث ایجاد نوآوری و لذت بخش تر کردن آنها شوند.
البته که تنوع و زیبایی خوب و لذّت بخش است و منافات با تعالیم اسلام هم ندارد زیرا از امام صادق (علیه السلام) روایت داریم:
«إِنَّ اللَّهَ جَمِيلٌ يُحِبُّ الْجَمَال‏ [1] خداوند زیباست و زیبایی را دوست دارد».
با این همه دقت نظر شرع به زیبایی و علاقه ما به این نو گرایی ها و تنوع طلبی ها بهتر است این دقت نظر را هم در بهبود اخلاق نوگرایی اخلاقی هم داشته باشیم.
متاسفانه امروزه کارکرد اخلاق از جایگاه خودش خارج شده و به اولویت بعد از خوراک و پوشاک و مسکن، نزول کرده است و این در حالی است که دیدگاه اسلام به اخلاق متفاوت با دیدگاه کنونی مردم به اخلاق است.
امام صادق (علیه السلام) فرمود: «از چيزهائى كه به اسلام زينت مى ‏بخشد خوش اخلاقى با مردم است، اينك پاس داريد خوش اخلاقى و حسن سلوك و اخلاق پسنديده را، زيرا اخلاق نيك و سلوك پسنديده شما را در نزد مردم زينت مى‏ بخشد».[2]
چند نکته در این کلام نورانی قابل توجه است:
1- معصوم اخلاق نیکو را زینت اسلام معرفی می کند و این می تواند خود محرّک خوبی برای تغییر و بهبود اخلاق باشد و ما را به این واردار کند تا به فکر تحولی در بهبود اخلاق خود باشیم و بازخورد تغییر اخلاق خود را از دیگران جویا باشیم.

2- محبوبیت و مورد توجه بودن نزد مردم، امروز از مهمترین دغدغه های مردم است. ببینیم اگر ما این انرژی روزانه و ماهانه را که صَرف زیبایی و محبوبیت بین مردم می کنیم تا مورد توجه بیشتری قرار بگیریم، برای بهبود اخلاق و نحوه برخورد با اطرافیانمان کنیم بسیار پر ثمر و نتیجه بخش هست.
نمونه ای از کارکرد اخلاق در محبوبیت بین مردم را ذکر می کنم تا برای همه ما مفید واقع شود.
ابن شاکر می گوید: «شخصی نامه ای به خواجه نوشت و او را به زشتی یاد کرد. از جمله در نامه خطاب به خواجه طوسی نوشته بود: یا کلب بن کلب؛ یعنی«ای سگ پسر سگ». خواجه در پاسخ، این جمله را نوشت: اما اینکه مرا سگ پسر سگ خوانده ای درست نیست؛ زیرا سگ با چهار دست و پا راه می رود، عوعو می کند و ناخنهایش دراز است، اما من قامتم راست، پوست بدنم بدون مو، ناخن هایم پهن، حرف می زنم و می خندم. بنابراین مشخصات من با سگ تفاوت دارد. خواجه تمام سخنان طرف را با سرشت نیکو و بدون خشم پاسخ داد و یک کلمه نامناسب در پاسخ وی به کار نبرد».پس به دلیل اینکه خواجه نصیر الدین، آراسته به انواع علوم و فنون عقلی و نقلی و معارف بشری بود و از اخلاق حمیده و ملکات فاضله برخوردار بود؛ شاگرد عالیقدر او؛ علامه حلی در باره وی می گوید: «او شریفترین کسی است که ما از لحاظ اخلاق دیدهایم».[3]
-------------------------------------------
پی نوشت:
[1]. الكافي، نويسنده: كلينى، محمد بن يعقوب بن اسحاق‏، تاريخ وفات مؤلف: 329 ق‏، محقق / مصحح: غفارى على اكبر و آخوندى، محمد، موضوع: كتب اربعه‏، زبان: عربى‏، تعداد جلد: 8، ناشر: دار الكتب الإسلامية، مكان چاپ: تهران‏، ج1، ص438.
[2]. «إِنَ‏ مِمَّا يُزَيِّنُ‏ الْإِسْلَامَ‏ الْأَخْلَاقُ‏ الْحَسَنَةُ فِيمَا بَيْنَ‏ النَّاسِ‏ فَتَوَاظَبُوا عَلَى مَحَاسِنِ الْأَخْلَاقِ وَ حُسْنِ الْهَدْىِ وَ السَّمْتِ فَإِنَّ ذَلِكَ مِمَّا يُزَيِّنُكُمْ عِنْدَ النَّاسِ » 
مشكاة الأنوار في غرر الأخبار، طبرسى، على بن حسن‏، تاريخ وفات مؤلف: 600 ق‏، محقق / مصحح: ندارد، موضوع: اخلاق‏، زبان: عربى‏، تعداد جلد: 1، ناشر: المكتبة الحيدرية، مكان چاپ: نجف‏، ص241.
[3]. اسلام پدیا.