چرا من زرتشتی نیستم؟

09:23 - 1395/06/18

چکیده: بین زرتشتیان اتفاق وجود دارد که اوستا احتمالاً در اصل دارای 345700 کلمه بوده است که اکنون این کتاب دارای 83000 کلمه است.شخصی به نام کریستین سن معتقد است که دلیل کاسته شدن از حجم اوستا در دوره ساسانی این بوده است که خود آن‌ها اقدام به کاستن آن کرده‌اند به این دلیل که پاره‌ای از افسانه‌ها و اسطوره‌های عامیانه در اوستا وجود داشته است که غیرقابل‌پذیرش بوده‌اند.

چرا من زرتشتی نیستم؟

استعمارگران و دنباله‌روهای خائن آن‌ها، یعنی سلطنت‌طلبانی که دست‌شان از منافع ایران اسلامی کوتاه شده است، سعی فراوان دارند تا در مقابل اسلام عزیز، بدلی درست کرده و جوانان مسلمان را به هر طریقی که شده از اسلام و از اهل‌بیت(علیهم‌السلام) دور کنند. آن‌ها این شعار را سر داده‌اند و بر آن نیز تأکید فراوان دارند: با وجودی که ما دین زرتشت و دین آبا و اجدادی داشتیم و با وجود این‌که ما تمدن ده‌ هزار ساله داریم و حتی دین‌مان نیز بسیار کهن‌تر از اسلام اعراب است، چرا باید دین اعراب را پذیرا شویم و چرا باید به دنبال تازیان راه بیفتیم و از فرهنگ آن‌ها پیروی و حمایت کنیم. وقتی خودمان دینی به نام دین زرتشتی داشته‌ایم دیگر چه نیازی داریم که از دین دیگری پیروی کنیم آن‌هم دین تازیان و اعراب بادیه‌نشین.

این‌ها سؤالات و شبهاتی است که در بین جوانان ایران اسلامی نشر داده می‌شود، البته این را هم ما باید متذکر شویم، کسانی بیشتر به این شبهات و به این حس ناسیونالیستی دامن می‌زنند که هیچ اعتقادی به دین زرتشت و ایران باستان هم ندارند. چون اگر این‌ها صادق بودند، در دوران سخت جنگ و انقلاب به دامان اربابان استعمارگرشان پناه نمی‌بردند. هدف نهایی آن‌ها این است که جوانان مسلمان و مؤمن این مرز و بوم را در مقابل اسلام قرار دهند و الا این‌ها نه اعتقادی به وطن دارند و نه به دین زرتشت.

پاسخ:
در ابتدا لازم است به این نکته اشاره‌ کنم که ما به‌ عنوان یک ایرانی و یک مسلمان، به‌ هیچ‌ وجه منکر تمدن چندین هزار ساله ایران بزرگ نیستیم. ما هم به عنوان یک ایرانی و عاشق این سرزمین، به تمدن و فرهنگ چند هزار ساله خود افتخار می‌کنیم. ولی نکته‌ای که در این‌جا وجود دارد این است که ما به بهانه وطن‌پرستی حاضر نیستیم که هر چه که دیگران از خرافات به ما دیکته می‌کنند، همه را  بپذیریم. ما ستم و ظلم شاهان ستم‌گر را هیچ‌گاه حاضر نیستیم بپذریم، هم‌چنین حاضر به پذیرش خرافات و انحرافات نخواهیم بود.

انتخاب دین و اعتقاد، باید از روی آگاهی و بینش و تدبر کامل انجام شود. بر اساس آموزه‌های اسلام، در دین مبین اسلام، اصول دین تحقیقی هستند نه نقلیدی، یعنی باید اصول دین را از روی عقل و تفکر و مطالعه و پژوهش به دست آورد. به عبارت دیگر، کسی حق ندارد بگوید، چون پدر من مسیحی یا مسلمان یا  زرتشتی است من هم باید مسیحی یا زرتشتی یا مسلمان باشم. احکام و فروع دین به خاطر این‌که تخصصی است، باید تقلید شوند و از متخصصین زمان و از آگاهان و دین شناسان خبره پرسیده شود.[1] پس بنابراین آموزه‌های دینی اسلام را  باید با چشم‌ باز و با مطالعه و پژوهش عمیق به به دست آورد. با چشم باز و با مطالعه، باید ببینیم کدام دین حق است و کدام دین باطل است.

