من فوق لیسانس کجا، شوهر دیپلمه کجا!!

هیچ کسی مثل دیگری نیست و مثل دیگران فکر نمی کند. انسانها با همدیگر تفاوتها و اشتراکاتی دارند، زن و مردی موفق هستند که با وجود تفاوتها با هم بسازند و زندگی را تکمیل کنند، اگر تصور ما این باشد که زندگی راحتی مطلق است و تمام انسانها باید مثل ما باشند، منطق غلط و اشتباهی است، بلکه شیرینی زندگی در این است که انسان در راه کمال، با صبوری و بردباری در مقابل مشکلات و سختیها، خود را بسازد و از اعماق مشکلات، به طرف کمال و معنویت حرکت کند، چنین حرکتی شیرین و گوارا خواهد بود.
گاهی بین زن و شوهر اختلافاتی وجود دارد که می توان با تدبیر بیشتر به حل آنها قدم های مثبتی برداشت، البته آنچه مسلم است در موقع انتخاب همسر، تناسب لازم باید رعایت شود. این موضوع آن قدر مهم است که در روایات نیز به آن توجه شده؛ به طوری که از پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نقل شده: بر همتایان خود زن بدهید و از آنها زن بگیرید و به خاطر رعایت سعادت فرزندان آینده خود، همسرانی همتای خود انتخاب کنید[1]. در این حالت مشکلات به حداقل خواهد رسید، در این راستا نامه ای از انجمن بدست ما رسیده که در اینجا بیان می کنیم:
با سلام/ خانمی 29 سال سن دارم. متاسفانه سه سال هست که ازدواج کردم و نه ماه هست که به خانه خودم آمده ام. من و همسرم از لحاظ فرهنگی و علمی و اقتصادی بسیار با هم تفاوت داریم. من فوق لیسانسم و ایشان دیپلم. من وضع مالی پدری‌ام متوسط به بالا، ولی ایشان در حد یک کارمند ساده، امّا روز خواستگاری به من گفتند وضع مالی متوسط و خوب هستند. در حالیکه اینجور نیست اصلا. ایشان زیاد ادب را رعایت نمی کند، ولی برای من خیلی مهم است و اینکه بسیار عصبی و عیب جو و بهانه گیر و عجول هستند؛ طوری که وقتی بحثی پیش می آید، اصلا صبر نمی کند که به حرفهای من توجه کند، حتی این را هم امتحان کردم که بعد از چند ساعت که آرامش ایجاد شد، حرفهایم را بزنم، ولی باز هم ایشان زیاد شنونده خوبی نیست و اینکه برای مسائل خیلی جزئی، ایراد می گیرد و عیب جویی می کند. اصلا از لحاظ فرهنگی با هم مطابقت نداریم. تمام ساعت های بیکاری‌اش با موبایل سرگرم است و بنده هیچ نیاز عاطفی و محبتی از او دریافت نمی کنم، ولی باید هر سه روز یکبار نیاز ایشان را برآورده کنم، متوجه شده ام ارتباطهای تلفنی را با دختران دیگری دارد، نگرانم، آیا می توانم به جدایی فکر کنم، لطفا راهنمایی کنید.
پاسخ:
سلام/ اولا قبل از اینکه وارد بحث شویم اشاره کنم که جدایی و طلاق آخرین تیر و گام حل مشکل است و این افکار و نگرانی ها می تواند تقویت کننده انگیزه جدایی باشد. نکاتی را بیان فرمودید، یک سری مشکلاتی هستند که در تمام ابعاد زندگی می تواند تحقق پیدا کند و خیلی ربطی به تناسب داشتن نیست و اینکه شما تحصیلات فوق دارید و ایشان دیپلم، این هم موضوعی است که خودتان در ابتدا انتخاب کرده‌اید و باز نمی تواند مساله اختلاف برانگیزی باشد، هر چند اگر تناسب شما چه از لحاظ رفتاری و تحصیلات بیشتر بود، مشکلات شما شاید به حداقل می رسید. اما مواردی را که مطرح فرمودید، با رعایت یک سری راهکارها می توان مشکلات را به حداقل رساند، ضمن اینکه شما هنوز 9 ماه است وارد زندگی واقعی شده اید و نیاز هست که با بردباری و حوصله بیشتر به حل مشکلات پیش قدم باشید و خیلی عجول نباشید.
