
دخترى هستم بیست و یک ساله كه همراه خانوادهام خارج از كشور زندگى میكنم، خانواده خوبى دارم از لحاظ ظاهرى هم چیزى كم ندارم ،اما من فكر میكنم براى ازدواجم مشكل دارم چون از هیچ كس خوشم نمیاد ،هیچ كس تو زندگیم نبوده ولى نمیدونم چرا كسى رو نمیتونم به عنوان همسر بپذیرم
با این كه خواستگارهای خوبى دارم اما به هیچ کدومشون هیچ احساسى ندارم حتى خوشم هم ازشون نمیاد. نمیدونم چه مشكلى دارم همه دوستام بهم میگن آدم آهنى هستى كه احساس ندارى، طورى شده كه واقعا باورم شده این موضوع حقیقت داره واسه آیندهام خیلى نگرانم
میترسم تا آخرِ عمر تنها بمونم در ضمن دختر مغرور و محتاطى هستم سعی میکنم از عقلم دستور بگیرم نه از دل و احساسم.
***جواب:
سلام
منشاء اینکه آدم از کسی خوشش میاد و بهش علاقه مند میشه اینه که در ظاهر یا باطن او نقاط مثبتی رو میبینه که دلش رو جذب میکنه به عبارت دیگه علاقه بخاطر زیبایی طرف مقابل ایجاد میشه و این زیبایی میتونه ظاهری یا باطنی باشه
یعنی ممکنه آدم از ظاهر و قیافه و اندام کسی خوشش بیاد یا اینکه افکار و اخلاق و رفتار و شخصیت و منش او جذبش کنه. با توجه به اینکه نوشته اید از خواستگارها خوشتون نمیاد تصور میکنم مشکل شما با ظاهر افراده نه باطنشون ؛یعنی ظاهر و قیافه و اندام اونا رو نمیپسندید در نتیجه ممکنه فرد یا افرادی باشند که افکار و اخلاق و رفتارشون مورد پسند شما قرار بگیره پس اگر بتونید مشکل ظاهر و قیافه رو حل کنید به راحتی میتونید به فردی که افکار و اخلاق و رفتار و شخصیت و منش خوبی داره علاقه مند بشید
اولین احتمالی که در مورد شما میشه داد اینه که با توجه به محیط خارج کشور، شما از نظر ظاهر طرف مقابل ایده آل گرا شده باشی یعنی توقعت در این زمینه بالا باشه ،مثلا فردی با قیافه یا ظاهر خاص رو مد نظر داشته باشی و هرکس که میاد با اون مقایسهاش میکنی و وقتی میبینی که فاصلهاش با فرد ایده آلت زیاده در نتیجه ازش خوشت نمیاد
اگر این طور باشه باید واقع بینانه فکر کنی و تصویر ایده آلی که از همسر آینده در ذهنت ساختی پاک کنی و خواستگارها رو مستقلا ببینی نه در مقایسه با اونی که مورد نظرته، علاوه بر اینکه میتونی وقتی از کسی خوشت نیومد فوری ردش نکنی و با افکار و عقاید و اخلاقیات و سایر خصوصیاتش آشنا بشی ،چون اگر از این جهت مورد پسندت باشه امکان داره تدریجا از نظر ظاهری هم مورد قبولت قرار بگیره یعنی ممکنه جذابیت باطنیش سبب بشه که حساسیت تو به ظاهرش از بین بره و بتونی قبولش کنی
موارد بالا در صورتیه که با ظاهر خواستگارها مشکل داشته باشی اما اگر به دلیل خاصی مردها برای تو جذابیت باطنی نداشته باشند مثلا بخاطر مسائلی که دیدی یا شنیدی بهشون بدبین باشی، در این صورت تا مشکلت رو در این زمینه حل نکنی نمیتونی ازدواج کنی
البته با توجه به اینکه دوستات بهت میگن آدم آهنی هستی و احساس نداری، میشه یه احتمال دیگه داد که شما مشکلت خاص باشه یعنی به صورت ذاتی نسبت به جنس مخالف کششی نداشته باشی یعنی احساسی که بعد بلوغ جنسی در دختر و پسر نسبت به همدیگه بیدار میشه که نگاهشون به هم عوض میشه در تو بیدار نشده باشه و یا بقدری ضعیف باشه که جنس مخالف برات جذابیت خاصی نداشته باشه و در حقیقت برای تو با جنس موافق تفاوت نکنه، اگر این طور باشه باید به پزشک متخصص باییست رجوع کنی
البته این عدم جذابیت میتونه عارضی هم باشه یعنی بخاطر دیدن صحنهها یا موارد دیگر، جذابیت جنس مخالف برات از بین رفته باشه که در این صورت باید دید که علت تاثیر اون موارد چی بوده تا با رفعش، جذابیت جنس مخالف در وجود تو دوباره احیا بشه.
موفق باشید
نظرات
در مورد هر آدمی میتوان گفت که بالفطره نیاز به همزادی یا بشری مادی دارد که بتواند نیازهای روحی وروانی خود را برطرف کند در چنین شرایطی هم خود غرور یا خانواده هم کاربرد اساسی در این شرایط دارند
میگن انسان خود مختار است.. خود مختاری نیز دلیلی بر رفع قسمتی از احتیاجات آدمیست..نیاز اساسی مانند جفت ..یار یا یه دوست
خانم محترم وسواسهای فکری در این زمینه بخصوص زمینه ازدواج یک مشکل طلقی میشه اما میگن هر قفلی یه کلید داره.. شماهم نیباید در موارد مشابهی خود را در تنگنا قرار دهید
برای تجربه میتوانید از کتابها فضاهای آزاد یا همون با دوستانتان ارتباط برقرار کنید که در خود جهشی برای پریدن از این مرحله ی خود مغروری باشد سعی منید مسائل زندگی بخصوص در مسئله ازدواج را با بینشی باز بررسی کنید وسخت گیر نباشید...
انشالله که مشکلتان حل شود..توکل بر الله♥
باسلام
من دختری 23 ساله دانشجویی ترم 2 ارشد هستم از ماه دوم ورودم به این مقطع به صورت خیلی اتفاقی با یکی از همکلاسی هایم ارتباط پیامکی برقرار کردیم که اوایل فقط درسی بود ولی رفته رفته منجر به آشنایی بیشتر و ابراز علاقه به صورت غیر مستقیم وپیامکی از طرف وی شد ناگفته نماند که این احساس کاملا یک طرفه نیست و من هم نسبت به او احساس خوبی دارم ضمنا ایشان از لحاظ سنی و شغلی مطابق با معیار های من هستند مشکل اینجاست که تکلیف من مشخص نیست نمیدونم باید منتطر بمونم و یا به نظر شما چه اقدامی میتونم بکنم
سلام
مطلب شما تا 24 ساعت آینده همراه با جواب پست خواهد شد
سلام به نظره من اصلا ارتباط دوستانه نداشته باش فقط از طریق خانواده فقط فقط فقط خانواده....این راه فایده نداره...