- این که از قدیم الایام مردان به عنوان خواستگارى نزد زنان مى رفته اند و از آنها تقاضای همسرى مى کرده اند، از بزرگ ترین عوامل حفظ حیثیت و احترام زن بوده است. طبیعت مرد را مظهر طلب و عشق و تقاضا آفریده است و زن را مظهر مطلوب بودن و معشوق بودن. طبیعت زن را گُل، و مرد را بلبل، زن را شمع و مرد را پروانه قرار داده است.
سوال: چرا مرد باید به خواستگاری زن برود؟
پاسخ: دین مبین اسلام در زمینه اختیار همسر و خواستگاری مردان از زنان اجباری قائل نشده است و همواره بشریت طبق عرف محل زندگی خود اقدام به همسر گزینی نمودهاند که در اکثر مناطق بنا به دلایلی خواستگاری از طرف مردها بوده است استاد مطهرى میگوید: «این که از قدیم الایام مردان به عنوان خواستگارى نزد زنان مى رفته اند و از آنها تقاضای همسرى مى کرده اند، از بزرگ ترین عوامل حفظ حیثیت و احترام زن بوده است. طبیعت مرد را مظهر طلب و عشق و تقاضا آفریده است و زن را مظهر مطلوب بودن و معشوق بودن. طبیعت زن را گُل، و مرد را بلبل، زن را شمع و مرد را پروانه قرار داده است. این یکى از تدابیر حکیمانه و شاهکارهاى خلقت است که در غریزة مرد نیاز و طلب و در غریزة زن ناز و جلوه قرار داده است. خلاف حیثیت و احترام زن است که به دنبال مرد بدود. براى مرد قابل تحمّل است که از زنى خواستگارى کند و جواب رد بشنود و آن گاه از زن دیگرى خواستگارى کند و جواب رد بشنود تا بالاخره زنى رضایت خود را به همسرى با او اعلام کند اما براى زن که میخواهد محبوب و معشوق و مورد توجه و علاقه باشد و از قلب مرد سر در آورد تا بر سراسر وجود او حکومت کند، قابل تحمل و موافق غریزه نیست که مردى را به همسرى خود دعوت کند و احیاناً جواب رد بشنود و سراغ مرد دیگری رود»[1]
در جوامع امروزی خواستگاری مرد از زن یک امر عرفی است اما از نظر شرع و قانون شرعی خداوند تبارک و تعالی هیچ اشکالی در این مورد نمیباشد یعنی زن میتواند از مرد مورد نظر خود خواستگاری کند. در احادیث و سنت شریف نیز نمونه هایی از تایید ضمنی چنین امری برداشت میشود.
در روایتی از امام محمد باقر (علیهالسلام) نقل شده است که «زنی نزد پیامبر آمد و گفت: ای پیامبر مرا شوهر بده. پیامبر فرمود: چه کسی شوی این زن میشود؟ مردی از آن میان پذیرفت. پیامبر به مرد گفت: چه چیزی به عنوان مهر به این زن میدهی. مرد گفت: چیزی ندارم. پیامبر فرمود: آیا چیزی از قرآن را به خوبی آشنایی، مرد گفت: آری آنگاه پیامبر فرمود: تو را به تزویج این زن در میآورم بر این که آنچه از قرآن میدانی به او بیاموزی»[2]
عرف جامعه امروزی هم این است که از قدیم الایام مردان به عنوان خواستگاری نزد زن می رفتهاند و از آنها تقاضای همسری میکردهاند، از بزرگترین عوامل حفظ حیثیت و احترام زن بوده است.
علاوه بر مطالب فوق جفتیابی از سوی جنس نر، اختصاص به انسان ندارد و حتی حیوانات دیگر نیز همین طورند و همواره این ماموریت به جنس نر داده شده است که خود را دلباخته و نیازمند به جنس ماده نشان بدهد.ماموریتی که به جنس ماده داده شده این است که با پرداختن به زیبایی و لطف و با خودداری و استغناء ظریفانه، دل جنس سختتر را هر چه بیشتر شکار کند و او را از مجرای حساس قلب خودش و به اراده و اختیار خودش در خدمت خود بگمارد.
پینوشتها
1-استاد مطهری نظام حقوق زن در اسلام ص15
2- عاملی، 1412 ق: ج 14 ص 195.