منتها نکاتی برای حل مشکل همسرتان:
1. به نقاط قوت و خوب او فکر کنید، مشکلاتی را که مطرح کردید، چیز خاصی نیست که بتوان با آنها تصمیم به جدایی گرفت، بلکه می توان به راحتی حل کرد و حتی بهتر هم بهبود بخشید. در کنار این ضعفها، به خصوصیات مثبت همسرتان فکر کنید، این باعث می شود که علاقه شما بیشتر شود، حتی اگر رابطه شما گرم و صمیمی شود، می توان کمک کرد که عیب های خودش را کاملا اصلاح کند. وقتی محبت حاکم شد شخص تسلیم می شود، به جای نقد و انتقاد به فکر اصلاح رابطه باشید، منتها با صبر و حوصله و با انگیزه بیشتر به این مساله بپردازید.
2. ارتباط های همسر با دیگران نشانگر این است که رابطه شما در خانواد، خیلی محکم و صمیمی نیست و این یک زنگ خطر است و باید خودتان چاره اندیشی کنید؛ یعنی قبل از خطر واقعی باید شما زمینه برگشت و اصلاح را باید ایجاد کنید.
3. هر زندگی مشکلات خاص خودش را دارد، بر فرض شما با یک فرد هم سطح خودتان ازدواج می کردید، فرد با ادبی بود، وضع مالی بالایی داشتند، بهتر از خانواده شما موقعیت داشتند، اما مثلا: شما را خیلی دوست نداشت یا خوشان را بالاتر از شما می پنداشت، همیشه با دوستانش بود و... بالاخره در هر زندگی مشکلات خاص خودش پیش می آید و هنر در این است که با مشکل مقابله کنید، نه اینکه از مشکل فرار کرده و به فکر راه حل اشتباهی باشید.
4. می توانید با همسرتان رابطه را گرم کنید و خصوصا زمانی که به شما ابراز لطف و محبت می کند، با زبان نرم و بدون کینه و ناراحتی سر مشکل را باز کنید و برای راه حل، به انتظارات همدیگر گوش کنید و به همدیگر تعهد بدهید که کمک کنید مشکل زندگی حل شود. باید طوری فضا را ایجاد کنید که این حس انگیزه تغییر و متوجه شدن به نوع مشکل در وجود همسرتان فعال و در مرحله عمل بروز و ظهور پیدا بکند.
5. باید نگاه خودتان را تغییر دهید، نگاه مغرورانه، فرض داشتن سطح بالا از همسر، می تواند زندگی را سختتر و مشکلات دیگری را در عمل و رفتار ایجاد کند؛ بنابراین باید عاقلانه و عاشقانه زندگی خودتان را بسازید. مقایسه و حسرت خوردن زندگی را تباه می کند.
6. به رفتارهای خودتان نیز یک تاملی بکنید، چه بسا شما هم در برخی از موارد زمینه ساز نفرت و کینه و کاهش روابط عاطفی می گردید و همین موجب  وسیع تر شدن مشکلات می گردد.
7. فراموش نکنید که یک مرد، به تحسین و احترام همسرش نیاز دارد،[2] شما می توانید از این طریق او را برای حل مشکلات و داشتن روابط سالم و عاشقانه مشتاق و با انگیزه بکنید.
8. به همسر خود اعتماد کنید و او را متوجه این موضوع بسازید،[3] تخریب و عدم اعتماد، موجب ایجاد فاصله و مشکلات دیگری در زندگی خواهد شد.
این بحث را در انجمن دنبال کنید: شوهرم دیپلم، منتها من فوق لسانم!

پی نوشت:
[1]. مجلسی، بحار، ج 100، ص226.
[2]. زهر آیت اللهی، مهارت های زندگی خانوادگی در آیات و روایات، ص176، نشر معارف،1393
[3]. همان، ص173