حال ما به مقایسه اسلام و دین زرتشت می‌پردازیم تا از جهت عقلی و استدلالی بدانیم که کدام‌یک حق و کدام باطل است:
ابتدا نگاهی می‌اندازیم به دین زرتشت.

دین زرتشت ازنظر تاریخی:
در مورد دین زرتشت اطلاعات دقیقی وجود ندارد. حتی برخی اصل این دین را نیز منکر شده‌اند و معتقدند که اصل دین زرتشت هم همانند شخصیت رستم و اسفندیار موهوم و افسانه است.[2]
برخی دیگر تاریخ ظهور آن را 600 سال قبل از میلاد و برخی دیگر تا 6000 سال قبل از میلاد نیز دانسته‌اند. ولی قول مشهور آن است که این دین 660 سال پیش از میلاد وجود داشته است و پیامبر این دین یعنی زرتشت، در سن سی‌سالگی دعوت به دین خود را آغاز کرده است.[3] ‏حتی محل تولد وی نیز مورد تردید است، عده‌ای محل تولد ایشان را در آذربایجان، عده‌ای در افغانستان، عده‌ای فلسطین ، عده‌ای دیگر آن‌را در خوارزم و فارس دانسته‌اند.[4]
اما این‌که این دین، واقعاً دینی الهی است یا نه این هم مورد تردید است. یعنی هیچ دلیل محکمی بر این‌‌که زرتشت دین الهی است وجود ندارد.[5] 

پس این دین از جنبه‌های مخلتف مورد تردید است، هم از نظر تاریخ ظهور آن، هم از نظر الهی بودن آن و هم از نظر مکان تولد پیامبر آن(اگر بپذیریم که دین الهی است) مورد تردید بسیار است.

موثق نبودن اوستا:
کتاب زرتشتیان «اوستا» نام دارد. قدیمی‌ترین نسخه این کتاب که به خط «دبیره» نوشته شده است در دانمارک وجود دارد.[6]
به عبارت دیگر، آخرین و قدیمی‌ترین نسخه‌ای که از اوستا وجود دارد، مربوط به سال 1325میلادی است، یعنی 1908 سال بعد از کشته شدن زرتشت. به معنای دیگر، با این مطلب، روشن می‌شود که زرتشتیان یا 20 قرن کتاب مدونی نداشته‌اند و یا اگر هم داشته‌اند برای ما شناخته‌ شده نیست و اثری از آن وجود ندارد.

علاوه بر تمام این‌ها بین زرتشتیان اتفاق وجود دارد که اوستا احتمالاً در اصل دارای 345700 کلمه بوده است که اکنون این کتاب دارای 83000 کلمه است.[7] 
یعنی اوستای قدیمی بیش از چهار برابر اوستای کنونی بوده است. حال چرا این مقدار عظیم از اوستا کاسته شده است، هیچ مشخص نیست. شخصی به نام «کریستین سن» معتقد است که «دلیل کاسته شدن از حجم اوستا در دوره ساسانی این بوده است که خود ساسانیان اقدام به کاستن آن کرده‌اند؛ به این دلیل که پاره‌ای از افسانه‌ها و اسطوره‌های عامیانه در اوستا وجود داشته است که غیر قابل قبول بوده است».[8] 

برخی نیز براین باورند که اوستا در دوره هخامنشی مدون بوده است و با حمله اسکندر از بین رفته است و یا این‌که اسکندر آن را سوزانده  است و تا ظهور ساسانیان، اثری از اوستای مدون وجود نداشته  است، تا این‌که بعد از سال‌های طولانی، به دستور اردشیر بازسازی‌ شده است.[9] حال این اوستا، با اوستای قدیمی چقدر انطباق دارد معلوم نیست.

خلاصه مطلب این می‌شود، به فرض که اوستای فعلی، همان اوستایی باشد که از زمان زرتشت باقی‌ مانده است؛ ولی باز حداقل دو سوم  اوستای قدیمی وجود ندارد. یعنی ما  هم اکنون  اوستایی در دست داریم که ناقص است و دو سوم آن حذف شده است. یعنی دین زرتشت، دینی است که بیشتر از دو سوم آن از بین رفته است. سؤال این است، آیا دینی که بیشتر از دو سوم آن به دست ما نرسیده، می‌تواند قابل پیروی باشد؟

