برتری موعود

مهدویت و موعود باوری، در احادیث معتبر اهل‌سنت، وارد شده است و مورد قبول ایشان است.[1] اما برای تبیین جایگاه امامت حضرت مهدی (علیه السلام) باید به کتاب قرآن، که مورد پذیرش شیعه و اهل‌سنت است، رجوع کرد.
امامت حضرت مهدی (علیه السلام)، هم‌چون دیگر ائمه، از چنان جایگاهی برخوردار است که بنابر فرمایش قرآن، از مقام نبوت والاتر است. به‌عنوان مثال می‌توان به آیه «وَ إِذِ ابْتَلىَ إِبْرَاهِمَ رَبُّهُ بِكلَِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ  قَالَ إِنىّ‏ِ جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا  قَالَ وَ مِن ذُرِّيَّتىِ  قَالَ لَا يَنَالُ عَهْدِى الظَّالِمِين.[بقره/124] و پروردگار ابراهيم او را به كارى چند بيازمود و ابراهيم آن كارها را به تمامى، به انجام رسانيد. خدا گفت: من تو را پيشواى مردم گردانيدم. گفت: فرزندانم را هم؟ گفت: پيمان من ستمكاران را دربر نگيرد». این آیه به صراحت مقام امامت را بالاتر از مقام نبوت می‌داند؛ چرا که حضرت ابراهیم، نبی بوده و سپس مقام امامت به ایشان داده شده است.
در این‌جا سوالی پیش می‌آید که از کجا ثابت می‌شود، مقام امامت پس از مقام نبوت، به حضرت ابراهیم داده شده است و امکان این‌که این مقام نیز همزمان با مقام نبوت به ایشان داده شده است، می‌باشد.
در جواب باید گفت که وحی ملازم با نبوت است و تنها همین خطاب در آیه به حضرت ابراهیم، وحی است و همین دلالت دارد بر نبوت ایشان دارد. شواهدی دیگری دال بر این مطلب، هم‌چون تحلیل ساختار ادبی آیه، درنگ در آزمون‌ها و... وجود دارد.[2]
اما نکته‌ی دیگری که باید در راستای جایگاه امام مهدی (علیه السلام) تذکر داد، اقتدای حضرت عیسی (علیه السلام) به ایشان است، که نشان از مقام بالای امام مهدی (علیه السلام) دارد. در این‌باره ابن‌حجر به نقل از ابوالحسن آبدی می‌نویسد: «به‌طور متواتر نقل شده است که امام مهدی از این امت است و حضرت عیسی، پشت ایشان نماز خواهند خواند».[3]

پی‌نوشت:

[1]. مهدی (عجل الله تعالی فرجه) از دیدگاه اهل سنت
[2]. شاهمرادی، محمد مهدی، تحلیل مقام امامت حضرت مهدی (علیه السلام) از دیدگاه فریقین، فصل‌نامه علمی­- پژوهشی مشرق موعود، سال پنجم، شماره 17, بهار 1390.
[3]. «وقال أبو الحسن الخسعي الآبدي في مناقب الشافعي: تواترت الأخبار بأن المهدي من هذه الأمة وأن عيسى يصلي خلفه.» عسقلانی،ابن‌حجر، فتح الباری، محقق: بن‌باز، مدینه، انتشارات دارالفکر، بی‌تا. ج6، ص494.