چکیده: آزادگان با استقامت بر آرمانهای توحیدی وارد معامله با پروردگار عالم شدند، لذا تحمل رنج سالها اسارت را برایشان آسان گشته، لذا امروزه بعنوان اسوهها و مصادیق استقامت بر آرمانهای توحیدی مطرحاند.
بیست و شش مرداد از روزهایی است که یاد و خاطره آن همیشه در نزد ملت غیور ایران گرامی و ماندگار خواهد بود زیرا آغاز بازگشت آزادگان به میهن اسلامی در بیست و شش مرداد 1369 شمسی به وقوع پیوست. آزادگان عزیز دربازگشت به میهن با خاطرات گران قدرخود درسهای بزرگی از فضیلت اخلاقی استقامت و پایداری را به ملت غیور ایران آموختند.
آزادگان عزیز به حقیقت الگوی شایستهای از استقامت، ايثار و ازخودگذشتگی هستند و لازم است خاطرنشان شود: استقامت و ایثار آزادگان سرافراز در طول سالهای اسارت مایه عزت و سربلندی ملت ايران را نیز فراهم كرد چه اینکه عوامل استکبار جهانی بسیار سعی کردند که استقامت آزادگان را بشکنند و برای نیل به این مقصود اقدام به هر جنایت و فتنهای علیه آزادگان در بند کردند تا بتوانند با اهداف تبلیغاتی تمام اهداف والای مردم انقلابی و مسلمان ایران را خدشه دار کنند اما این استقامت آزادگان بود که خط بطلانی بر تمام توهمات خام مزدوران استکبار کشید.
در تبیین فضیلت این استقامت والای آزدگان که با تحمل سال ها درد و رنج همراه بوده شایسته است به آیه 30 سوره فصلت اشاره شود که می فرماید: «إِنَّ الَّذينَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلائِكَةُ أَلاَّ تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتي كُنْتُمْ تُوعَدُون [فصلت/ 30] به يقين كسانى كه گفتند: پروردگار ما خداست سپس استقامت كردند، فرشتگان بر آنان نازل می شوند كه: نترسيد و غمگين مباشيد و بشارت باد بر شما به آن بهشتى كه به شما وعده داده شده است» در آيه مورد بحث سخن از مؤمنان با استقامتی است كه به شکل ستودنی در ايمانشان راسخ و پا بر جا هستند.
برخلاف افرادی كه دم از علاقه به آرمان های توحیدی میزنند، ولى در عمل استقامت ندارند، افراد سست و ناتوانی كه وقتى در برابر مشکلات قرار میگيرند با آرمان های توحیدی وداع كرده، و در عمل در صف دین ستیزان قرار مىگیرند، و هنگامى كه منافعشان به خطر میافتد همان ايمان ضعيف و مختصر را نيز از دست میدهند حال چه رسد به درد و رنجی که آزادگان گران قدر در طول سالها شکنجه و عذاب تحمل کردند ولی با این حال بر آرمان های توحیدی استقامت کردند.
راز استقامت ستودنی آزادگان در این است که آنان می دانند ارزش مقام والای انسانیت در پرتو ايمان و استقامت متبلور می شود، علاوه بر این آیه فوق و ایات بعدی کسانی را که اين دو فضیلت مهم انسانی را در وجود خود زنده مى كنند مستحق مواهب والایی از سوى خداوند متعال می داند. مواهبى كه از سوى فرشتگان الهى كه بر آنها نازل می شوند به آنها بشارت داده می شود. این آیات خاطر نشان می کنند انسان بجايى می رسد كه در پرتو ايمان و استقامت، فرشتگان الهی بر وی نازل می شوند و پيام الهى را كه سراسر لطف و مرحمت است به او اعلام می کنند، که نخستين بشارت در مورد عدم خوف و دومين بشارت عدم حزن است، در سومين مرحله میگويند: «أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتي كُنْتُمْ تُوعَدُون [فصلت/ 30] بشارت باد بر شما به آن بهشتى كه به آن وعده داده میشديد».
