دختری هستم 21 ساله ،سال آخر دانشگاه .پدرم معتقد هست که باید درسم تموم بشه که ازدواج کنم . واسه همین با وجود اینکه کلی خواستگار دارم تو این 4 سال با یه نفرهم صحبت نکردم .
حتی خودشون رد میکنن بعد به من میگن . خوب چون دوستامو میدیدم که هر کدوم یا شوهر دارن یا دوس پسر دوس داشتم منم یکی رو داشته باشم . به دلیل اعتقادات . از راه چت و اینترنت کاملا محافظه کارانه همون سال های اول وارد شدم . کم کم حس کردم به یکیش که خیلی بهم کم اهمیته علاقه مند شدم . چند بار هم خواستم ازش دور بشم تا فراموشش کنم . ولی نتونستم . تا الان 2 سال میشه که فقط چت میکنیم . اون حسی به من نداره و با کمی منت هنوز هستش . میدونم کارم اشتباه ولی با چت کردن باش حس آرامش دارم .
سطحش خیلی از من پایینتره . این وسط من نمیتونم با حسم کنار بیام.
جواب
سلام
اینکه شما با هیچ نامحرمی ارتباط واقعی بر قرار نکردید جای تقدیره و این نشانگر فطرت پاک شماست اما اینکه در دنیای مجازی به شخصی دل بسته شده اید خطرات این کار اگر از ارتباط حقیقی بیشتر نباشد کمتر نیست و احتمال اینکه ازتون سوء استفاده بشه زیاده لذا سعی کنید به این ارتباط پایان دهید و در راستای ازدواج تون قدم بردارید.
اما در مورد مخالفت خانواده با ازدواج تون عرض کنم که شما باید ناراحتی تان را از این مسئله ابراز کنید و به پدر مادرتان هر طور شده بفهمونید که شما هم مثل هم سن و سالاتون نیاز به ازدواج دارید و همیشه نمی تونید تو خونه بمونید چه بسا در حال حاضر موقعیت هایی که پیش اومده بعد از اتمام تحصیل تکرار نشند( البته احترام به والدین واجبه ولی نباید این امر سبب افتادن به گناه بشه و زمینه صدمات جسمی و روحی را فراهم کنه) ، اگر دیدی توجه نکردند می تونی با یه مشاور مناسب متعهد و متدین در این زمینه صحبت کنی و از ایشان بخواهی که مسئله را با پدر و مادرتان در میون بذاره البته اگر والدینت راضی به مشاوره بشند.یا اینکه از اشخاص صاحب نظر فامیل که مورد قبول والدین تون می باشند برای مطرح کردن مسئله استفاده کنید.
خلاصه مطلب اینکه شما با داشتن خواستگار های مناسب نباید فرصت های طلایی عمرتون را با چت کردن از دست بدی و باید سریعتر این مسئله را به پدرتون مطرح کنید تا زمینه ازدواج تون را فراهم سازد.
موفق باشید