اینکه در تاریخ میبینیم امامی از دنیا نرفت مگر به ضربت شمشیر و زهر، بخاطر اینست که در حال ساخت بستری بودند که همه خوب باشند، بدنبال برافراشتن پرچم فرهنگی بودند که همه بتوانند در ذیل آن باشند و این افراشتن پرچم حق، اقتضای امام بودن یک امام معصوم است.
در عالم دو نوع ولایت وجود دارد که تعبیر میشود از آن به ولایت الله و ولایت شیطان و هر دو برای خود پیروانی دارد.
گروهی ما از انسان ها در ذیل ولایت الله و لواء الله هستیم و گروهی دیگر در ذیل پرچم شیطان، این دو ولایت دو فرهنگ متفاوت و کارگزارانی دارد.
اولیاءحق و کسانی که در ذیل لواءالله هستند کارشان اقامه حق و بسترسازی و فرهنگسازی برای ارزشهاست.
علی و فرزندان علی(علیهالسلام) فقط عمل به حق نمیکردند به این معنا که فقط عبادت شخصی همچون نماز و روزه و حج .. را انجام دهند و اگر این بود شهید نمیشدند و کسی در تاریخ کاری به کار آنان نداشت، همچون بسیاری از عابدان.
اینکه در تاریخ میبینیم امامی از دنیا نرفت مگر به ضربت شمشیر و زهر [1] بخاطر اینست که در حال ساخت بستری بودند که همه خوب باشند، بدنبال برافراشتن پرچم فرهنگی بودند که همه بتوانند در ذیل آن باشند و این افراشتن پرچم حق، اقتضای امام بودن یک امام معصوم است.
همانطور که در جبهه مقابل هم داریم کسانی را که برای بر افراشتن پرچم خود در تلاش هستند و در طول تاریخ تمام تلاش خود را کردند «..لِيُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ..[الصف/8] .. نور خدا را با دهان خود خاموش كنند..»
و به همین خاطر است که در زیارت نامه امام حسین(علیه السلام) میخوانیم: «أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلَاةَ وَ آتَيْتَ الزَّكَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ ..[2] شهادت مىدهم كه تو نماز را بپا داشتى، و زكات را پرداختى، و امر به معروف و نهی از منكر انجام دادی...»
تعبیر به اقامه نماز در این زیارت تعبیر لطیفی است و بیانگر برافراشتن پرچم حق است و آن اینست که امام نه تنها خودش نماز مىخواند، بلکه کارى مىکند که این رابطه محکم با پروردگار، همیشه و در همه جا برپا باشد و این تعبیر بسیار فراتر از اتیان نماز است که در قرآن در رابطه با بعضی از انسانها به آن اشاره شده است.[3]
بنابراین با توجه به هدف امام که در راستای ایجاد فرهنگ انسانی و اسلامی تلاش میکرد و با وجود این دو جبهه حق و باطل، وظیفه یک انسان و سرباز مطیع و پیرو واقعی آیا غیر از این است که در مسیر امام خود حرکت کند و پا در جای پای امام و راهنمای خود گذارد و در هر عصری مطابق با خواسته امام خود حرکت کند و در راه اعتلای آنچه که پرچم اسلام و فرهنگ حق را قویتر میکند تلاش کند؟
لذا با وجود این مقدمات و بیان هدف امام که بیان شد فقط این سوال را باید پرسید، آیا ما در مسیر امام خود و کمک به ایجاد یک فرهنگ جهانی و اسلامی و انسانی هستیم؟
_______________
پینوشت:
[1]. پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) می فرمایند: «ما مِنّا إلاّ مَسْمُومٌ أَوْ مَقْتُولٌ هیچ کس از ما(اهل بیت) نیست مگر آنکه مسموم یا مقتول خواهد بود» بحارالانوار، علامه مجلسی ناشر، موسسه الوفا بیروت، ج 44 کفایه الاثر-خراز قمی ص ۱۶۲ و وسائل الشیعه ج۱۴ص۲ و بحارالانوار ج۴۵ ص۱ و من لایحضره الفقیه ج۴ص۱۷.
[2]. مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، شیخ طوسی، ج ۲، ص ۷۱۷؛ مفاتيح الجنان، شیخ عباس قمی، ص ۴۲۹ (زیارت وارث).
[3]. تعبیر به «اتیان نماز»:«وَ لا یَأْتُونَ الصَّلاةَ إِلاَّ وَ هُمْ کُسالى وَ لا یُنْفِقُونَ إِلاَّ وَ هُمْ کارِهُونَ؛[توبه/54]و نماز به جا نمىآورند جز با کسالت، و انفاق نمى کنند مگر با کراهت» در این آیه نیز مراد از قیام به نماز، آماده شدن یرای انجام نماز به عنوان عبادت فردی است.
نظرات
با سلام و احترام
مطلب حضرت عالی در وبلاگ گروهی معراج منتشر شد.
التماس دعا