در چهارمين بشارت در آیه بعد می افزايند: «نَحْنُ أَوْلِياؤُكُمْ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ فِي الْآخِرَةِ [فصلت/ 31] ما ياران و مددكاران شما در زندگى دنيا و در آخرت هستيم» یعنی در مسیر استقامت هرگز شما را تنها نمی گذاريم، در نيكى ها به شما كمك مى كنيم، و از لغزشها شما را حفظ مى نمائيم تا وارد بهشت شويد. در پنجمين بشارت مى گويند: «وَ لَكُمْ فِيها ما تَشْتَهِي أَنْفُسُكُمْ [فصلت/ 31] در بهشت براى شما هر چه بخواهيد از مواهب و نعمتها فراهم است» یعنی هيچ قيد و شرطى در بهره مندی شما از موهبت های جاوید بهشت در كار نيست، و همین آیه در ششمين بشارت می افزاید: «وَ لَكُمْ فِيها ما تَدَّعُونَ» یعنی اين كه نه تنها نعمتهاى مادى و آنچه دلخواه شما است به شما می رسد، بلكه آنچه از مواهب والای معنوى طلب كنيد در اختيار شما است و در نهایت فرشتگان در هفتمين بشارت بیان می کنند: «نُزُلًا مِنْ غَفُورٍ رَحِيمٍ» یعنی شما ميهمان خاص خدا در بهشت جاويدان او هستيد، و همه اين نعمتها به عنوان پذيرايى يك ميزبان والا از يك ميهمان گرامى از سوى پروردگار غفور و رحيم به شما ارزانى داشته میشود.
کاملا مشخص است دلیل استقامت ماندگار آزادگان این است که آنان با استقامت بر آرمان های توحیدی وارد معامله ای با سود بینهایت ارزشمند و جاوید با پروردگار عالم شدند، لذا تحمل رنج سالها اسارت را برایشان آسان گشته و ما انان را امروزه بعنوان اسوهها و مصادیق استقامت بر آرمانهای توحیدی میشناسیم.
نظرات
استقامت آزادگان چه دلیلی داشت این رو هم توضیح بدید
در تبیین فضیلت این استقامت والای آزدگان که با تحمل سال ها درد و رنج همراه بوده باید به آیه 30 سوره فصلت اشاره کرد که می فرماید: «إِنَّ الَّذينَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلائِكَةُ أَلاَّ تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتي كُنْتُمْ تُوعَدُون [فصلت/ 30] به يقين كسانى كه گفتند: پروردگار ما خداست سپس استقامت كردند، فرشتگان بر آنان نازل می شوند كه: نترسيد و غمگين مباشيد و بشارت باد بر شما به آن بهشتى كه به شما وعده داده شده است» در آيه مورد بحث سخن از مؤمنان با استقامتی است كه به شکل ستودنی در ايمانشان راسخ و پا بر جا هستند.
راز استقامت ستودنی آزادگان در این است که آنان می دانند ارزش مقام والای انسانیت در پرتو ايمان و استقامت متبلور می شود، علاوه بر این آیه فوق و ایات بعدی کسانی را که اين دو فضیلت مهم انسانی را در وجود خود زنده مى كنند مستحق مواهب والایی از سوى خداوند متعال می داند. مواهبى كه از سوى فرشتگان الهى كه بر آنها نازل می شوند به آنها بشارت داده می شود. این آیات خاطر نشان می کنند انسان بجايى می رسد كه در پرتو ايمان و استقامت، فرشتگان الهی بر وی نازل می شوند و پيام الهى را كه سراسر لطف و مرحمت است به او اعلام می کنند، که نخستين بشارت در مورد عدم خوف و دومين بشارت عدم حزن است، در سومين مرحله میگويند: «أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتي كُنْتُمْ تُوعَدُون [فصلت/ 30] بشارت باد بر شما به آن بهشتى كه به آن وعده داده میشديد».