چکیده: آیا کسی که بین شهر الف و ب رفت و آمد می کند، اگر روزی بخواهد روزه اش را به قصد مسافرت باز کند می تواند مسافت شرعی را به سمت شهر خود طی کند و روزه اش را افطار کند؟!
سوال: شخصی در شهر الف زندگی می کند و محل کار او در شهر ب می باشد که هر روز مسیر رفت و برگشت را طی می کند. حال اگر روزی بخواهد روزه اش را به قصد مسافرت باز کند می تواند مسافت شرعی را به سمت شهر خود طی کند و روزه اش را باز کند؟!
پاسخ:
آیت الله خامنه ای: اگر سفر مذکور براي رفت يا برگشت از کارش باشد، حکم سفر شغلي دارد و نمي تواند روزه اش را افطار کند.
آیت الله مکارم شیرازی: نمی تواند این کار را انجام بدهد، مگر این که سفر غیر کاری برود.
آیت الله سیستانی: اين شخص كثير السفر است ودر همه سفرها نمازش تمام است ونمى تواند روزه را بخورد.
آیت الله وحید: خیر.
آیت الله شبیری زنجانی: در فرض سوال که فرد، کثیرالسفر است؛ پیمودن مسافت شرعی به سمت شهرش تاثیری در به هم خوردن روزه ندارد و کثیر السفر در همه سفرها نمازش تمام و روزه اش صحیح است مگر در سفر اول بعد از ده روز اقامت در وطن یا به قصد ده روز در غیر وطن، که نمازش شکسته است و روزه صحیح نیست. البته به نظر معظم له مسافرتی که در ماه رمضان موجب اخلال به روزه گردد؛ بنا بر احتیاط جز در حال ضرورت جایز نیست.
آیت الله لنکرانی: اگر کسی هر روز یا لا اقل در هر 9 روز حد اقل یک مرتبه به مقدار مسافت شرعی رفت و آمد کند فرقی نمی کند در محل کار باشد یا جای دیگر و برای حد اقل یک ماه ادامه داشته باشد، تا زمانی که چنین رفت و آمد دارد حکم کثیر السفر را دارد و نمازش درمحل کار و بین راه و نیز در مسافرت به شهر های دیگر هرچند سفر تفریحی یا زیارتی و امثال آن باشد، نمازش تمام و روزه اش صحیح است و درماه رمضان باید روزه را بگیرد. و درهیچ مسیری نمی تواند روزه را بخورد و اگر عمدا روزه نگیردحرام و گناه است، قضا و کفاره واجب می شود.
--------------------------
منبع: استفتاء از دفاتر مراجع معظم