حال می‌پردازیم به اسلام و قرآن کریم
اسلام دینی است که ‌زمان، ‌مکان و محل دقیق تولد پیامبرش دقیقا مشخص است. رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) در سال عام‌الفیل چهل سال قبل از بعثت و 53 سال قبل از هجرت در شهر مکه به دنیا آمد. پدرش عبدالله، مادرش آمنه، و پدربزرگش عبدالمطلب یکی از شخصیت‌های معروف قریش و مکه بوده است. رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) در سال 40 عام‌الفیل، 13 سال قبل از بعثت به پیامبری مبعوث شد.[10]

اعتبار کتاب مقدس مسلمانان
قرآن کریم نزد تمام مسلمانان معتبر بوده و همه بالاتفاق قبول دارند که قرآن کریم هیچ کم و زیادی ندارد و همان قرآنی است که در بر قلب نازنین پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌وآله) نازل شده است.  همه مذاهب اسلام با همه اختلافاتی که دارند، در این‌که قرآن کریم بدون تحریف در اختیار ماست اتفاق دارند.[11]

بنابراین جای این سوال است که بپرسیم  آیا دین زرتشت قابل پیروی است یا اسلام؟ دین زرتشتی که در طی قرون متمادی تمام کارایی خود را از دست‌ داده است و آن‌قدر از جهت زمان و مکان ظهور و حتی کتاب مقدس، ابهام در آن وجود دارد که برای هیچ انسان عاقلی جای شک و شبهه باقی نمی‌ماند که چنین دینی به‌ هیچ‌ وجه قابل پیروی نیست.

______________________________________
پی‌نوشت
[1]. توضیح المسائل، آیت الله مکارم شیرازی، قم، امام علی بن ابی طالب(ع)، 1384، ص 13، مسئله 1.
[2]. شهيد مطهرى، مجموعه آثار، ج 14، ص 239، قم و تهران : صدرا، چاپ هشتم، 1383.
[3]. حسين توفيقى، همان، ج 14، ص 186؛ جان بى‏ناس، تاريخ جامع اديان، ترجمه على اصغر حكمت، ص 453.
[4]. شهيد مطهرى، مجموعه آثار، ج 14، ص186؛حسين توفيقى، آشنايى با اديان بزرگ، ص 57 و 58.
[5]. رسول رضوى، بازكاوى تاريخ و آموزه‏هاى زرتشت (مق)، معارف (ماهنامه)، ش 49.
[6]. ابراهیم پورداود ، اوستا، ص 49، ق: منبع پیشین.
[7]. شهيد مطهرى، مجموعه آثار، ج 14، ص 188.
[8]. كريستن سن، آرتور امانوئل، ايران در زمان ساسانيان، ص 163 و 164.؛حسين توفيقى، همان، ص 59.
[9]. شهيد مطهرى، مجموعه آثار، ج 14، ص 187.
[10]. الکامل،‌ ج 11،‌ ص 283، السیره النبویه، ج 1، ص 45؛ فروغ ابدیت، سبحانی، جعفر، فروغ ابدیت، قم، بوستان کتاب، چاپ بیست ویکم، ۱۳۸۵ ش  ج 1، ص 125 و ص 151.
[11]. جوادي آملي، عبدالله، تفسير موضوعي جلد 1: قرآن در قرآن، قم: مركز نشر اسراء، 1378 شمسي، ص 315-349؛ نزاهت قرآن از تحريف، قم: مرکز نشر اسراء، 1378 شمسي؛مركز الثقافة والمعارف الاسلامية، علوم القرآن عند المفسرين، قم: مكتبة الاعلام الاسلامي، 1416 ق، ج 1، ص 485 ـ 586؛عرفت، محمدهادي، صيانة القرآن من التحريف، قم: جماعة المدرسين، 1413 ق؛ موسوي خويي، سيدابوالقاسم، البيان في التفسير القرآن، بيروت: دار الزهراء، 1401 ق، ص 197 ـ 235؛ فاضل لنكراني، محمد، مدخل التفسير، تهران: مطبعة الحيدري، 1400 ق، ص 183 ـ ؛296؛ عسكري، سيدمرتضي، القرآن وروايات المدرستين، بيروت: شركة التوحيد، 1417 ق، ج 2، ص 9.

نظرات

Plain text

  • تگ‌های HTML مجاز:
  • آدرس صفحات وب و آدرس‌های پست الکترونیکی بصورت خودکار به پیوند تبدیل می‌شوند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
8 + 1 =
*****