همسرم به من توجهی ندارد!

12:01 - 1395/03/30

چکیده:گاهی نگرش همسران نسبت به یکدیگر به دور از واقعیت می باشد، مواردی مثل انتظارات بیجا و افراط گونه نشأت گرفته از همین نگرش ها هستند که باید اصلاح شود، نگرش های اشتباه و غیر منطقی در زندگی مشکل ساز خواهد بود.

محبت همسر

نوع نگاه و برداشت انسان از هر چیز، نقش مهمی در چگونگی روبه رو شدن با آن دارد. این نگاه و برداشت که آن را « نگرش» می خوانند روش نسبتا ثابتی است که فرد در اندیشه، احساس و رفتار خویش در قبال افراد، گروه ها، موضوع ها یا هر پدیده ای در زندگی دارد.[1] در حقیقت، نگرش فرد، به گونه ای آمادگی را برای توجه یا اقدام به عملی مشخص ایجاد می کند.[2] گاهی نگرش همسران نسبت به یکدیگر به دور از واقعیت می باشد، مواردی مثل انتظارات بیجا و افراط گونه نشات گرفته از همین نگرش ها هستند که باید اصلاح شود، نگرش های اشتباه و غیر منطقی در زندگی مشکل ساز خواهد بود.
در این رابطه نامه ای از انجمن بدست ما رسیده که در اینجا بیان می کنیم:
با سلام/ نزدیک به یک سال هست که ازدواج کرده ایم، همسرم وقتی پیش خانواده‌اش قرار می گیرد، به من توجهی ندارد و به جای صحبت با من با خواهرش حرف می زند و همیشه سرش توی اینترنت هست و با دوستانش تا آخرین وقت شب حرف می زند و با همدیگر به گردش می روند و من مانده‌ام که چه‌کار کنم که ایشان به من هم اهميت بدهد؟ این رفتارش خیلی آزارم می دهد. لطفاً راهنماييم کنید.

پاسخ
سلام
بزرگوار همانطوری که می دانید زندگی مشترک در صورتی که انتظارات معقول و منطقی داشته باشد، شیرین و لذت بخش می‌شود، منتها گاهی تصور و نگرش ها طوری است که شخص بعد از ازدواج اینگونه فکر می کند که همسر به طور کلی متعلق به او می باشد و باید متمرکز او باشد و هرگونه رابطۀ عاطفی با دوستان، خانواده و دیگران قطع شود، هر چند این احساسات تا حدودی به علاقه و محبت بیشتر بین زوجین اشاره دارد، منتها نگرش منطقی و درستی نیست و باید اصلاح شود، داشتن روابط سالم با دوستان و خانواده و برنامه های تفریحی و جنبی یک رفتار عادی انسانی است و انتظار تعطیلی آنها و ترک چنین نگاه و رفتاری به دور از واقع می‌باشد، هر چند اگر کسی افراط کند، رفتارش مورد تأیید نیست. اینکه مردان در برخی از شرایط دوست دارند تنها باشند یا با رفیقان خود تفریح کنند یا با خانواده خودشان باشند، این دلیل بر عدم توجه و بی اهمیتی آنها نیست.
ولی در عین حال اگر این رابطه و رفتارهای ایشان حالت زیاده روی دارد، می‌توانید کمک کنید که اصلاح کنند، شما می توانید در فضای عاطفی انتظارات معقول و منطقی خودتان را به دور از خودخواهی و غرور و عصبانیت بیان کنید تا همسر شما متوجه رفتار و برخورد خودشان باشند. از او بخواهید که برای حضور در کنار خانواده و سایر کارهای جنبی خودشان برنامه ریزی و مدیریت خوبی داشته باشند، در صورت تکرار و عادت می توانید با اسبابی؛ مثل قهر موقت و اعتراض رفتاری به او نشان بدهید که رفتارش اشتباه است و باید اصلاح کند. آگاهی دادن و اعلان مشکل با زبان نرم و بیان متین برای اصلاح و حل مشکل نیز می تواند خیلی موثر شود.
 این بحث را در انجمن دنبال کنید: شوهرم پیش خواهرش به من توجه ندارد!

پی‌نوشت:
[1]. لمبرت، 1964، به نقل از مسعود آذربایجانی و دیگران، روان شناسی اجتماعی با نگرش به منابع اسلامی،1378، ص137
[2]. بالدوین، 1901، به نقل از یوسف کریمی، نگرش و تغییر نگرش،1379، ویرایش، تهران، ص6

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
1 + 0 =
*****