بسم الله الرحمن الرحیم
موقعی که به دنیا اومدیم از خودمون هیچ نداشتیم نه خوراکی و نه پوشاکی و نه چیزی دیگه. این خداوند بود كه برای ما پدر و مادری قرار داد تا برای ما خوراکی و پوشاکی مخصوص فراهم کنن و در یک خانه، برای ما آسایش را به ارمغان بیارن.
پس همه ما ابتدا؛ فقیر محض بودیم. الآن هم همینطوره باز هم فقیر محض هستیم. اگه چند دقیقه همین هوا و اکسیژن به روی ما قطع بشه؛ یا دو سه روز، آب خوردن نداشته باشیم و یا چند روز، خوراکی به ما نرسه چی میشه؟ با این توضیحات، آیا میتونیم فقر و نیاز خودمون را انکار کنیم و بگیم فقیر نیستیم؟ بله این قرآن کریمه که میفرماید: یَأَیهَُّا النَّاسُ أَنتُمُ الْفُقَرَاءُ إِلىَ اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنىُِّ الْحَمِید «1» یعنی: اى مردم شما (همگى) نیازمند به خدائید تنها خداونده كه بى نیاز و شایسته ی هر گونه حمد و ستایشه.
همه انسانها اگرچه به ظاهر ثروتمند باشن باز هم فقیرن. تازه به قول سعدی علیه الرحمه؛ هرچی ثروت انسان بیشتر باشه احتیاجش هم بیشتره در جایی که چنین گفت:
درویش و غنی بنده این خاک درند و آنان که غنی ترند محتاج ترند «2»
آیا تا بحال شده که خودتون یا دیگران، یک فقیر را به خاطر فقرش سبک بشمارید یا خدای ناکرده به او اهانت کنید و در مقابل، یک ثروتمند را به خاطر ثروتش اکرام و احترام کنید؟ برای اینکه بدی این کار را بدونید به این روایت از پیامبر صلی الله علیه و آله توجه کنید که فرمودند: لَعَنَ اللَّهُ مَنْ أَكْرَمَ الْغَنِیَّ لِغِنَاهُ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ أَهَانَ الْفَقِیرَ لِفَقْرِهِ وَ لَا یَفْعَلُ هَذَا إِلَّا مُنَافِقٌ وَ مَنْ أَكْرَمَ الْغَنِیَّ لِغِنَاهُ وَ أَهَانَ الْفَقِیرَ لِفَقْرِهِ سُمِّیَ فِی السَّمَاوَاتِ عَدُوَّ اللَّهِ وَ عَدُوَّ الْأَنْبِیَاءِ لَا یُسْتَجَابُ لَهُ دَعْوَةٌ وَ لَا یُقْضَى لَهُ حَاجَة «3» یعنی: خداى تعالى لعن (و از رحمت خود دور) فرموده کسی که ثروتمند را براى خاطر ثروتش، تعظیم و اكرام كنه، و لعن فرموده هر كه اهانت کنه بفقیر بسبب فقرش، و فقیر را اهانت نمیكنه مگر منافق، و كسى كه اكرام كند غنى را بخاطر ثروتش و اهانت كند فقیر را به سبب فقرش، در آسمان دشمن خدا و دشمن پیغمبران نامیده میشود و دعاش مستجاب نمیشود و حاجتهاش برآورده نمیشه (نه در دنیا و نه در آخرت مگر اینکه توبه كنه).
در این روایت نفرموده اون فقیر یا ثروتمند، چه دینی داشته باشن مسلمان باشن یا غیر مسلمان. حال اگه اون فقیر، یک شخص مؤمن باشه بدی و گناه اون عمل؛ بسیار بیشتره چرا که مؤمن، خیلی پیش خداوند ارزش داره.
ارزش و احترام مؤمن فقیر نزد خداوند بیشتر از ملائکه
امام علی علیه السلام در مورد ارزش و احترام مؤمن فقیر نزد خداوند میفرماید: حُرْمَةُ الْمُؤْمِنِ الْفَقِیرِ أَعْظَمُ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ سَبْعِ سَمَاوَاتٍ وَ سَبْعِ أَرَضِینَ وَ الْمَلَائِكَةِ وَ الْجِبَالِ وَ مَا فِیهَا «4» یعنی: احترام مؤمن فقیر، نزد خدا بزرگتره از هفت آسمان و هفت زمین و همه فرشتگان و كوهها و هر چه در اونهاست.
اذیت بناحقّ مؤمن فقیر مانند کشتن هزار فرشته مقرب
و در مورد سنگینی گناه اذیت و آزار رساندن به مؤمن فقیر فرمود:
مَنْ آذَى مُؤْمِناً فَقِیراً بِغَیْرِ حَقٍّ فَكَأَنَّمَا هَدَمَ مَكَّةَ عَشْرَ مَرَّاتٍ وَ الْبَیْتَ الْمَعْمُورَ وَ كَأَنَّمَا قَتَلَ أَلْفَ مَلَكٍ مِنَ الْمُقَرَّبِین «5» یعنی: هر كس مسلمانى را بى دلیل آزار بدهد، گناهش مانند كسى است كه ده بار خانه ی كعبه و بیت المعمور «6» را خراب كرده و هزار فرشته را كشته باشه.
انشاء الله که ارزش واقعی انسان و انسانیت را بشناسیم و بدونیم که هر چی داریم از خداست و چنانکه خداوند فرمود «7» در روز قیامت از این نعمتها و ثروتهایی که داریم بازخواست میشیم که از چه راهی بدست آوردیم و در چه راهی خرج کردیم و اگه این را بدونیم فقر ظاهری دیگران را عیب نمیدونیم.
---------------------------------------
پی نوشت ها:
1- سوره فاطر، آیه 15
2- گلستان سعدی، حکایت شماره 10
3- ارشاد القلوب، ج1 ص194
4- إرشاد القلوب إلى الصواب، ج1 ص194
5- همان
6- در روایات آمده که بیت المعمور خانه ای است که در آسمان که برابر خانه ی کعبه قرار داره و محل زیارت فرشتگانه « ترجمه تفسیر المیزان، ج19 ص6 »
7- ثُمَّ لَتُسْئَلُنَّ یَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعیم یعنی: سپس در آن روز (همه شما) از نعمتهایى كه داشته اید بازپرسى خواهید شد! « سوره تکاثر، آیه8 »