معجزه و كرامت تفاوت جوهری با يكديگر ندارند، بلكه هر دو جز شئون «ولايت» هستند. «نبوّت و امامت» دو چهره بيرونی هستند كه درون آنها «ولايت» است و اگر نفس انسان كامل شد، میشود «ولی الله» و میتواند كه به اذن خدا در نظام هستی، تأثير تكوينی داشته باشد. كاری را كه پيامبران الهی(علیهم السلام) به عنوان معجزه انجام میدهند، اوليای الهی به عنوان كرامت انجام میدهند و هر معجزهای كه انبيای پيشين(علیهم السلام) داشتهاند، معصومين(عليهمالسلام) نيز میتوانند به اذن خداوند داشته باشند ... كرامت، ممكن است از غير پيامبر(صلّیاللهعلیهوآله) و امام معصوم(علیهالسلام) هم صادر شود و منع عقلی هم ندارد.
اوليای الهی به شرط آنكه شاگردی انبيا(علیهمالسلام) را کرده باشند و بر سر سفره آنان بنشينند و راهشان را بپويند، میتوانند به اذن حقّ كار خارقالعاده انجام دهند. مثلاً اگر يكی از اوليای الهی مستجاب الدعوه شد، میتواند به اذن خدا مريضان را شفا دهد و اين كار، كرامتی است كه از او صادر شده است. [1]
___________________________________________
[1]. قرآن در قرآن، آیت الله جوادی آملی، اسرا، 1388ش، ص98.
پیوست | اندازه |
---|---|
شباهت معجزه و کرامت | 4.76 مگابایت |