- محدودکردن اهداف شهدا به مقاصد حقیر و کوچک، جفای به آنان و به نسل‌های آینده است. آرمان شهدا خداوند و تحقق احکام خداوند بر روی زمین بود.
آرمان و هدف هر گروهی در تاریخ مشخص است. امثال آلمان نازی -در گذشته- و آمریکای لیبرال -در حال حاضر- آرمانی جز کشور‌گشایی، چپاول، استثمار و تحمیل امیال شیطانی خود بر دیگران نداشته و ندارند. هر مورخ منصفی که تاریخ را روایت کند نمی‌تواند موردی از حسن نیت، برای جنگ‌های این دولت‌ها پیدا کند.
بدون آرمان و هدف هم که کسی کاری نمی‌کند. مگر می‌شود فردی یا افرادی در میدان‌های پرخطر حاضر شوند اما هیچ آرمانی نداشته باشند! آرمان که می‌گوییم می‌تواند کسب شهرت، دفاع از خاک، رسیدن به شهوات دنیوی، ارضای صفت قساوت، کسب غنایم جنگی و مواردی مشابه هم باشد و کلمه‌ی «آرمان» الزماً بار معنایی مثبتی بهمراه ندارد.
در مقابل، نبردهایی در طول تاریخ بوده است که مقاصد و آرمان‌های بسیار بلند و مقدسی را دنبال می‌کردند و هدفشان از پای نهادن در میدان‌های خطر، کسب رضایت پروردگار، کمک به دین او و تحقق احکامش بوده است. دفاع مقدس هشت‌ساله‌ی ملت بزرگ ایران یکی از مصادیق برجسته‌ی این نبردهاست.
انقلابی با محوریت اسلام و حکومتی به نام دین خدا -پس از قرن‌ها- تشکیل شد و روزنه‌ی امیدی را در دل مستضعفان جهان باز کرد؛ اما دشمنان حقیقت با هجمه‌ای همه‌جانبه درصدد خاموش‌کردن این مشعل رستگاری و هدایت برآمدند. در چنین شرایطی بود که جوان‌های مومنِ ایرانِ اسلامی، قدم در مسیر دفاع از اسلام گذاشتند. «خب، آرمان جوانها چه بود؟ اینهایی که رفتند جنگیدند با چه اهداف بلندی رفتند جنگیدند؟ آیا مسئله فقط یک جنگ ارضی و مرزی و مانند اینها بود که دشمنی متعرّضِ مرزهای ما شده و ما میخواهیم دشمن را عقب بزنیم؟ فقط این بود؟»[۱] این سوالات را اگر امروز با دقت و با استدلال پاسخ ندهیم بعید نیست که در آینده، هدف شهدا و ایثارگران را در همین‌ها خلاصه و محدود کنند. البته دفاع از خاک پاکِ ایران اسلامی هم مورد نظر بود اما نباید از واقعیات غافل شد. واقعیت این است که «آرمانشان اسلام بود، آرمانشان خدا بود، آرمانشان حکومت دینی و اسلامی بود؛ این بود که این جوان را می‌کشاند می‌بُرد جبهه.»[۲]
سخن از لزوم استدلال در این باره به میان آمد. ممکن است عده‌ای بخاطر ندانستن و عده‌ای هم بخاطر تبلیغات مسموم و پرحجم دشمن در تحریف واقعیت‌ها، سخن ما را درباره‌ی آرمان شهدا نپذیرند. «کسی که باور ندارد، وصیّت‌نامه‌ها را نگاه کند؛ اینکه امام بزرگوار توصیه می‌کردند که پنجاه سال عبادت کردید خدا قبول کند، بروید یک بار هم این وصیّت‌نامه‌ها را بخوانید؛ این به‌خاطر این است که این وصیّت‌نامه نشان می‌دهد که این جوان برای چه آمده؛ چه جاذبه‌ای، چه مغناطیسی او را حرکت داده؛ از هوسهای جوانی بگذرد، از درسش بگذرد، از دانشگاهش بگذرد، از محیط راحت زندگی کنار پدر و مادر بگذرد، بیاید در سرمای منطقه‌ی غرب یا گرمای منطقه‌ی خوزستان، آنجا با دشمن بجنگد و جانش را کف دستش بگیرد.»[۳]
همه‌ی دلسوزان و علاقمندان به انقلاب -از مسئولان تا آحاد مردم- باید بدانند که امروز اگر آرمان بلند شهدای والامقام برای نسل فعلی تبیین نشود و پاسخی منطقی به سوالات آنان داده نشود چه بسا در آینده، تحریف‌گران بی‌حیا و مزدور، به مصادره‌ی آنان بپردازند و با این کار، اساس انقلاب و حکومت اسلامی را زیر سوال ببرند.
پی‌نوشت:
[۱] امام خامنه‌ای، ۵ مهر ۱۳۹۵
[۲] همان
[۳] همان